کریستین کوتس اولریشسن، یکی از همکاران موسسه بیکر برای سیاست عمومی در دانشگاه رایس می‌گوید شاید گفته‌های گانتس «استراتژی مدیریت اطلاعات»  پیش از سفر جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا به خاورمیانه در ماه آینده باشد. وی افزود: «البته می‌تواند تلاشی از سوی اسرائیلی‌‌ها برای ایجاد فضای خبری پیرامون ایده همکاری منطقه‌‌ای با کشورهای عربی خلیج فارس، مانند امارات و احتمالا عربستان سعودی با توجه به احساس تهدید مشترکی از جانب ایران باشد.» اگر MEAD واقعی باشد، جدیدترین مورد از تلاش‌‌های طولانی به رهبری ایالات متحده برای ایجاد یک اتحاد نظامی رسمی در خاورمیانه است. آخرین تلاش در سال ۲۰۱۷ زمانی رخ داد که دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور وقت آمریکا، ائتلاف استراتژیک خاورمیانه (MESA) را راه‌اندازی کرد که هدف آن قرار دادن شورای همکاری خلیج فارس (GCC)، اردن، مصر و ایالات متحده تحت یک چتر امنیتی یکسان بود. اما نهایتا MESA با مشکلاتی مواجه شد که تمام اتحادهای دفاع هوایی آینده هم با آن مواجه خواهند شد. مشارکت‌کنندگان بالقوه در چنین اتحادی، منافع امنیتی متنوع و گاهی متضاد دارند. جورجیو کافایرو از موسسه استیت آنالیتیکس می‌گوید: «این کشورها تصورات متفاوتی از تهدید ایران دارند.» مشارکت اسرائیل بر این پیچیدگی‌‌ها می‌‌افزاید. همان‌طور که کافیرو اشاره کرد، بسیاری از کشورهای عربی تمایلی به همکاری علنی با اسرائیل ندارند. اعضای برجسته شورای همکاری خلیج فارس مانند عمان و کویت هرگز روابط رسمی با تل‌آویو نداشته‌‌اند و عراق اخیرا قانونی را تصویب کرده است که می‌تواند به حبس ابد برای هر کسی منجر شود که عادی‌سازی روابط با اسرائیل را ترویج کند.

برخی نگران نحوه برخورد تهران با چنین اتحادی هستند، به‌ویژه که عراق به تلاش‌های خود برای از سرگیری مذاکرات مستقیم بین ایران و عربستان سعودی ادامه می‌دهد. قطر همچنین مایل است که شرایط را در منطقه صمیمانه نگه دارد، زیرا این کشور آماده میزبانی از دیپلمات‌های ایالات متحده و ایران برای مذاکرات هسته‌ای است. حامیان این پیشنهاد می‌گویند اتحاد دفاع هوایی برای جلوگیری از تهاجم ایران و دوام توافقات ابراهیم، کلیدی است که روابط بین اسرائیل و چندین کشور عربی را عادی‌‌سازی می‌کند. اما مخالفان نگرانند این امر ایالات متحده را مجبور به حفظ حضور نظامی عمده در منطقه کند و خطر ورود واشنگتن به مناقشات منطقه‌‌ای را افزایش دهد.