«دنیایاقتصاد» منتشر کرد؛
رازهای پنهان سرمایهگذاری «وارن بافت» جوان؛ چطور سرمایهدار موفقی شویم؟
گروه آنلاین روزنامه دنیای اقتصاد-نیلوفرادیبنیا: چارلی مانگر فقید همیشه میگفت که برای سرمایهگذاری موفق، باید جایی را برای سرمایهگذاری انتخاب کنید که دیگران هم آنجا سرمایهگذاری میکنند. اما برای اینکه یک سرمایهگذار بزرگ شوید، باید جایی را پیدا کنید که هیچکس به آن فکر نکرده باشد. یعنی جایی که حتی رقبای بزرگ هم دنبالش نیستند.
بر اساس گزارشی از والاستریتژورنال، این یکی از نکات کلیدی کتاب جدیدی است که به روشها و تفکر وارن بافت در اوایل دوران سرمایهگذاریاش میپردازد. کتاب "سرمایهگذاریهای اولیه بافت" نوشته برت گاردنر، به بررسی ۱۰ شرکتی میپردازد که بافت در دهههای ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ روی آنها سرمایهگذاری کرد، یعنی زمانی که او هنوز جوان بود.
آیا امروزه کسی میتواند مثل وارن بافت جوان، سرمایهگذاریهای موفقی انجام دهد؟ از یک طرف، شرایط بهتر شده است اطلاعات به راحتی در دسترس همه است، هزینه معاملات بسیار کم شده و افراد معمولی نسبت به شرکتهای بزرگ سرمایهگذاری، مزیتهای بیشتری دارند. اما از طرف دیگر، شرایط هم پیچیدهتر شده است بازارها خیلی رقابتیتر شدهاند، فرصتهای سرمایهگذاری آسانتر پیدا نمیشوند و همه دنبال همان سرمایهگذاریهای پرطرفدار هستند.
برای دستیابی به موفقیت اولیهای مشابه وارن بافت، اتخاذ رویکردی متفاوت و منحصر به فرد ضروری است. علاوه بر این، برخورداری از صبر و شجاعت فراوان نیز امری حیاتی محسوب میشود. وارن بافت در خصوص آموزههای قابل استخراج از کتاب مذکور، از ارائه توضیحات مفصل خودداری و در ایمیلی که اخیراً ارسال شده، اعلام کرده :«در مجمع عمومی سالانه برکشایر هاتاوی در سال ۲۰۲۵، به تمامی پرسشهای شما در رابطه با آقای گاردنر، مؤلف کتاب، پاسخ خواهم داد.»
گاردنر، کار بسیار دقیق و سختی انجام داده است. او هر یک از ۱۰ شرکتی را که وارن بافت در اوایل کارش روی آنها سرمایهگذاری کرده بود، تنها با استفاده از اطلاعاتی که در آن زمان برای بافت در دسترس بود، بررسی و تحلیل کرده است.
گاردنر برای انجام این کار، سالها وقت گذاشت. او آخر هفتهها و بعدها تمام وقت کار کرد و گزارشهای سالانه قدیمی، تحلیلهای کارشناسان، دادههای مالی قدیمی شرکتها که توسط موسسه مودیز منتشر میشد و خیلی از منابع دیگررابررسی کرد.
گاردنر، در پژوهشی جامع، ده سرمایهگذاری اولیه وارن بافت را مورد تحلیل قرار داده است. شرکتهایی همچون مارشال-ولز، گریف برادرز کوپراژ، کلیولند وورستد میلز، یونیون استریت ریل وِی، فیلادلفیا و ریدینگ کول اند آیرون، بریتیش کلمبیا پاور، آمریکایی اکسپرس، استودبیکر، هوچشیلد، کوهن و شرکت والت دیزنی از جمله این سرمایهگذاریهاهستند. اکثریت قریب به اتفاق این شرکتها در عصر حاضر ناشناخته ماندهاند و حتی در زمان انجام سرمایهگذاری توسط بافت نیز از شهرت چندانی برخوردار نبودند.
گاردنر در خصوص شرکت مارشال-ولز چنین اظهارمی کند که «هر تحلیلگری که به بررسی سهام این شرکت میپرداخت، با توجه به قیمت کم آن به ارزندگی قابل توجه آن پی میبرد.»
