انگلیس نسبت به مذاکرات ما حساس بود

اشاره کردید که تماس‌های حساس اقتصادی و ارتباطاتی را که به علت حساسیت‌شان باید محرمانه می‌ماند، در اداره شما انجام می‌دادند. در مورد اسرائیل مشخص است چرا که این تماس‌ها حساس بود، ولی در مورد شیخ‌نشین‌های خلیج‌فارس چرا این حساسیت‌ها وجود داشت؟

شیخ‌نشین‌ها هم تقریبا همین حالت را داشتند به خاطر اینکه هنوز انگلستان رسما مسوول این شیخ‌نشین‌ها بود، اما خود اینها خیلی مایل بودند که آزاد باشند، ولی باید خیلی مراعات می‌کردند، درنتیجه هر صحبتی که می‌خواستند بکنند اگر می‌خواست جنبه خیلی رسمی پیدا بکند، انگلستان به آن اعتراض می‌کرد، برای اینکه شما حق نداشتید درمورد دبی یا شارجه بروید مستقیم با خود حاکمانشان صحبت کنید، ولی به صورت خصوصی که صحبت می‌کردیم هیچ ایرادی نداشت و بنابراین ما در اینجا یک نقشی می‌توانستیم به صورت خصوصی بازی کنیم که به صورت رسمی نمی‌توانستیم.