وی افزود: «چراکه برخلاف آمریکا، اعتقادشان این بوده که اگر ایران را منزوی کنیم، رفتار‌‌‌ها و حرکاتش رادیکال می‌شود و در آن صورت امکان کنترل رفتار‌‌‌های ایران وجود ندارد؛ بنابراین چه به لحاظ سیاسی و چه به لحاظ اقتصادی مشی اروپا همواره بر این بوده که بتواند با ایران همکاری و تعامل داشته باشد تا رفتار‌‌‌های ایران را به تدریج تغییر دهد. البته استثنائاتی هم بعضا وجود داشته است به‌طور مثال در مقطعی به دلیل پرونده هسته‌‌‌ای مواضع اروپا مقداری تغییر کرده و به آمریکا نزدیک شده است. اما غالب این ۴۳ سال به همین صورت بوده است.»

وی ادامه داد: «طی یک سال گذشته یکسری اتفاقاتی رخ داد که منجر به تغییر مسیر شد و اکنون در عمل می‌توان از تقابل میان اروپا و ایران صحبت کرد. این تقابل ممکن است به تنش و مراحل پیچیده‌‌‌تری هم کشیده شود. اولین مورد را شاید بتوان عدم‌موفقیت در احیای برجام دانست و اینکه پس از خروج آمریکا از برجام و تلاشی که اروپا به کار بست تا بتواند برجام را حفظ کند، سرانجام با آمدن بایدن مذاکرات احیای برجام شروع شد. اما بنابر دلایل مختلف این مذاکرات به نتیجه نرسید. به نظر می‌رسد این اولین موضوعی است که باعث ایجاد یک خلل در روابط نسبتا مناسب ایران و اروپا شده که راه را برای حل و فصل پرونده هسته‌‌‌ای ایران مسدود کرده است.» این استاد دانشگاه درخصوص موضوع دیگری که منجر به ایجاد این بحران شده است، گفت: «موضوع دوم حمله روسیه به اوکراین و ماجرای فروش پهپاد‌‌‌های ایرانی به روسیه است که چالش جدیدی را در روابط ایران و اروپا به وجود آورد. حساسیت‌‌‌های خاصی هم روی این قضیه وجود داشته و دارد. به باور من این پرونده باز است و احتمالا در آینده نزدیک روابط میان ایران و اروپا و نوع برخورد با ایران را در سطح بین‌المللی تشدید خواهد کرد. با حمله روسیه به اوکراین یک منازعه ژئوپلیتیک و امنیتی بین روسیه و اروپا به وجود آمد که ایران هم در آن دخیل و وارد موضوعی شد که می‌تواند تبعات مختلفی برای ما داشته باشد.»

این تحلیلگر روابط بین‌الملل در نهایت با اشاره به اینکه عامل تاثیرگذار دیگر شروع اعتراضات از اواخر شهریور ماه در ایران و فشار از سمت افکار عمومی جهانی، افکار عمومی و نهاد‌‌‌های حقوق بشری و مدنی در اروپا بود، تاکید کرد: «مجموع برخی از اتفاقاتی که در طول یک سال گذشته رخ داد، موجب شد که مسیر قبلی در روابط میان ایران و اروپا تغییر کند و مواضع اروپا در قبال جمهوری اسلامی به مواضع آمریکا نزدیک شده است؛ حتی در بعضی حوزه‌‌‌ها به نظر می‌رسد که اروپایی‌‌‌ها نسبت به آمریکا در مقابله با جمهوری اسلامی، فعلا جلوتر هستند.»