اما قدمت تابلو فرش ماشینی به حدود ۱۵ سال پیش بر می‌گردد؛ که تولیدکنندگان فرش ماشینی با کمی تحقیق و توسعه در مورد نحوه تولید تابلو فرش ماشینی توانستند، انواع تابلو فرش را در سایز و طرح‌های گوناگون، طراحی و تولید کنند.

البته قالی‌بافی از قدمتی به مراتب طولانی برخوردار است. روند پیدایش قالی و گلیم به یکباره در سده پنجم قبل از میلاد به تکامل رسید. بعد از این زمان قالی‌بافی رونق گرفت. قدیمی‌ترین قالی‌ها مربوط به آسیای مرکزی و منطقه پازیریک هست که با توجه به طرح‌های روی قالی، مشخص است که بافندگان آن مربوط به دوره هخامنشیان هستند.

به نظر می‌رسد در دوره ساسانی هم تابلو فرش رواج داشته چون فرش معروف بهار خسرو طبق توصیفات مورخان، زربفت و گرانبها بوده است که تصاویر آن هم باغ گل همراه با جوی‌های آب و پرندگان بوده است. پس از اسلام در زمینه نقش قالی تغییراتی حاصل شد. طرح‌های هندسی رفته‌رفته به طرف طرح‌های با خطوط دوار و منحنی گرایش پیدا کردند و شکل‌هایی مانند پیچک‌ها، گل‌ها، نخل‌های بادبزنی، توده‌های ابر مانند، قارچ‌ها، انواع حیوانات و پرندگان افسانه‌ای و معمولی مثل اژدها، سیمرغ، گربه وحشی، آهو در طرح‌های نقش قالی ایران ادغام شدند.

در دوره حکومت قره قویونلو و آق قویونلو‌ها در غرب ایران هم فرش‌های زیبایی بافته شد که متاسفانه امروزه اثری از این قالی‌های نفیس نیست.  قالیبافان دوره صفویه هم حدود یک‌هزار و پانصد تخته قالی و قالیچه از خود باقی گذاشتند. در این دوره قالی‌بافی از حالت یک پیشه روستایی و چادرنشینی به مقام یک حرفه و شغل با اهمیت در کارگاه‌های شهری تغییر کرد و تجارت و صدور آن به کشورهای اروپایی شروع شد.