سود توریسم داخلی هند از نزول روپیه

یکی دیگر از کشورهایی که تجربه توسعه گردشگری داخلی خود را با کاهش نرخ پول داخلی خود پشت سر گذاشته است، هند است. این سرزمین که جاذبه‌های گردشگری فراوانی دارد، از نظر تنوع فرهنگ بسیار غنی است و تاریخ غنی و آثار تاریخی‌اش قابلیت جذب گردشگران خارجی فراوانی را دارد. تا سال ۲۰۱۱ نرخ برابری دلار آمریکا در مقابل روپیه نوسانات کم‌افت‌وخیزی داشت. با این حال، روپیه هند در فاصله سال‌های پس از ۲۰۱۱ به شدت در برابر دلار ایالات‌متحده آمریکا و ارزهای معتبر جهانی کاهش یافت به گونه‌ای که برابری هر دلار آمریکا از حدود ۴۷ روپیه در سال ۲۰۱۱ رو به افزایش گذاشت و در سال ۲۰۱۲ به بیش از ۵۳ روپیه رسید که به معنای کاهش تقریبا ۱۳ درصدی روپیه در برابر دلار تنها در مدت یک سال بود. در سال ۲۰۱۳ هر دلار آمریکا به‌طور میانگین با حدود ۵۹ روپیه هند مبادله شد که این رقم نشان دهنده کاهش تقریبا ۱۱ درصدی ارزش روپیه در برابر دلار نسبت به سال ۲۰۱۲ بود. این افت در سال‌های بعد نیز ادامه پیدا کرد تا آنجا که در سال ۲۰۱۶ نرخ برابری هر یک دلار آمریکا در برابر واحد پول ملی هند به قریب به ۶۵ روپیه رسید، یعنی در طول ۵ سال، رقمی در حدود ۳۸ درصد از ارزش پول روپیه در برابر دلار آمریکا کاسته شد.

پرده اول: گسترش گردشگران خارجی ورودی به هند

می‌توان گفت کاهش ارزش پول یک کشور بر ورود گردشگران خارجی موثر است، زیرا هزینه آنان برای بازدید از آن کشور و استفاده از کالاها و خدمات ارائه شده توسط آن را ارزان‌تر از قبل می‌کند و در نتیجه بر افزایش تقاضا از سوی خارجی‌ها موثر است. شمار گردشگران ورودی به هند در سال ۲۰۱۱ حدود ۶ میلیون و ۳۰۹ هزار نفر بود که در سال ۲۰۱۲ به ۶ میلیون و ۵۷۸ هزار نفر افزایش یافت و در سال ۲۰۱۳ نیز این رقم به حدود ۷ میلیون گردشگر خارجی رسید. سپس در سال ۲۰۱۴ این میزان به یک باره با جهشی ناگهانی همراه شد که  موفق به جذب ۱۳ میلیون و ۱۰۷ هزار نفر شد که تا سال ۲۰۱۶ به ۱۴ میلیون و ۵۶۹ هزار نفر نیز افزایش یافت. یکی از دلایل اصلی این حجم از گردشگر در کنار جاذبه‌های این کشور و برخی موارد دیگر، کاهش مداوم ارزش پول ملی آن در برابر دلار بوده است که به معنای ارزانتر شدن مداوم آن به‌عنوان یک مقصد سفر برای شهروندان کشورهای ثروتمندی همچون ایالات‌متحده آمریکا بوده است.

پرده دوم: تقویت گردشگری داخلی با کاهش روپیه

علاوه بر مطالب فوق، کاهش ارزش پول ملی یک کشور می‌تواند در تقویت گردشگری داخلی آن نیز موثر باشد زیرا با گرانتر شدن هزینه سفر و استفاده از خدمات خارجی‌ها، از یک سو تقاضای شهروندان کشور مبدا برای سفرهای خارجی شهروندانش را کاهش می‌دهد و از سوی دیگر نیز به‌عنوان کالای جایگزین، سفرهای داخلی را تشدید و تقویت می‌کند. در هند نیز این مساله رخ داده است. کاهش چشمگیر روپیه در برابر دلار از دو جهت موجب تقویت صنعت گردشگری این کشور شد که در بالا به بحث ورود بیشتر گردشگران خارجی اشاره کردیم. اما علاوه‌بر آن، تضعیف بیشتر روپیه موجب شد، خروج گردشگران هندی از مرزهای این کشور در مدت دو ماه در سال ۲۰۱۳ تا حدود ۲۰ درصد کاهش یابد. انجمن‌های گردشگری این کشور نیز اعلام کردند که با افزایش ۲۵ درصدی هزینه سفر و اقامت در خارج از این کشور در مدت سه ماه، بسیاری از کسانی که تعطیلات خود را در خارج از هند سپری می‌کردند رو به گردشگری در داخل کشور هند آورند.

براساس آمارهای موجود، شمار گردشگران داخلی هند از حدود ۷۴۸ میلیون نفر در سال ۲۰۱۰، به ۸۶۴ میلیون نفر در سال ۲۰۱۱ برسد. با کاهش هر چه بیشتر روپیه در برابر دلار، می‌توان دید که در سال‌های ۲۰۱۲ و ۲۰۱۳ این ارقام به ترتیب به یک میلیارد و ۳۶ میلیون و یک میلیارد و ۱۴۵ میلیون نفر افزایش یافت که به معنای توسعه هر چه بیشتر گردشگری داخلی هند است. تعداد گردشگران داخلی هند تا سال ۲۰۱۶ به حدود یک میلیارد و ۶۰۰ میلیون نفر رسیده است که تایید‌کننده توسعه گردشگری داخلی با کاهش ارزش روپیه در برابر دلار است.