هنوز تیتر نزدی؟!
پنج‌شنبه شب بعد از چند ساعت نشستن جلوی صفحه سفید ورد کامپیوتر، تقریبا داشتم به این جمع‌بندی می‌رسیدم که «توصیف» فرآیند تولید محصول روزانه در «دنیای‌اقتصاد»، در چند کلمه (تیتر)، غیرممکن است یا انتخاب تیتر برای این موضوع به زمان بیشتری نیاز دارد. اما تیتر بالا که واکنش (تعجب) پسرم، کسری، به چند ساعت بی‌حرکتی من مقابل صفحه خالی ورد بود را بسیار مناسب دیدم چون این سه کلمه عبارتی است خلاصه و مفید در وصف کار هر روز من و همکارانم در مجموعه گروه‌های مسکن، شهری و گردشگری و البته فعالیت حرفه‌ای دوستانم در تحریریه «دنیای‌اقتصاد». ما دنیای‌اقتصادی‌ها با تعصب در کارمان و همین تامل طولانی برای طراحی، انتخاب و نوشتن کوتاه‌ترین جزء یک گزارش، تلاش داریم بهترین روزنامه را به مخاطبان عرضه کنیم. هنر «دنیای‌اقتصاد» بیان تخصصی‌ترین موضوعات روز اقتصادی به ساده‌ترین شکل ممکن است. گزارش‌های تحلیلی و مستند در تشریح رخدادهای خبری بخش‌های مختلف اقتصاد و حوزه سیاست، تنها قسمتی از محصولات چندمنظوره «دنیای‌اقتصاد» در میان انواع خبرهای درست اما کوتاه و ناقص و همچنین اخبار گمراه‌کننده و پوچ در فضای اطلاع‌رسانی و شبکه‌های مجازی است. تولیدات ما در همه صفحات، «تاریخ‌مصرف» ندارد بلکه در مقاطع زمانی مختلف با مراجعه به آرشیو روزنامه امکان تجزیه و تحلیل بهتر وقایع پیش‌رو فراهم می‌آید. مخاطبان این گزارش‌ها به دلیل همین مزایای «دنیای‌اقتصاد» است که هر صبح برای دید گرفتن نسبت به اوضاع داخلی و خارجی، سراغ یافته‌های مکتوب ما می‌آیند. یک مقایسه ساده بین فعالیت حرفه‌ای روزنامه‌نگاران «دنیای‌اقتصاد» با صنایع مدرن پرمحصول (دارای تیراژ روزانه)، می‌تواند بخش کوچکی از «پیچیدگی» کار در روزنامه را به‌خوبی نشان دهد. این مقایسه فارغ از جنس فعالیت در روزنامه - هنر نوشتن با ذوق توام با ذهن دقیق و فکر جست‌وجوگر- و تفاوت آن با کار در کارخانه - نگاه مهندسی و غالبا روباتیک و روزمره - است. بر این اساس، روزنامه «دنیای‌اقتصاد» هر روز یک بسته محصول جدید و ناب در ۳۲ صفحه منتشر می‌کند که کاملا با تولید روز قبل و روزهای قبل از آن (به لحاظ محتوا) متفاوت است و البته «تازگی روزانه» دارد. مهارت «هر روز یک تولید جدید» در هیچ صنعتی حتی پیشرفته‌ترین صنایع یا کمپانی‌های خودرویی - که در بهترین حالت معمولا بعد از یک‌سال توان رونمایی از محصول جدیدشان را پیدا می‌کنند - هم وجود ندارد. ما در «دنیای‌اقتصاد» معمولا گزارشی بدون «صحت‌سنجی» آمار و اطلاعات شکل‌دهنده آن- ولو داده‌ها از زبان مقام مسوول در یک وزارتخانه یا دستگاه اعلام شده باشد- منتشر نمی‌کنیم. این همان عنصر اعتمادساز در کار یک سازمان رسانه‌ای است که در کنار تحلیل «آثار آتی» رویدادهای خبری به‌عنوان عنصر جلب‌کننده مخاطب باعث‌شده مشتریان وفادار و حرفه‌ای برای صفحاتمان افزون‌تر شود. تا کمتر از یک فصل دیگر، خانواده «دنیای‌اقتصاد» وارد نوزدهمین سال فعالیت حرفه‌ای خود می‌شود. مطمئن هستم اگر به سال ۱۳۸۱ برگردم، باز‌هم با قطعیت «دنیای‌اقتصاد» را انتخاب میکنم چون جنس کار در این مجموعه برخلاف ایستایی آزاردهنده غالب شغل‌ها در سازمان‌ها و شرکت‌ها، از جنب و جوش ذهنی برخوردار است و این برای امثال من، ارزش و برتری یک حرفه به حساب می‌آید. «دنیای‌اقتصاد» رشید شده اما کار ما هم سخت‌تر از قبل است. توقع شما مخاطبان از ما «تداوم دقت در انعکاس صحیح خبرها، تحلیل‌های عمیق‌تر از قبل و زنده نگه‌داشتن محتوا» است. امیدواریم بتوانیم مثل قبل تا الان، این مسوولیت را ادا کنیم. از این فرصت استفاده مطلوب می‌برم و به مناسبت ورود شمارگان انتشار «دنیای‌اقتصاد» به هزاره جدید، از همکاران خودم در گروه مسکن، شهری و گردشگری خانم‌ها بهشاد بهرامی، هاجر شادمانی، نجمه رجب، صدیقه نژادقربان، حدیث حدادی و همسرم مریم علیزاده بابت قلم‌های حرفه‌ای و مشارکت بی‌نظیرشان در صفحات مربوطه، تشکر میکنم.
