صنعت برق با رگولاتور به سامان می‌رسد؟
به گفته آرش نجفی، بخش زیادی از مشکلات صنعت برق ناشی از نبود نهاد تنظیم‌‌‌گری است که بتواند به‌‌‌صورت مستقل تصمیم‌گیری کند و از طرفی نتیجه قیمت‌گذاری‌‌‌ها را در بی‌‌‌انگیزگی بخش خصوصی در سطح سرمایه‌گذاری شاهد هستیم. رئیس کمیسیون انرژی اتاق ایران گفت: تصمیم شورای گفت‌‌‌وگو مبین دو نکته است. اراده قوی مجلس در این است که رگولاتوری صنعت برق به سامان برسد. بخش خصوصی برای برون‌‌‌رفت از همه مشکلات نیاز به رگولاتوری دارد. نجفی ادامه داد: اگر در حوزه رگولاتوری پایمردی و تلاش آقای شمس‌‌‌الدین حسینی، رئیس کمیسیون ویژه جهش و رونق تولید و نظارت بر اجرای اصل ۴۴ قانون اساسی نبود، شاید در شورای گفت‌‌‌وگو چنین ضرب‌‌‌الاجلی تعیین نمی‌‌‌شد.
آقای حسینی مفهوم رگولاتوری را به‌‌‌خوبی درک کرده و این جای خوشحالی بسیار دارد. رئیس کمیسیون انرژی اتاق ایران ادامه داد: در صدودهمین نشست شورای گفت‌‌‌وگوی دولت و بخش خصوصی توافق شد که در ۱۵روز آینده شیوه‌‌‌نامه تهاتر تسویه مالیات بخش خصوصی با وزارت نفت تنظیم شود؛ به این صورت که طلب بخش خصوصی با نفت تهاتر شود و دبیرخانه این برعهده کمیسیون انرژی اتاق ایران و سندیکای صنعت برق ایران خواهد بود. نجفی گفت: با توجه به اجرایی‌نشدن ماده ۱۲ قانون تولید رفع موانع تولید رقابت‌‌‌پذیر که ناشی از شیوه نامناسب اتخاذشده در قانون درباره استفاده از منابع حاصل از صرفه‌‌‌جویی و سرمایه‌گذاری از این طریق است، می‌‌‌توان از اوراق سلف انرژی استفاده کرد. جزئیات این طرح آماده است و می‌‌‌توانیم آن را در اختیار دولت و نمایندگان مجلس قرار دهیم و باید نهاد تنظیم‌‌‌گر مستقل در صنعت برق تشکیل شود. در ادامه این نشست، رئیس کمیته فنی آموزش، نوآوری و آینده‌‌‌پژوهی کمیسیون انرژی اتاق ایران گفت: چند سالی است که استانداردهای جدید را نمی‌‌‌شناسیم و مدام از کشورهای خارجی درخواست می‌‌‌کنیم. ما چهارمین مقام برتر را در مقاله‌‌‌های ISA داریم و فکر می‌‌‌کنم این موضوع روزی مثل فنر آزاد خواهد شد و حتما روزی از این تجربه‌‌‌ها استفاده خواهد شد.
فرهاد قلیچ‌‌‌خانی گفت: مرز علوم به هم ربط دارد و باید از این ارتباط بهره گرفت؛ این فرصت همراهی در دنیا حدود ۲۰ثانیه است. باید آی‌تی با بازرگانی، فیزیک، مدیریت و... همراه باشد. کسانی که در حوزه استارت‌آپ فعالیت می‌کنند، بیشتر دانشجویانی هستند که باید با شتاب‌‌‌دهنده‌‌‌ها، حقوقدان‌‌‌ها و بازرگان‌‌‌ها در ارتباط باشند. در ایران دانش فنی داریم؛ مهندس‌‌‌های مسجدسلیمانی در دنیا آموزش می‌دهند، اینها در ایران درس خوانده‌‌‌اند؛ اما به دلایل مختلف امروز در ایران نیستند. ولی گاهی این علم در کشور نیست و باید از کسی دعوت کنیم که ما را آموزش دهند. وی ادامه داد: متاسفانه پتانسیل‌‌‌هایی که در کشور وجود دارد هم معرفی نمی‌شود. گاهی در ایران تکنولوژی‌‌‌هایی هست که ظرفیت صادرات دارد و باید این ظرفیت‌‌‌ها شناسایی شود. شناسایی توانمندی داخلی یکی از واجب‌‌‌ترین اتفاق‌‌‌هایی است که باید انجام شود. البته این به نظام رگلاتوری هم مربوط است؛ از طرفی کشف اینکه ما از چه کشور، چه تکنولوژی‌‌‌ای را وارد کنیم.
ما سال‌ها اقلام الکترونیک را با ساخت مالزی استفاده کرده‌‌‌ایم یا بزرگ‌ترین صادر‌کننده کفش کتانی، ویتنام است. رئیس کمیته فنی آموزش، نوآوری و آینده‌‌‌پژوهی کمیسیون انرژی اتاق ایران گفت: باید نیازهای خود را بشناسیم و براساس آنها، کشوری که آن کالا را تولید می‌کند بشناسیم و از علوم دنیا بهره بگیریم. شرکت هواپیمایی ایرباس، بال هواپیما را از شرکت بوئینگ وارد می‌کند. این امر به این معناست که نباید چرخ را از ابتدا اختراع کنیم. چه داریم، چه می‌‌‌خواهیم و از کجا باید شروع کنیم؟ نباید به این خودباوری برسیم که همه چیز را خودمان می‌‌‌توانیم بسازیم و نباید این‌گونه فکر کنیم که اصلا توان رشد و پیشرفت نداریم؛ هر دو مسیر اشتباه است و تبعات جدی دارد. در ادامه این نشست عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر درباره سولفورزدایی از محصولات پتروشیمی و پالایشگاهی گفت: این تکنولوژی در صنعت انرژی استفاده می‌شود و ایران می‌‌‌تواند در این زمینه سرمایه‌گذاری کند؛ می‌‌‌توانیم با این پتانسیل‌‌‌ها ظرفیت‌‌‌های خوبی برای اقتصاد کشور فراهم کنیم.
باقر بیرانوند همچنین درباره بایوفیلتر آب و شیوه‌‌‌های آن بیان کرد: در شیرین‌‌‌سازی آب‌‌‌های دریایی، آب شور و آب سفره‌‌‌های زیرزمینی آب استفاده می‌شود. وی همچنین درباره تولید پوشش‌‌‌های کامپوزیتی ضدجلبک و ضدخزه از استخر تا سکوهای نفتی، اسکله و کشتی به طور پیشگام در جهان سخنانی ارائه کرد.قلیچ‌‌‌خانی گفت: علم در زیرمجموعه‌‌‌های خود مشابهت خیلی زیادی به هم دارد و باید در ارائه طرح‌‌‌ها دقت بیشتری شود. باید در جلسه‌ای درباره سولفورزدایی و کراکینگ در نشست تخصصی گفت‌‌‌وگو کنیم.نجفی هم تاکید کرد: برای اینکه این طرح به لایحه‌‌‌ای تبدیل شود، نیاز به بررسی مجدد دارد تا مشابهت‌‌‌هایی با طرح‌‌‌های دیگر نداشته باشد؛ در صورت نبود مشابهت‌‌‌ها، کمیسیون انرژی اتاق ایران برای تبدیل شدن طرح علمی به لایحه و تجاری‌‌‌سازی آن فعالیت خواهد کرد.
