دنیای اقتصاد:
استقرار «نیروهای محور» در دهه ۱۹۳۰ راه را برای جنگ جهانی دوم هموار کرد و قراردادهای امضا شده بین آلمان، ایتالیا و ژاپن در سال ۱۹۳۶ آنها را در منافع توسعه طلبانه و نفرت آنها از متحدان غربی متحد کرد.شبکه خبری اسکای نیوز با اشاره به پیشینه تاریخی فوق نوشت، در بحبوحه جنگ روسیه در اوکراین، درگیری اسرائیل و حماس، و تهدیدهای مکرر چین درباره حمله به تایوان برخی از تحلیلگران امنیتی و نظامی میگویند که ما دوباره در مسیر مشابهی قرار داریم و روسیه، چین، ایران و کره شمالی «نیروهای محور جدید» هستند.
پایگاه اطلاعرسانی دفتر مقام معظم رهبری:
رهبر معظم انقلاب اسلامی، صبح روزگذشته در دیدار رئیس و نمایندگان مجلس با تبیین ۸ نکته مهم: «ضرورت پاسخگویی مجلس»، «تعامل سازنده مجلس و دولت جدید»، «شنیده شدن صدای واحد از ارکان کشور در مسائل مهم»، «حاکمیت اخلاق در مباحثات مجلس و دیگر فعالیتهای نمایندگان»، «بایدها و نبایدهای قانونگذاری»، «نظارت بدون افراط و تفریط»، «فعالیت موثر هیات نظارت بر عملکرد نمایندگان» و «حضور جدی مجلس در مسائل جهانی و سیاست خارجی» ابراز امیدواری کردند با احساس مسوولیت مشترک رئیسجمهور منتخب و مجلس، کابینهای متشکل از افراد مومن، کارآمد، انقلابی، امیدوار به آینده، مشهور به پاکدستی و صداقت، دارای نگرش ملی و برخوردار از اعتقاد عمیق به جمهوری اسلامی تشکیل شود و مسائل کشور و مردم را به پیش ببرد.
مسعود پزشکیان در شرایطی در ایران به عنوان رئیس جمهور نهم برای تشکیل دولت چهاردهم به قدرت رسیده که سیاست خارجی کشور در وضعیت پر از ابهام به سر میبرد. از یکسو، نظم امنیتی- سیاسی در منطقه بعد از ۷ اکتبر و عملیات طوفانالاقصی و همچنین عملیات وعده صادق ایران علیه رژیم صهیونیستی به سرعت در حال تحول و دگرگونی است و آینده نامعین همراه با عدمقطعیتهای زیادی پیش روی منطقه است و از سوی دیگر، سیاست همسایگی که در دولت سیزدهم به خوبی پیش رفت، میتواند فرصتهای جدیدی پیش روی سیاست خارجی کشور قرار دهد. در این میان، باید به یک چالش پرمخاطره مهم اشاره کرد و آن هم برجام و پرونده هستهای است. پروندهای که میتوان گفت سیاست خارجی کشور در دو دهه گذشته به آن گره خورده و اکنون با نزدیک شدن به اکتبر ۲۰۲۵ و بند غروب برجام، دو سناریو را در پیش روی سیاست خارجی کشور قرار میدهد:
دنیای اقتصاد:
درشرایطی که هنوز دولت چهاردهم فعالیت خود را بهطور رسمی آغاز نکرده است، صداهایی منتقدانه ازگوشه وکنارشنیده میشود. صداهایی که گاه در قالب یادداشت در برخی رسانهها و کانالهای مخالف انتخاب مسعود پزشکیان بهعنوان رئیسجمهوری نگاشته میشود و گاه به شکل شعارهایی تند علیه همراهان او در اینسو و آنسو سرداده میشود. روندی که از همین حالا موجب نگرانیهایی برای اداره کشور در روزهای آینده شده است. در چنین حال و هوایی از فضای پساانتخابات میتوان ازسخنان روز گذشته مقام معظم رهبری در دیدار نمایندگان مجلس بهعنوان فرمان پایان رقابتهای انتخاباتی، دوقطبیگرایی، تنشزایی و نفی افراطیگرایی در فضای پس از انتخابات یادکرد.
روزنامه جوان دیروز در سرمقاله خود نسبت به بدعتهای خطرناک هشدار داد و نوشت: «اولین بار است که در چینش مدیران کشور پس از یک انتخابات، قوم و مذهب و امتیازبندی شیعه- سنی به گفتمان مسوولان امر تبدیل میشود و این روند میتواند ابعاد خطرناکی پیدا کند. آنچه فاجعه است اینکه ابتدا ایران را تجزیهشده فرض میکنند و حقالسهم میدهند و سپس نام آن را «وحدت ملی» میگذارند و گویی ایران فقط دو قوم کرد و بلوچ دارد و تمام و به این فکر نمیکنند که بعدش چه خواهد شد!»