به گزارش دیپلماسی ایرانی در ادامه این مطلب آمده است: در ایالات متحده، تصور می‌شود که نگرانی‌های اسرائیل عمدتا بر برنامه هسته‌‌‌ای ایران و احتمال دستیابی این کشور به یک یا چند سلاح هسته‌ای در آینده نه چندان دور متمرکز است. با توجه به اینکه مذاکرات وین برای تمدید برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) یا نسخه به‌روز شده آن، در وضعیت نامشخصی قرار دارد، چنین چشم‌اندازی دور از انتظار نیست.  از دیدگاه ایالات متحده/ اسرائیل، زمان برای دستیابی به یک راه‌حل سریع و در نتیجه توقف پیشرفت‌های هسته‌ای ایران، دست کم تا پس از انتخابات اول نوامبر اسرائیل و انتخابات میان‌دوره ایالات متحده در ۸ نوامبر، به پایان رسیده است. مساله ایران تاثیر قابل‌توجهی در سیاست اسرائیل دارد. در ایالات متحده، پرونده هسته‌ای ایران یک موضوع مهم، اما نه تاثیرگذار، قلمداد می‌شود که بسیاری از رهبران با نفوذ سیاسی به‌ویژه در کنگره، کاخ سفید و وزارت امور خارجه به آن توجه دارند.

مخالفت‌های مداوم اسرائیل با هرگونه توافق هسته‌ای با ایران به پیش از برجام برمی‌گردد. اکنون، مخالفت‌های اسرائیل با بازگشت دولت جو بایدن به برجام از طریق انتشار بیانیه‌های عمومی و دیدارها با مقامات آمریکایی در حال افزایش است. اگر شرایط تغییر نکند، نتیجه احتمالا حرکت ایران به سمت دستیابی به توانایی (و نه قصد) تولید بمب خواهد بود. در این صورت، تل‌آویو و واشنگتن مجبور خواهند شد درباره استفاده از نیروی نظامی برای نابودی قابلیت‌های مرتبط با هسته‌ای ایران تصمیم بگیرند.  در تئوری، اسرائیل شاید بتواند برنامه‌های هسته‌ای ایران را تنها با اتکا به توانایی‌های نظامی خود نابود کند. توانایی‌های اسرائیل با قابلیت‌های حمله دوربرد ایالات متحده تقویت می‌شود. با این حال، حتی اگر ایالات متحده به حملات اسرائیل علیه ایران نپیوندد، به عنوان حامی بلندمدت اسرائیل در منطقه در تیررس ایران خواهد بود.

به علاوه، اسرائیل باید هزینه‌های احتمالی از نظر حملاتی که به‌‌‌ویژه از سوی حزب الله لبنان به سرزمین‌های اشغالی صورت خواهد گرفت را نیز ارزیابی کند.  بنابراین، استدلال اینکه اسرائیل در شرایط فعلی با هدف ارتقای امنیت خود مانع از احیای برجام توسط ایالات متحده می‌شود، دشوار است. اگر تلاش‌های فشرده اسرائیل برای جلوگیری از به نتیجه رسیدن برجام به موفقیت برسد، احتمال وقوع جنگی که می‌تواند برای همه فاجعه بار باشد، افزایش می‌یابد. این به آن معنی نیست که تقویت مجدد برجام همه مشکلات امنیتی و دیگر مشکلات در رابطه با ایران را حل خواهد کرد، اما همچنان بهترین و ضروری‌ترین قدم اول محسوب می‌شود.  به این ترتیب، به همان سوال اول بازمی‌گردیم. اسرائیل واقعا از ایران چه می‌خواهد؟ آیا به پیامدهای احتمالی سیاست‌های فعلی خود فکر کرده است؟ یا صرفا با خلبان خودکار عمل می‌کند، بدون اینکه تفکر منطقی درباره این داشته باشد که مسیر کنونی که در پیش گرفته با خطر بالای درگیری آشکار نه تنها بین ایران و اسرائیل، بلکه ایالات متحده و دیگران، همراه است و پیامدهای منفی برای همه خواهد داشت. ایالات متحده اسرائیل را رها نمی‌کند، اما خواهان یک جنگ دیگر در خاورمیانه نیست.