اما رای نزدیک به ۱۰۰ محافظه‌کار علیه جانسون، توبیخ تند نخست‌وزیر بریتانیا محسوب می‌شود و اقتدار او را در زمانی که او خواستار یک کمپین ملی برای جلوگیری از غرق شدن کشور در اومیکرون شده بود، تضعیف کرد. دلایل مختلفی برای این رخداد بی سابقه وجود دارد، از سنت دیرینه در بریتانیا در حمایت از آزادی‌های فردی گرفته تا احساس خستگی عمیق درباره دولتی که در طول همه‌گیری به شکل دوگانه عمل کرده است.

دلایل هر چه که باشد، شورش قابل توجه پارلمان بریتانیا علیه جانسون است؛ در‌حالی‌که کشور با آخرین موج ویروس مبارزه می‌کند. شورش در میان قانون‌گذاران محافظه کار برای او شرمساری حاد محسوب می‌شود و نشان‌دهنده موقعیت سیاسی ضعیف او پس از افشای رسوایی مبنی بر برگزاری جشن کریسمس در دسامبر گذشته توسط اعضای دفتر وی است؛ آن هم زمانی که دولت به مردم دستور می‌داد که در چنین تجمعاتی شرکت نکنند.

 

 

اخبار مرتبط