بازیهای تدارکاتی تیم ایران یکی پس از دیگری لغو شد. اما هیچ یک از این موارد مانع از این نشد که جوانان سختکوش وطن از جان مایه نگذارند و بهترین سطح توانایی خود را به رقبا نشان ندهند. با این حال، اگرچه تیم ملی ایران سبب افتخار ایرانیان شد، اگرچه بدون کفش‌های نایک هم توانستیم با تیم‌های بزرگ دنیا مقابله کنیم و حتی پنالتی بهترین بازیکن دنیا را مهار کردیم، اگرچه سرمربی خارجی تیم ما از تحریم‌ها و سیاسی بازی فیفا علیه ایران انتقاد کرد، اما یک حقیقت وجود دارد که کسی منکر آن نیست: برای آنکه موفقیت فوتبال کشور در عرصه بین‌المللی تداوم داشته باشد، نیاز به برنامه‌ریزی است، نیاز به فکر و استراتژی است، بودجه لازم باید تخصیص یابد، کار باید دست کاردان باشد و سرانجام آنکه نیاز به همدلی است.

عرصه اقتصاد بین‌المللی نیز به طرز شگفت‌انگیزی شبیه جام جهانی فوتبال است. شرط بقا در عرصه اقتصاد بین‌المللی نیز این است که برای رونق و توسعه کشورمان از جان مایه بگذاریم. اگرچه این شرط لازم است، اما کافی نیست. سکان اقتصاد و به تبع آن تجارت بین‌الملل نیز باید در اختیار افراد کاردان و متخصص باشد. برای موفقیت در این عرصه نیز کشورها از سالها پیش برنامه‌ریزی، ساختارهای لازم را ایجاد و استراتژی واحدی را تبیین می‌کنند که تمام ارکان کشور در اختیار نیل کشور به آن استراتژی قرار می‌گیرد. در این بین هرکس وظیفه خود را به‌خوبی انجام می‌دهد، یکی باید حمله کند و دیگری دفاع، تا نهایت یک کشور در این عرصه پیچیده بتواند پیروز میدان باشد.

قواعد این دو عرصه نیز تا حدود زیادی مشابه یکدیگر است. در فوتبال اجماع جهانی وجود دارد که یک تیم باید ۱۱ بازیکن در زمین داشته باشد. البته یک کشور می‌تواند تصمیم بگیرد که تیم‌های آن به جای ۱۱ نفر، ۱۴ نفر بازیکن داشته باشند؛ اما با این تصمیم نمی‌تواند در جام جهانی فوتبال یا هر مسابقه بین‌المللی شرکت کند، بلکه فقط می‌تواند در داخل مرزهای خود به بازی فوتبال بپردازد و از آن نیز لذت ببرد! مقررات دیگری نیز در عرصه فوتبال بین‌المللی وجود دارد که به نظر دخالت در امور داخلی کشورها می‌آید (مانند اینکه روسای فدراسیون‌ها باید انتخابی و  نه  انتصابی باشند)، شاید برخی تصمیماتی که در دنیای فوتبال اتخاذ می‌شود از نظر برخی کشورها عادلانه یا حتی عاقلانه نباشد، شاید تصمیمات در دوره‌های مختلف تغییر کند؛ ولی کشورها این قواعد را پذیرفته‌اند و تنها تلاش می‌کنند قدرت تاثیرگذاری خود را بالا ببرند و بتوانند با نفوذ خود تصمیمات را به منفعت کشور خود نزدیک کنند.

در عرصه تجارت بین‌المللی نیز قواعد پذیرفته شده‌ای وجود دارد که پیش شرط حضور در این میدان است. به‌طور مثال در حوزه اعتبارات اسنادی تمامی کشورهایی که تمایل دارند از طریق اعتبارات اسنادی با دیگر کشورها تجارت داشته باشند، پذیرفته‌اند که باید در چارچوب مقررات UCP این کار را انجام دهند که متولی آن اتاق بازرگانی بین‌الملل (ICC) است. در خصوص ضمانت‌نامه‌های ارزی نیز مقررات نافذ مقررات URDG است. یکی از مهم‌ترین پیش‌شرط‌های حضور در عرصه تجارت بین‌المللی، رعایت مقررات مبارزه با پولشویی و تامین مالی تروریسم است که متولی آن گروه ویژه اقدام مالی یا FATF است. کشورها پذیرفته‌اند برای آنکه امکان حضور و فعالیت‌شان در این زمینه وجود داشته باشد، باید از حداقل شفافیت برخوردار باشند؛ بدین معنا که هر کشور با جرم‌انگاری پولشویی و تامین مالی تروریسم، به کشورهای دیگر این اطمینان را می‌دهد که از شفافیت لازم برخوردار است و نظام مالی آن کشور، سایر کشورها را درگیر فعالیت‌های مجرمانه نخواهد کرد. عدم پذیرش این مقررات سبب خواهد شد که سطح تجارت یک کشور محدود به مرزهای جغرافیایی آن کشور شود و امکان تبادلات بین‌المللی را نداشته باشد، مگر با طرف‌هایی که فاقد شفافیت در این زمینه هستند و شائبه قوی وجود دارد که قصد دارند پول‌های کثیف خود را وارد نظام مالی کشور کنند که البته تبعات بسیار مهلکی را در پی خواهد داشت.

