دنیای اقتصاد:
با نزدیک شدن به زمان رسمی تشکیل دولت چهاردهم، کار شورای راهبری انتخاب کابینه نیز به پایان کار خود نزدیک شده است. براساس آخرین خبرهای رسیده به «دنیای اقتصاد»، ظاهرا کار برخی از کارگروههای تعیین وزرا به پایان رسیده و به زودی افراد تعیین شده به رئیسجمهوری منتخب معرفی خواهند شد. همچنین بنا بر اعلام یک منبع آگاه برخی از کارگروهها برای معرفی نامزدهای خود در پست وزارت به دلیل تعدد گزینههای معرفی شده، از روند کار خود عقب هستند. پیش از این محمدجواد ظریف، رئیس شورای راهبری انتخاب وزرای دولت چهاردهم، در گفتوگویی با شبکه خبر سیما اعلام کرده بود که شورای راهبری با حضور متخصصان، افراد معرفی شده از سوی کارگروههای تعیین شده را بررسی کرده و از میان نامزدهای معرفی شده برای پستهای وزارت در نهایت سه نامزد را به رئیسجمهور معرفی خواهد کرد. وی زمان نهایی اعلام این نامزدها به رئیسجمهوری را تا ۳ مرداد اعلام کرده بود. درهمین حال روز گذشته علیاصغر شفیعیان فعال رسانهای نزدیک به مسعود پزشکیان از دیدار بعدازظهر دیروز(شنبه) اعضای کارگروههای پیشنهاد گزینههای وزارتخانه با رئیسجمهور منتخب خبر داده و گفته بود «تقریبا در حال نهایی کردن پیشنهادها هستیم».
دنیای اقتصاد-سعیده سادات فهری:
عضویت رسمی ایران در سازمان همکاری شانگهای در سیزدهم تیر ماه ۱۴۰۲، از نگاه برخی تحلیلگران و دستاندرکاران یک نقطه عطف در سیاست خارجی کشور به شمار میرود و برخی نیز با احتیاط به این رخداد مینگرند. تقریبا دو هفته پیش، یک سال از عضویت ایران در این سازمان سپری شد اما همچنانکه گروه دوم معتقد بودند ایران نتوانسته تا به امروز عایدی و منافع خاصی از عضویت در شانگهای کسب کند. شاید بیشترین تاثیر این عضویت برای ایران نوعی پیام به غرب باشد که توانسته در اردوگاه شرق جایگاه خود را بیش از گذشته تثبیت کند. هر چند عضویت رسمی ایران در شانگهای در دولت شهید ابراهیم رئیسی رقم خورد اما پیشدرآمد این عضویت از سالها قبل کلید خورده بود و ایران سالها به عنوان عضو ناظر همکاری میکرد.
دنیایاقتصاد:
دولتهای قزاقستان، قرقیزستان، تاجیکستان، ترکمنستان و ازبکستان از آغازین روزهای استقلال در اواخر سال ۱۹۹۱ به دنبال این بودهاند تا پتانسیل آسیای مرکزی را بهعنوان یک مرکز بزرگ ترانزیتی برای تجارت شرق به غرب و شمال به جنوب نشان دهند. پس از جنگ اوکراین، آمریکا و اروپا در حال قطع مسیرهای تجاری آسیای مرکزی به غرب از طریق روسیه هستند، در این میان نقش ایران در حال پررنگ شدن است.
دنیای اقتصاد: از همان روزی که محمدجواد ظریف آستینها را بالا زد و شهر به شهر راهی جمع کردن رای برای انتخاب مسعود پزشکیان شد، میشد تصور کرد که منتقدان سالهای دورش کار او را برنتابند. شاید خود او هم میدانست که اگر نامزد مورد نظرش به پاستور راه یابد، آماج تیر منتقدان قرار خواهد گرفت. با این حال او عزم خود را برای انتخاب پزشکیان جزم کرده بود. حضور او به عنوان مشاور پزشکیان در مناظرات تلویزیونی نامزدها نیز بر آتش مخالفتها با حضور ظریف در کمپین انتخاباتی پزشکیان بیشتر از قبل دمید. حالا در روزهای پس از انتخاب مسعود پزشکیان به عنوان رئیسجمهور منتخب، او ریاست شورای راهبری انتخاب اعضای کابینه دولت چهاردهم را بر عهده گرفته است؛ پست کلیدی که باز هم صدای مخالفان حضور احتمالی او را در دولت چهاردهم درآورده است. همه اینها سرانجام روز جمعه در حاشیه نمازجمعه به شعارهایی تند علیه او تبدیل شد که البته پیش از این نیز در ابعاد کوچکتر در حاشیه سفرهای انتخاباتیاش برای پزشکیان سر داده شده بود.
درباره رابطه معنادار میان حاشیهنشینی و رای نامزدها از آنجا که بیشترین حاشیهنشینیها مربوط به کلانشهرها است باید با احتیاط بیشتری سخن گفت، اما به صورت کلی پزشکیان در ۷ استان از مجموع ۱۱ استان با حاشیهنشینی بالا برنده شده است. ۴ استان را هم جلیلی برده است. در خوزستان و خراسان رضوی با حدود۱.۷میلیون حاشیهنشین و در اصفهان با ۶۶۰هزار و در قم با ۳۸۰ هزار نفر، جلیلی پیروز شده که حداقل تحلیل این رای فقط با عنصر حاشیهنشینی در خراسان و قم و حتی اصفهان منطقی به نظر نمیرسد، چرا که جنس آرای او در این سه استان بیشتر ایدئولوژیک است.
روزنامه کیهان دیروز در یادداشت روز خود با تایید موضع پزشکیان درباره تداوم «حمایت ایران از جبهه مقاومت»، درباره تغییر فضای اقتصادی آینده نوشت: «آقای پزشکیان میخواهد فضای اقتصادی کشور را بهبود بخشد، اما افرادی که به دور ایشان حلقه زدهاند با ارائه تحلیلهای غلط و سوگیرانه مانع از فهم دقیق مسائل از جمله مساله تحریم توسط ایشان میشوند و در نتیجه آقای پزشکیان نمیتواند در عمل به خواستهاش برسد. میان آنچه آقای پزشکیان میخواهد با آنچه میتواند انجام دهد فاصلهای به اندازه مشاوران و اطرافیان متعصب، بدسابقه و ناآگاه است. تحلیلهای غلط آنها از مسائل ایران و جهان، کشور را در دولت آقای روحانی به چاه انداخت و حالا مشغول کندن همان چاه پیش پای رئیسجمهور جدید هستند.»