تقلا برای یک جرعه زندگی

نتانیاهو در پیامی ویدئویی اعلام کرد که کابینه امنیتی بحث در مورد «مرحله بعدی» جنگ در غزه را تشکیل داد. ساکنان غزه در حالی برای یک جرعه زندگی سخت در تلاش هستند که «اورشلیم‌پست» نیز خبر از فراخوان نیروهای ذخیره اسرائیلی برای آغاز فاز جدیدی از جنگ داد. این روزنامه اسرائیلی نوشت، ارتش اسرائیل از روز یکشنبه (۱۴ اردیبهشت ماه)، در مسیر گسترش تهاجم به غزه، دستور فراخوان ده‌ها هزار نیروی ذخیره را صادر کرد. همچنین، ارتش اعلام کرد که این گسترش به‌صورت مرحله‌ای خواهد بود و این نشان می‌دهد که ممکن است روزها یا هفته‌ها طول بکشد تا تصویر واضح‌تری از استراتژی و تاثیر تهاجم بیشتر ارتش اسرائیل به‌دست آید. این روزنامه نوشت که ارتش اسرائیل تاکنون ۴۰درصد غزه را به اشغال خود درآورده است.

مرگ و دیگر هیچ

بیش از ۶۰ روز از زمانی که اسرائیل دستور توقف ورود تمام کمک‌های بشردوستانه به غزه را صادر کرد، می‌گذرد؛ نه غذا، نه سوخت و نه حتی دارو به هیچ عنوان حق ورود به غزه ندارد. با افزایش تماس‌های تلفنی، «منیر البورش»، مدیر کل وزارت بهداشت غزه دیگر پاسخی ندارد که به این تماس‌های تلفنی بدهد. هرچه محاصره کامل اسرائیل بر این منطقه محصور طولانی‌تر می‌شود، پزشکان بیشتری تماس می‌گیرند تا بپرسند از کجا می‌توانند دارو برای زنده نگه داشتن بیماران پیدا کنند. برخی از بیماران خودشان با او تماس می‌گیرند -افرادی که مشکلات قلبی قابل درمان یا نارسایی کلیه دارند - تا بپرسند: اگر دارویی وجود ندارد، چه چیز دیگری می‌توانند امتحان کنند؟ او گفت: «هیچ توصیه‌ای نمی‌توانم به آنها بدهم. در بیشتر موارد، این بیماران می‌میرند.» اسرائیل می‌گوید تا زمانی که حماس گروگان‌ها را آزاد نکند، کوتاه نخواهد آمد. این رژیم استدلال کرده است که محاصره‌اش قانونی است و غزه هنوز به اندازه کافی آذوقه در دسترس دارد.

«اریکا سلیمان» و «روان شیخ احمد» در گزارشی برای نیویورک‌تایمز روایتی از این روزهای سخت غزه به‌دست می‌دهند. آنها می‌نویسند، گروه‌های بشردوستانه و مقامات اروپایی، اسرائیل را به استفاده از کمک‌های بشردوستانه به‌عنوان «ابزار سیاسی» متهم می‌کنند و هشدار می‌دهند که محاصره کامل، قوانین بین‌المللی را نقض می‌کند. شدت محاصره به این معنی است که اکنون تقریبا بر تمام بخش‌های زندگی حدود ۲میلیون نفری که در غزه گرفتار شده‌اند، تاثیر می‌گذارد و تقلای جمعیتی را که نزدیک به دو دهه تحت محاصره زندگی کرده‌اند، تشدید می‌کند. نانوایی‌ها به اجبار تعطیل کرده‌اند و ذخایر آرد رو به اتمام است. پزشکان می‌گویند با کاهش ذخایر آب آشامیدنی، غذا و دارو، بیماری‌ها و امراض قابل پیشگیری رو به افزایش است و احتمال مرگ ناشی از آنها نیز افزایش یافته است.

گروه‌های امدادی در پیام‌های فزاینده و شدیدی هشدار می‌دهند که حمایت بشردوستانه از مردم غزه «در آستانه فروپاشی کامل» است.«تام فلچر»، رئیس امور بشردوستانه سازمان ملل گفت: «ما دوباره به مقامات اسرائیلی و کسانی که هنوز می‌توان با آنها با منطق سخن گفت، می‌گوییم: این محاصره وحشیانه را‌بردارید.» وی افزود: «برای غیرنظامیانی که بدون محافظت مانده‌اند، هیچ عذرخواهی کافی نیست. اما من واقعا متاسفم که نمی‌توانیم جامعه بین‌المللی را برای جلوگیری از این بی‌عدالتی ترغیب کنیم.» به نوشته «سلیمان- احمد»، گزارشگران نیویورک‌تایمز، هر روز صبح، مردم غزه برای یک تقلای نفس‌گیر یک روزه جهت تهیه مایحتاج زندگی آماده می‌شوند. نانوایی‌ها چاره‌ای جز تعطیلی ندارند. اواخر ماه گذشته، آژانس سازمان ملل که به پناهندگان فلسطینی کمک می‌کند، اعلام کرد که ذخایر آردش تمام شده است و برنامه جهانی غذا اعلام کرد که آخرین ذخایر خود را به آشپزخانه‌های مواد غذایی تحویل داده است. تنها غذای موجود برای بسیاری از مردم غزه -به‌ویژه آنهایی که جزو ۹۰درصد جمعیت آواره و عمدتا ساکن چادرها هستند - از آشپزخانه‌های خیریه محلی تهیه می‌شود که برخی از آنها با تشدید بحران گرسنگی غارت شده‌اند.

