زخم‌های کهنه بازار

مهدی کاردان/کارشناس بازار سرمایه این روزها بازار سرمایه رنگ قرمز به تن کرده اما این رنگ برای اهالی بازار سرمایه چندان غریبه‌ نیست. خبر بحران‌های منطقه‌ای باعث تشدید عرضه سهام در بازار شد، اما موضوعی که وجود دارد این است که در سراسر دنیا زمانی که خبر از جنگ و بحران منطقه‌ای می‌شود تمامی اهالی بازار‌های مالی و حتی کسانی که شناخت کمی از این بازار دارند، پایین آمدن قیمت‌ها و فشار فروش را دور از انتظار نمی‌دانند. اما بورس ایران از زخم‌های کهنه رنج می‌برد، زخم‌های که تعدادشان کم نیست؛ نرخ بهره بانکی، ناترازی انرژی، عرضه اخزا، چندنرخی بودن ارز، دستوری بودن قیمت‌ها و غیره. تمامی این موارد و مسائل دیگر باعث شده بازارهای رقیب بازار سرمایه بتوانند جریان نقدینگی را از چنگ این بازار دربیاورند؛ بازاری که رسالتش چیزی نیست جز جذب پول‌های سرگردان و بی‌هدف به سمت کارهای مولد.

در شرایط پیش‌آمده به جهت بحران‌های منطقه‌ای دامنه نوسان بازار کاهش یافت؛ اما فارغ از این موضوع که آیا تعطیلی بازار راه‌حل درستی است یا کاهش دامنه نوسان و بالا بردن حجم مبنی، چیزی که حائز اهمیت است این است که زمانی که به این نتیجه رسیدیم که کدام راه درست است، هرچه سریع‌تر عمل کنیم، نه زمانی که ضررهای زیادی بر جا مانده که تعلل در تصمیم‌گیری، می‌شود نوش‌دارو بعد از مرگ سهراب. بازار سرمایه امروز از ناترازی انرژی رنج می‌برد که ریشه آن در دل اقتصاد دستوری است. این ناترازی سبب شده برخی از کارخانجات با ساعت‌ها قطعی برق دست‌وپنجه نرم کنند که باعث آسیب رسیدن به دستگا‌ه‌ها می‌شود و هزینه تولید را بالا و سود را کاهش می‌دهد.

امروزه بازار سرمایه از فروش اوراق خزانه رنج می‌برد، زیرا سرمایه‌گذاران محل امن‌تری برای سرمایه‌گذاری پیدا کرده‌اند. امروزه بازار سرمایه از چندنرخی بودن ارز و بهره بانکی رنج می‌برد و طولانی شدن همه این مشکلات باعث می‌شود که ریسک بیشتری نسبت به اخبار بحران منطقه و جنگ بر بازار تحمیل شود. تمام مشکلاتی که به‌اختصار بیان شد برآیندش ارزش معاملات است، ارزش معاملات روزانه‌ای که بسیار ناچیز است و نشان می‌دهد بازار عمق چندانی ندارد. امید است که با تصمیمات درست، بازار به شرایط مساعد بازگردد؛ زیرا برخی از تصمیمات تا زمان اجرای آن زمان‌بر می‌باشد اما حداقل بار روانی مثبت را روی تابلوی معاملاتی از خود بر جای می‌گذارد.