اگرچه ممکن است برخی مقررات وضع شده در این حوزه مورد علاقه برخی کشورها نباشد یا به آن انتقاداتی داشته باشند، کما اینکه برخی اقدامات سازمان ملل متحد نیز با اصول برخی کشورهای عضو همخوانی ندارد، اما استراتژی کشورها از جمله ایران در قبال سازمان ملل متحد، استراتژی تیم‌های فوتبال در قبال قوانین فیفا و... تاکنون اینگونه بوده که این نهادها را ترک نکرده‌اند، بلکه تلاش کرده‌اند، با حضور فعال و مستمر و تاثیرگذار خود، بر تصمیمات این نهادها تاثیری - هرچند کم- بگذارند و از این بابت قدرت بیشتری کسب کنند.آخرین بیانیه گروه ویژه اقدام مالی در خصوص کشورمان امروز صادر شده است. تعامل ایران با این گروه در ماه‌های اخیر بحث‌های جنجالی بسیاری را به‌وجود آورده است. اگرچه برنامه اقدام ایران در مهلت مقرر و در چهار ماه تمدید اولیه آن تکمیل نشد، لیکن امکان‌دارد با حمایت برخی کشورهای دوست و همچنین کشورهای اروپایی‌، اقدامات متقابل علیه ایران بازنگردد و مجددا ۴ ماه دیگر به ایران مهلت داده شود. مجلس شورای اسلامی پیش از این تصمیم به مسکوت نگه داشتن قانون الحاق به کنوانسیون مبارزه با تامین مالی تروریسم گرفته بود تا براساس رویکرد کشورهای اروپایی در خصوص آن تصمیم بگیرد. لذا ۴ ماه پیش رو، برای ایران و اقتصاد آن بسیار مهم است.

وضعیت تجارت بین‌المللی یک کشور اثر عمیقی بر اقتصاد داخلی کشور داشته و اقتصاد داخلی یک کشور بر وضعیت آحاد افراد آن تاثیر مستقیم دارد. بنابراین به نظر می‌رسد همگی سوار یک کشتی هستیم. دریا توفانی است و کشورهایی نیز در تلاش مداوم هستند که این کشتی را غرق کنند. اما ما سرافراز و امیدوار به آینده هستیم. ما کشوری کهن هستیم که قواعد بین‌المللی را از سال‌ها پیش می‌دانیم، منفعت ملی‌مان را بر علایق حزبی‌مان غالب می‌دانیم، شرع مقدس اسلام که روح آن حاکم بر قوانین و مقررات ماست، با الزامات دنیا مبنی بر مبارزه با پول‌های حرام، کثیف و محاربه همخوانی دارد.

کشور ما بحران‌های سختی را با موفقیت پشت‌سر گذاشته است و یکی پس از دیگری دشمنان خود را نا امید کرده است. آخرین آن همین بیانیه FATF است. مدت زیادی از تهدیدات پوچ رئیس‌جمهوری آمریکا نمی‌گذرد که بر صحنه تلویزیون ظاهر شد و ایران را متهم به کمک به تروریسم کرد، لیکن آمریکا هم‌ اکنون عاجز از این است که با کمک دوستان خود بتواند اجماع جهانی علیه ایران در FATF به وجود بیاورد. بی‌شک این دستاورد با تلاش‌های انجام شده و درایت اعمال شده در بخش‌ها و حوزه‌های مختلف کشور اعم از دولت، مجلس و سایر نهادها حاصل شده است. امید است زین پس نیز با اتکا به نظر متخصصان -که مقام معظم رهبری همواره بر آن تاکید کرده‌اند- با در نظر گرفتن منافع ملی و با اتکا به سابقه درخشان کشور در عرصه‌های بین‌المللی چنان کار پیش رود که دشمنان در اجرای نقشه‌های خود ناکام مانده و عزت و سرافرازی شامل حال ایرانیان شود.

اخبار مرتبط