دولت سیزدهم، دوره‌‌‌‌‌‌‌‌ای موفق در رشد اقتصادی را آغاز کرده‌است. در سال‌۱۴۰۰، (سال اول دولت سیزدهم) رشد تولید اقتصادی کشور به ۵.۶‌درصد و در سال‌۱۴۰۱ به ۵‌درصد رسید. در سال‌۱۴۰۲، رشد اقتصادی کشور در ۱۲ ماهه منتهی به بهار، ۷.۹‌درصد، در ۱۲ ماهه منتهی به تابستان، ۷.۱‌درصد و در ۱۲ ماهه منتهی به پاییز نیز ۵.۱‌درصد بوده‌است. با توجه به داده‌های مربوط به رشد اقتصادی در این سه فصل، برآورد می‌شود که رشد اقتصادی کشور در سال‌۱۴۰۲ به بالاتر از ۶‌درصد رسیده باشد، بنابراین می‌توان گفت سکوی مناسبی برای حرکت به سمت رشد ۸‌درصدی در سال‌اول برنامه هفتم فراهم شده‌است.

همچنین طبق آخرین آمار رسمی منتشرشده مرکز آمار ایران مورخ ۱۴۰۲.۱۰.۲۶، مستند بر آمار جهانی اعلامی از صندوق بین‌المللی پول،‌درصد جمعیتی که با کمتر از یک دلار در روز زندگی می‌کنند بر اساس ارزش برابری قدرت خرید (PPP) از نسبت ۰.۰۹ در سال‌۱۴۰۰ به ۰.۰۲ در سال‌۱۴۰۱ کاهش‌یافته و همچنین‌درصد جمعیتی که با کمتر از دو دلار در روز زندگی می‌کنند بر اساس ارزش برابری قدرت خرید (PPP) از نسبت ۰.۷۲ در سال‌۱۴۰۰ به ۰.۴۱ در سال‌۱۴۰۱ کاهش‌ یافته‌ که هر دو شاخص از سال‌۱۳۹۷ تا به حال سابقه نداشته‌است. این آمار و ارقام در کنار عملکرد دولت سیزدهم در جهت افزایش رفاه عمومی و پیشرفت کشور از جمله اضافه‌شدن بیش از ۱۲‌میلیون نفر به افراد تحت‌پوشش بیمه سلامت از پنج دهک ابتدایی، رایگان‌شدن همه خدمات بستری و سرپایی سه دهک اول، تقبل تمام هزینه‌های درمان ناباروری برای اولین‌بار در حوزه سلامت، افزایش یارانه دهک‌های یک تا ۷ و پرداخت تا ۵۲۰‌هزار‌تومان برای هر نفر به ازای خرید ۱۶ قلم کالا، اجرای طرح امنیت غذایی برای کودکان زیر ۵سال، (۱)‌میلیون‌تومان اعتبار کالابرگ به ازای هر کودک در دهک یک تا ۵ و ۶۰۰‌هزار‌تومان برای دهک‌های ۶ و ۷ در حوزه طرح کالابرگ، آغاز ساخت بیش از ۲.۶میلیون واحد مسکن ملی و سایر اقدامات سبب شده‌است تا اثر اقدامات و دستاوردهای اقتصادی دولت در شاخص‌های اقتصادی، بر سفره و معیشت مردم، موثر بوده و با هدف فقرزدایی و کاهش نرخ فقر مطلق، منجر به افزایش رفاه عمومی شود.