با این حال، تعداد اندکی از تحلیلگران به بررسی این شرکت پرداختهاند. شرکت گریف برادرز، تولیدکننده بشکه و ظروف، نیز از دید عموم پنهان مانده بود و سهام آن در بورس اوراق بهادار میدوست به ندرت مورد معامله قرار میگرفت.
بافت با دقت و وسواس فراوان به تحلیل این سهام پرداخت. وی نه تنها به صورتهای مالی و دادههای کمّی اکتفا نکرد، بلکه با مراجعه مستقیم به شرکتهای مربوطه و گفت وگو با مدیران ارشد، اطلاعات دست اول و جامعی را کسب کرد. این اقدامات تحقیقاتی گسترده، بسیار پیش از آنکه بافت به شهرت کنونی دست یابد، صورت پذیرفته است.
قانون جدیدی که سال ۲۰۰۰ تصویب شد، مقرر می کند که مدیران شرکتها حق ندارند اطلاعات مهمی را فقط به بعضی از سرمایهگذاران بدهند. همه باید اطلاعات یکسانی داشته باشند. اما وارن بافت این قانون را دور زد؛ او نه تنها با مدیران شرکتها حرف زد و ازآنها سوال پرسید، بلکه هر چیزی را که درباره آن شرکت پیدا میشد، از روزنامهها تا گزارشهای مالی، با دقت مطالعه کرد.
بافت با صبر و حوصلهای مثال زدنی، از نزدیک به بررسی فعالیتهای شرکت گریف برادرز پرداخت. او با حضور در یکی از واحدهای تولیدی این شرکت، ساعتها با کارمندان خط تولید به گفت وگو نشست و با کسب اطلاعات تخصصی از آنها، درک عمیقی از فرآیند تولید بشکه و جزئیات فنی آن به دست آورد.
در سال ۱۹۶۴، شرکت آمریکایی اکسپرس به دردسر بزرگی افتاد. یکی از شرکتهایی که زیرمجموعه اکسپرس بود، کار اشتباهی کرده بود و به خاطر همین موضوع، شرکت اکسپرس معروف شده بود. وارن بافت و یکی از دوستانش تصمیم گرفتند ببینند که آیا این اتفاق بر کار شرکت تأثیر گذاشته است یا نه. برای همین، به رستورانها، هتلها و مغازههای خیلی زیادی سر زدند تا ببینند مردم هنوز هم از کارتهای اعتباری و چکهای مسافرتی اکسپرس استفاده میکنند یا خیر؟
یکی از عوامل کلیدی در موفقیت اولیه وارن بافت، جسارت وی در اتخاذ تصمیمات سرمایهگذاری پرریسک بود. به عبارت دیگر، بافت با شجاعت و بدون تردید، فرصتهای سرمایهگذاری مناسب را شناسایی و به آنها عمل میکرد. گاردنر، نویسنده و تحلیلگر بازارهای مالی، در این خصوص میگوید: "فرصتهای سرمایهگذاری ایدهآل بسیار نادر هستند و بافت با درک کامل این نادر بودن، همواره از آنها به بهترین نحو بهرهبرداری میکرده است."
در سال ۱۹۵۰، وارن بافت بخش قابل توجهی از دارایی خود معادل تقریباً یک چهارم کل سرمایه خالصش را، در شرکت مارشال-ولز سرمایهگذاری کرد. در سال بعد، عمده دارایی وی به شرکت بیمه گیکو اختصاص یافت. تا سال ۱۹۶۶ نیز، نزدیک به ۴۰ درصد از کل پرتفوی سرمایهگذاری بافت در شرکت آمریکایی اکسپرس متمرکز شده بود.
رشد سریع ثروت بافت، که از حدود ۵۰۰ هزار دلار در سال ۱۹۵۷ به ۶۸ میلیون دلار در یک دهه بعد افزایش یافت، به وی امکان داد تا نفوذ قابل توجهی در بازارهای مالی به دست آورد. با توجه به حجم بالای سرمایهگذاری، بافت قادر بود تا با خرید سهام عمده شرکتها، بر هیات مدیره آنها تأثیرگذار بوده و در تصمیمگیریهای کلان شرکتها ایفای نقش کند. چنین نفوذی، امتیازی است که عموماً در اختیار سرمایهگذاران خرد قرار ندارد.