انتقال خیره‌کننده اما صلح‌آمیز به سرعت نماد دو ویژگی به ظاهر متضاد است که دموکراسی جوان پرو را تعریف می‌کند: «شکنندگی، اما همچنین انعطاف‌پذیری آن.» در پنج سال گذشته، کشور شش رئیس‌جمهور و دو کنگره را پشت سر گذاشته است؛ درحالی‌که رسوایی‌های فساد، روند استیضاح و تفرقه عمیق، توانایی دولت را برای عملکرد ساده تضعیف کرده است. با این حال، وقتی کاستیلو، معلم سابق و فعال صنفی، اعلام کرد که در حال ایجاد یک دولت جدید است که با فرمان وی حرکت خواهد کرد، به نظر می‌رسید که از حد خود فراتر رفته است. در مدت چند ساعت، وزرای او به‌طور دسته‌جمعی استعفا کردند، نیروهای مسلح کشور و پلیس ملی از حمایت او خودداری کردند، او به سرعت دستگیر شد و خانم بولوارته سوگند یاد کرد.

تحلیلگران گفتند که نمایش سیاسی روند بزرگ‌تری را در سراسر آمریکای لاتین منعکس می‌کند: «فساد، ناامیدی گسترده از نابرابری فزاینده و خشم طولانی مدت از نخبگان به بی‌اعتمادی و پوپولیسم در سراسر منطقه دامن زده است.» این عوامل منجر به آزمایش‌های مکرر دموکراسی‌های اغلب جوان و رهبران افراطی شده است که نسبت به نتایج انتخابات فضای بی‌اعتمادی ایجاد می‌کنند و در برخی موارد از کتاب راهنمای رئیس‌جمهوری سابق آمریکا یعنی دونالد جی.ترامپ استفاده می‌کنند. اما، درحالی‌که برخی کشورها، از جمله ونزوئلا و نیکاراگوئه، به سمت خودکامگی فرورفته‌اند، دموکراسی در کشورهایی مانند برزیل و کلمبیا که هر دو انتخاباتی را در سال جاری برگزار کردند، انعطاف‌پذیر نشان داده است.