وی در ادامه به سهم این صنعت در اشتغال‌زایی کشور و اشتغال‌زایی صنعتی اشاره کرد و گفت: سهم اشتغال صنایع پلاستیک از کل اشتغال در ایران از ۶۵/ ۳‌درصد به ۴۳/ ۴‌درصد در سال ۱۴۰۱ رسید. همچنین سهم اشتغال صنایع پلاستیک از اشتغال بخش صنعت در ایران از ۱۱‌درصد به ۶۴/ ۱۳‌درصد رسید. قنبرپور گفت: صادرات مستقیم صنایع تکمیلی پلیمری از یک‌میلیارد و ۶۰۶میلیون دلار در سال ۱۴۰۰ به یک‌میلیارد و ۶۶۲میلیون دلار رسید. همچنین صادرات غیرمستقیم زنجیره به‌عنوان زیرساخت اصلی توسعه صادرات از ۲میلیارد و ۷۰میلیون دلار به ۴میلیارد و ۱۲میلیون دلار رسید. همچنین در این بازه زمانی صادرات صنایع پلاستیک با ثبت رشد ۲۱درصدی از ۳۳۲۰میلیون دلار در سال ۱۴۰۰ به ۴۰۱۲میلیون دلار در سال ۱۴۰۱ رسید. مجموع صادرات مستقیم و غیرمستقیم تولیدات در زنجیره ارزش صنایع تکمیلی پتروشیمیایی نیز از ۳میلیارد و ۳۲۰میلیون دلار در سال ۱۴۰۰ به ۴میلیارد و ۱۲میلیون دلار در سال ۱۴۰۱ رسید.

مجموع این داده‌‌‌ها به‌خوبی گواه عملکرد موفق صنعت پلاستیک و بخش پلیمر در سال گذشته است. ادامه این مسیر موفقیت‌‌‌آمیز به شناخت کافی از چالش‌‌‌های پیش‌‌‌روی این صنعت و ارائه راهکار برای برون‌‌‌رفت از آن نیاز دارد. در ادامه، عضو انجمن ملی صنایع پتروشیمی ایران، چالش‌‌‌های پیش‌‌‌روی این صنعت را به شکل خلاصه دسته‌‌‌بندی و راهکارهای لازم برای عبور از آن را به شکل اجمالی ذیل عنوان کرد:

پیچیدگی معاملات و دشواری‌‌‌های دسترسی امن و مستمر به مواداولیه موردنیاز که بعضا به رقابت برای خرید منتهی می‌شود؛ نبود نهاد رگولاتوری فرابخشی (متشکل از ارکان مختلف فراوزارتخانه‌‌‌ای) در زنجیره تولید که تاکنون شاهد عدم‌شکل‌‌‌گیری واقعی زنجیره ارزش نفت و گاز-پتروشیمی- پلیمر شده است؛ بحران دستیابی به منابع انسانی کارآمد و پایدار؛ تورم و دشواری‌‌‌های تامین مالی واحدها؛ مشکلات مربوط به تامین انرژی، به‌‌‌طور ویژه قطع برق و گاز؛ تصدی‌‌‌گری دولت در ماموریت‌‌‌های بخش خصوصی؛ تسهیل مبادلات ارزی و کاهش مشکلات ناشی از شوک‌‌‌های تغییر نرخ ارز و قیمت‌گذاری‌‌‌های متفاوت؛ امکان دستیابی به تکنولوژی روزآمد در تولید مواد پلیمری و شیمیایی و نیز در طراحی و ساخت ماشین‌‌‌آلات صنایع پلیمری و بازنگری موافقت‌نامه‌‌‌های تجاری در راستای بهره‌‌‌مندی از فرصت بازارهای جدید صادراتی.