پایان، وقتی که سرانجام فرا رسید، مثل هر فصل دیگری از دوران زندگی سیاسی بوریس جانسون در هم برهم و حیرت‌آور بود. نخست‌‌‌وزیر که چهارشنبه شب در خیابان داونینگ محبوس شده بود، با طغیان کابینه‌‌‌اش، از دست دادن فاجعه‌‌‌بار حمایت در حزب محافظه‌‌‌کار و خروج گسترده وزرا مواجه شد که تهدیدی بر به حال خود رها کردن بخش‌‌‌های مهمی از دولت بریتانیا و بدون رهبری کارآمد ماندن آن بود. «مارک لاندر» در گزارش ۷ جولای در نیویورک‌تایمز نوشت، با این حال، دستیاران جانسون که در ظاهر تسلیم‌ناپذیر به نظر می‌رسیدند اعلام کرده بودند که او به مبارزه ادامه خواهد داد. این مساله همچون آخرین تاسی به نظر می‌رسید که یکی از قماربازان بزرگ در سیاست بریتانیا انداخت. امتناع وقیحانه او از اعتراف به واقعیت، باعث شد او با ترامپ در روزهای پر هرج و مرج پس از انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۰ مقایسه شود.

با این حال، تا صبح پنج‌شنبه، واقعیت‌های سیاسی سرانجام خود را تحمیل کرد. جانسون در یکی از معدود دفعات در زندگی حرفه‌ای خود، نتوانست ورق را از طریق نیروی محض شخصیتش به نفع خود برگرداند. جانسون در نیمه ظهر، در مقابل مقر خود در داونینگ استریت، اعلام کرد که از رهبری حزبی که دیگر از او حمایت نمی‌کند دست می‌‌‌کشد و شغلی را که در بیشتر دوران بزرگسالی‌‌‌اش دنبال می‌کرد، رها می‌کند. جانسون گفت: «می‌‌‌خواهم به شما بگویم که چقدر متاسفم که بهترین شغل دنیا را رها می‌‌‌کنم.» «اندرو گیمسون»، یکی از زندگی نامه نویسان جانسون، گفت: «بیشتر نخست‌وزیران این پیام را زودتر دریافت می‌کردند. عنصر اغراق، بالا بردن تن صدا، سبک بسیار مشخص اوست.» اما در نهایت، اشتهای ریسک‌‌‌پذیری جانسون برای جبران کاستی‌‌‌های او کافی نبود. او رفتاری داشت که به گفته منتقدان نشان‌دهنده احساس حق بودن و این باور بود که قوانین در مورد او اعمال نمی‌شود. منتقدان او را به بی‌نظمی، ایدئولوژیک و اداری متهم کردند.

پس از خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا در سال ۲۰۲۰، نخست‌وزیر برنامه چندانی برای اقدامات بعدی نداشت. او به سرعت گروگان رویدادها شد، از بحرانی به بحران دیگر می‌رفت آن هم در زمانی که همه‌گیری کرونا بریتانیا را فرا گرفته بود. جانسون مسوول برگزاری یک مهمانی رسوایی‌آمیز هم بود. به نوشته این گزارشگر، برخی بر این باورند که جانسون با آن موهای بور ژولیده، استعاره‌ای از یک زندگی شخصی و حرفه‌ای نامرتب را به نمایش می‌گذاشت که برخی از رای دهندگان بریتانیایی از آن لذت بردند اما برخی دیگر می‌گویند که چاره‌ای جز تحمل آن نداشتند. اما عدم‌صداقت جانسون سرانجام دامانش را گرفت. تغییرات دائمی او در رفتارش - چه شرکت در مهمانی‌های غیرقانونی در داونینگ استریت در طول قرنطینه، چه بالا بردن یک قانون‌گذار محافظه‌کار با سابقه اتهامات جنسی - سرانجام باعث شد حزب او حمایت خود از جانسون را برداشته و حمایت بسیاری از رای دهندگان را نیز از دست بدهد.

در هر حال، بوریس جانسون بعد از کناره‌‌‌گیری از رهبری حزب محافظه‌‌‌کار به اعضای کابینه اطمینان داد که تا زمان انتخاب رهبر جدید، به عنوان «سرپرست کابینه» ریاست دولت را در دست خواهد داشت و در مدت باقی مانده، «تغییرات عمده» در سیاست‌ها اعمال نخواهد کرد. او پیش از این گفته بود تا پاییز و انتخاب رهبر جدید حزب محافظه‌‌‌کار این مقام را حفظ خواهد کرد. تداوم حضور جانسون در قدرت اعتراض برخی نخست‌وزیران سابق این کشور را برانگیخت. «جان میجر»، یکی از نخست‌‌‌وزیران مطرح بریتانیا که در دهه ۹۰ میلادی رهبری حزب محافظه‌‌‌کار و نحست‌‌‌وزیری بریتانیا را برعهده داشت، گفت که جانسون باید همین حالا از این مقام کناره‌‌‌گیری کند. به گفته میجر، ادامه‌‌‌دار شدن حضور بوریس جانسون در مقام نخست‌‌‌وزیری، «عاقلانه» نیست. همچنین کی‌‌‌یر استارمر، رهبر حزب کارگر گفت اگر بوریس جانسون از نخست‌‌‌وزیری نیز استعفا نکند، این حزب طرح استیضاح او را در پارلمان مطرح خواهد کرد.

بریتانیا در حال حاضر با تورمی کم‌‌‌سابقه روبه‌‌‌روست و شرایط اقتصادی کشور به شکلی است که مخالفان جانسون می‌‌‌گویند، شهروندان به شکل جدی فقیرتر شده‌‌‌اند. اگرچه هنوز جزئیات چگونگی انتخاب جدید و جدول زمانی مبارزه انتخاباتی برای رهبر جدید حزب محافظه‌‌‌کار اعلام نشده، اما از همین حالا دست‌کم یک نفر نامزدی خود را برای رهبری حزب اعلام کرده است. سویلا بریورمن، دادستان انگلیس و ولز تا این لحظه تنها کسی است که نامزدی‌‌‌اش را اعلام کرده است. استیو بیکر، یکی دیگر از نمایندگان حزب محافظه‌‌‌کار در مجلس عوام بریتانیا نیز اعلام کرده به «شکل جدی» در حال بررسی نامزدی رهبری حزب است. انتظار می‌رود که در روزهای آینده، شخصیت‌‌‌های بیشتری برای رقابت بر سر این پست نامزدی‌‌‌شان را اعلام کنند. تاکنون در میان گمانه‌‌‌زنی‌‌‌هایی که دراین‌باره مطرح شده، نام لیز تراس، وزیر خارجه کنونی بریتانیا به عنوان یکی از نامزدهای احتمالی مطرح شده است. همچنین ساجد جاوید، وزیر بهداشت نیز به شکل جدی در حال بررسی اعلام نامزدی است. نام گرنت شپس، وزیر حمل‌ونقل که یکی دیگر از «وزرای شورشی» بود و از بوریس جانسون خواست که استعفا کند، به عنوان یکی دیگر از گزینه‌‌‌های نامزدی مطرح است.

اخبار مرتبط