از معاملات شمش فولاد برای چهارمین هفته متوالی استقبال شد
سهمیه بهین‌یاب؛ عامل رونق شمش
تداوم استقبال از عرضه‌‌‌ها
افزایش عرضه و قیمت نیز نتوانست از رونق معاملات شمش بکاهد. بررسی معاملات روز گذشته بورس‌کالا نشان می‌دهد در حالی که بهای پایه شمش فولاد عرضه‌شده در رینگ داخلی بورس‌کالا با افزایش 600تومانی مواجه شد، اما نوردکاران برای چهارمین هفته متوالی استقبال خوبی از عرضه این محصول کردند. روز گذشته تالار داخلی بورس‌کالا میزبان عرضه بیش از 190هزار تن شمش فولاد XSPبود که برای آن تقاضایی معادل حدود 240هزار تن به ثبت رسید. مقایسه آمار خرید و فروش با آمار هفته سوم مردادماه حاکی از آن است که در حالی که عرضه با رشد حجم و تقاضا با کاهش مواجه شده است، همچنان برتری چشمگیر تقاضا بر عرضه در معاملات بورسی این محصول به چشم می‌‌‌خورد. این درحالی است که در ماه‌‌‌های گذشته بازار محصولات آهنی از جمله شمش فولاد در رکود نسبی قرار داشت و کاهش انتظارات تورمی همراه با تثبیت نرخ آزاد ارز در سطح زیر 50هزار تومان موجب شده بود تا فعالان بازار خریدهای خود را به تعویق بیندازند.
با این‌‌‌حال به نظر می‌رسد غیر‌بهین‌‌‌‌یابی شدن سهمیه خرید شمش فولاد رونقی تازه به بازار بیلت و بلوم بخشیده است. نظر غالب این است که این تصمیم تدبیری مثبت در جهت تحریک تقاضا و موجب رشد معاملات بوده و سبب خروج بازار از رکود نسبی شده است. با این‌‌‌حال برخی تحلیلگران نیز نظر مخالف داشته و معتقدند آزادسازی خرید شمش فولاد برای بازرگانان به افزایش صادرات این محصول منجر می‌شود و تاثیر آن بر بازار داخلی مثبت نبوده؛ چرا که با افزایش صادرات تنها سبب کاهش عرضه این کالا‌‌‌ها در بازار داخلی می‌شود. از طرفی افزایش تقاضا در نتیجه لغو سهمیه بهین‌یاب و ورود بازرگانان به این بازار نیز با افزایش قیمت پایه تاثیر خود را بر معاملات خواهد گذاشت؛ اتفاقی که در عرضه‌‌‌های روز گذشته نیز شاهد آن بودیم.
افزایش قیمت پایه بعد از سه‌هفته
روز گذشته شمش فولاد با نرخ پایه 19هزار و 460تومان به ازای هر کیلوگرم عرضه شد و نسبت به هفته گذشته حدود 2درصد افزایش قیمت را به ثبت رساند. این درحالی است که از ابتدای مردادماه قیمت پایه این کالا در کانال 18هزار تومانی قرار داشت. درنتیجه برتری عرضه بر تقاضا نیز قیمت پایانی برای شمش فولاد در بازه‌‌‌ای بین 19هزار و 200تومان تا 21هزار تومان قرار گرفت. در بازار آزاد اما روند قیمت‌ها تحت‌تاثیر اخبار مثبت سیاسی در کانال کاهشی قرار گرفت. انتشار اخباری در مورد آزادسازی دارایی‌‌‌های دلای ایران در کره‌جنوبی طی شنبه گذشته موجب شد تا بهای دلار با کاهش حدود هزار تومانی در کانال 48هزار تومانی قرار بگیرد؛ مساله‌ای که بر بهای محصولات کارخانه‌های فولادی نیز اثر گذاشته و طی روز یکشنبه 22مردادماه نرخ بیشتر کارخانه‌ها کاهشی اعلام شد. به‌عنوان نمونه در بخش محصولات ذوبی، میلگرد و تیرآهن در کارخانه و انبار کاهش بین ۲۰۰ تا ۷۵۰تومانی را تجربه کردند. البته تثبیت نرخ آزاد ارز در کانال 48هزار تومانی دوام چندانی نداشت و پس از مدت کوتاهی دوباره افزایشی شد. به عقیده برخی فعالان بازار در حال حاضر تقاضای چندانی در بازار دیده نمی‌شود و بیشتر معاملات متاثر از نوسان بهای ارز در بازار آزاد است.
بازار جهانی
افزایش ذخایر سنگ‌آهن در شرق آسیا در بحبوحه نگرانی از کمبود تقاضا موجب شد تا بهای سنگ‌آهن در چین به کمترین سطح قیمتی در سه‌ماه گذشته تاکنون برسد. روز گذشته بهای محموله سنگ‌آهن عیار 62درصد برای تحویل به بندر تیانجین در شمال چین به زیر 104دلار به ازای هر تن رسید و بازده هفتگی منفی 2 درصد را به ثبت رساند. بررسی داده‌‌‌های اقتصادی این کشور نشان می‌دهد که میزان وام‌‌‌های جدید در چین در ماه ژوئیه به 346میلیارد یوآن رسیده است که کمترین سطح از سال 2009 تاکنون است. همچنین این مقدار تنها نیمی از پیش‌بینی است که تحلیلگران به آن رسیده بودند و حاکی از کاهش شدید نقدینگی در این کشور است. از طرفی شواهد موجود نشان می‌دهد که ذخایر فراوان فولاد در چین نیز موجب فشار بیشتر بر روند کاهشی قیمت سنگ‌آهن شده است. بررسی آمارهای ملی نشان می‌دهد که موجودی میلگرد تا ابتدای ماه اوت حدود 35درصد نسبت به مدت مشابه سال گذشته افزایش داشته است.
در نتیجه این اخبار تقاضا برای مواد خام در ماه میلادی جاری نیز محدود شده است. این درحالی است که انتشار داده‌‌‌های انقباضی در بخش تولید چین برای ژوئیه گذشته حاکی از تداوم رکود نسبی در بخش املاک و مستغلات است. بهای میلگرد نیز به تبع از سنگ‌آهن در کانال کاهشی قرار گرفت. روز گذشته بهای این مقطع طویل فولادی در بورس آتی شانگهای و بورس فلزات لندن به 3هزار و 560یوآن (حدود 490 دلار) به ازای هر تن رسید و بازده ماهانه منفی 3 درصد را به ثبت رساند. پس از آنکه شرکت معاملات املاک کانتری گاردن در چین معاملات اوراق قرضه خود را به حالت تعویق درآورد، نگرانی‌ها در بخش ساخت‌وساز افزایش یافت و در نتیجه چشم‌انداز تقاضا برای محصولات فولادی از جمله مقاطع طویل همچون میلگرد و تیرآهن نزولی شد.
