از حضور زنان روسی تا کیفیت پایین تصویربرداری
دو نقطه تاریک
این دیدار که نهایتا با دو گل محمد قربانی و محمد دانشگر به سود سپاهان به پایان رسید، با توجیه افزایش اعتبار بین‌المللی برای فوتبال کشورمان برنامه‌ریزی شد. البته که زنیت تیم بدی نیست، اما با توجه به شرایطی که امروز ورزش روسیه با آن دست به گریبان است، شاید برنامه‌ریزی چنین مسابقاتی به اهداف تبلیغاتی مورد نظر منجر نشود. به هر حال زمانی بایرن‌مونیخ با تمام نفرات اصلی‌اش به ایران می‌آمد و وقتی شما تجربه‌ای در این سطح داری، دشوار بتوان بازی با تیمی از فوتبال تحریم‌شده روسیه را به معنای افزایش اعتبار تلقی کرد. عجیب‌تر از همه اینکه کادرفنی سپاهان در این بازی عمدتا از ترکیب ذخیره‌اش استفاده کرده بود. در ارنج زنیت هم تقریبا هیچ بازیکن شناخته‌شده‌ای به چشم نمی‌خورد، غیر از مالکوم که در دوره‌ای برای بارسلونا بازی کرده است.
برگزاری این مسابقه اما با دو نقطه تاریک و بحث‌برانگیز هم همراه شد. ابتدا انتشار تصاویری از حضور معدود هواداران زن زنیت در ورزشگاه نقش جهان، دوباره این داستان را داغ کرد که چرا باید در خاک خودمان شاهد حضور زنان غیر ایرانی در ورزشگاه باشیم و همین امکان از بانوان ایرانی سلب شود؟ پیش‌تر در یک مسابقه بسکتبال بین ایران و چین هم چنین اتفاقی رخ داده بود که طبیعتا نمی‌تواند زیبنده باشد. اگر ورود زنان ممنوع است(که نباید باشد) دست‌کم اجرای این قانون باید همه را در بر بگیرد، نه آنکه فقط شامل ایرانی‌ها شود. مگر خون زنان روس و چینی رنگین‌تر است؟
نقطه تاریک دوم هم به کیفیت پایین تصویربرداری از این مسابقه مربوط می‌شد. حقیقت آن است که تصاویر ارسالی از اصفهان کیفیت بسیار نازلی داشته که همزمان با برگزاری بازی هم مورد توجه مخاطبان قرار گرفت. اتفاق غافلگیرکننده اما بازتاب این موضوع در رسانه‌های روسی بود. یک وبگاه خبری در این کشور با انتشار تصاویری تلویزیونی از بازی سپاهان و زنیت، به انتقاد از این موضوع پرداخت و ابراز امیدواری کرد که در بازی دوستانه پیش روی تیم‌های ملی ایران و روسیه، کیفیت تصاویر بهبود یابد. این بازی دوستانه قرار است روزهای ابتدایی فروردین‌ماه برگزار شود. چنان که در ابتدای مطلب هم گفتیم، قرار بوده این بازی بین‌المللی، مجالی برای افزایش اعتبار فوتبال ایران باشد، اما می‌بینید که آنچه بازتاب یافته، کیفیت پایین تصاویر بوده است. مدت‌هاست که بینندگان فوتبال در ایران از این معضل بزرگ شکایت می‌کنند و تازه باید گفت اصفهان یکی از بهترین امکانات فیلمبرداری مسابقات در ایران را دارد. با این حال گوش کسی بدهکار نیست. روز‌به‌روز پکیج تصویری عرضه شده از استادیوم‌های داخلی بی‌کیفیت‌تر می‌شود و مردم که شاهد بهترین تصاویر از ورزشگاه‌های کشورهای عربی و اروپایی هستند، نمی‌توانند با این موضوع کنار بیایند.
