کار معادن از بنیاد خراب بود

من طرحی برای سازمان برنامه فرستادم. مهندس اصفیا -مدیرعامل سازمان برنامه- که خودش نقشه‌برداری درس می‌داد و به اهمیت این کار واقف بود طرح من را تصویب نکرد و گفت پول نداریم. اگر تصویب کرده بود ما میله‌های بتنی ۱۰ متری در زمین فرو می‌کردیم که یک متر آن از زمین خارج باشد و با عقد قرارداد با یک ماهواره که تازه در مدار زمین قرار داده بودند می‌توانستیم دقیقا عرض و طول جغرافیایی هر میله را تعیین و روی آن حک کنیم. کشور مصر این کار را کرده بود و در قانونش نوشته بود که جابه‌جا کردن میله‌ها مجازات اعدام دارد. مخالفت اصفیا با این طرح نخستین دلسردی من بود.