«احمد محسن» ۳۰ساله، کارگر ساختمانی، حدود ۲ساعت در روز را صرف ایستادن در صف برای پر کردن قابلمه‌اش می‌کند. روزی که او با نیویورک‌تایمز صحبت کرد، تنها چیزی که دریافت می‌کرد برنج ساده بود. قیمت مواد غذایی که هنوز در بازارها موجود است، برای جمعیت فقیری که عمدتا در بحبوحه جنگ قادر به کار نیستند، نجومی است: سبزیجات کنسروی اکنون حدود ۸دلار است، ۱۰برابر قبل از محاصره؛ و یک کیسه آرد که قبلا حدود ۵دلار قیمت داشت، اکنون حدود ۳۰۰دلار است. محسن گفت: «تصور کنید ماه‌هاست که گوشت، تخم‌مرغ آب‌پز یا حتی یک سیب خوراکی را نچشیده‌اید.»

«احمد النمس» ۳۲ساله، خواربارفروشی که در شهر غزه آواره شده است، با خرید گاه‌به‌گاه کنسرو غذا و ذخیره‌ای از آرد، عدس و لوبیا قرمز زندگی می‌کند که خانواده‌اش امیدوارند با خوردن یک وعده غذایی در روز، چند هفته دیگر دوام بیاورند. مادرش روی آتشی که با کفش‌های پاره روشن می‌شود آشپزی می‌کند؛ زیرا سوختی وجود ندارد. او گفت: «ما روزی یک‌بار، ظهر، غذا می‌خوریم و تمام. وقتی می‌بینم برادران و خواهرانم هنوز گرسنه هستند، احساس می‌کنم نمی‌توانم نفس بکشم.» یک سیستم نظارت بر سوءتغذیه تحت حمایت سازمان ملل، با نام «طبقه‌بندی یکپارچه فاز امنیت غذایی» اخیرا بررسی جدیدی را برای تعیین اینکه آیا شرایط در غزه به قحطی منجر می‌شود یا خیر، آغاز کرده است. سازمان ملل متحد اعلام کرد که پیش از این، ۹۱درصد از جمعیت مورد بررسی -کمی کمتر از تقریبا ۲میلیون نفری که گمان می‌رود در غزه باشند - با «ناامنی غذایی» مواجه هستند و اکثر آنها در سطوح «اضطراری» یا «فاجعه‌بار» قرار دارند.

در روزهای اخیر، روزنامه‌نگاران محلی و مقامات بهداشتی فلسطین چندین ویدئو از کودکان بیمار و استخوانی آپلود کرده‌اند. سوءتغذیه اثرات مخربی بر کل سیستم پزشکی داشته است. قربانیان سوختگی ناشی از بمباران اسرائیل قادر به دریافت غذای کافی برای بهبودی پیوندهای پوستی نیستند. در بیمارستان الشفا، دکتر غازی الیازجی، رئیس بخش نفرولوژی، با درماندگی نظاره‌گر مرگ بیماران است. او گفت: «بیماران دیالیزی به یک رژیم غذایی متعادل نیاز دارند؛ اما همه عمدتا با غذاهای کنسروی زنده می‌مانند.» کمبود دارو به این معنی است که او جلسات دیالیز هفتگی بیماران خود را از سه‌بار در هفته به دوبار در هفته کاهش داده و آنها را کوتاه‌تر کرده است. 

او گفت که جیره‌بندی به تدریج باعث تجمع سموم در بدن آنها می‌شود. اما او چاره‌ای ندارد: «در غیر این صورت بیماران به‌طور کلی بدون دیالیز خواهند ماند که کشنده خواهد بود.» او افزود: داروهای درمان فشار خون و دیابت به تدریج در حال کاهش هستند؛ درحالی‌که کاتترهای قلبی تقریبا تمام شده‌اند و هر کسی که به آنها نیاز داشته باشد، احتمالا خواهد مرد. وزارت بهداشت غزه می‌گوید که انبارهایش اکنون ۳۷درصد از «داروهای ضروری» را ندارند.