محسن مهرعلیزاده با اشاره به اینکه مقررات و ضوابط مربوط به گردشگری پراکنده است، از پیگیری تدوین یا به‌روزرسانی طرح جامع گردشگری دفاع کرد و افزود: «‌می‌توان موضوع تدوین طرح جامع گردشگری را با رئیس سازمان میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری درمیان گذاشت و برای شکل‌گیری یک قانون جامع در حوزه گردشگری از رئیس این سازمان نیز کمک بگیریم.» یک عضو جامعه تورگردانان نیز در این نشست، چالش عمده در صنعت گردشگری را فقدان طرح جامع گردشگری دانست و از مشخص نبودن محور توسعه گردشگری در ایران انتقاد کرد. اکبر غمخوار با اشاره به جایگاه شورای‌عالی میراث‌فرهنگی، نسبت به بهره‌گیری از ظرفیت‌های این شورا تاکید کرد و گفت: «چند تن از وزرا در عضویت این شورا هستند و مصوبات آن در حد مصوبات هیات دولت است، بنابراین باید به ظرفیت‌های این شورا توجه ویژه شود.»

او همچنین با یادآوری اینکه منابع داخلی تکافوی توسعه صنعت گردشگری را نخواهد داد، از ضرورت تنظیم ضوابطی برای جذب سرمایه‌گذاران خارجی سخن گفت. نایب‌رئیس کمیسیون گردشگری اتاق تهران نیز با بیان اینکه مساله اصلی توسعه صنعت گردشگری در وهله نخست، این است که دولت و حاکمیت بپذیرد، گفت: «در حال‌حاضر ۲۵ هزار پروژه عمرانی نیمه‌تمام وجود دارد. دولت اکنون لایحه بودجه را ارائه کرده و در آن توزیع نامناسب درآمدها، عدم تطابق در منابع و مصارف و بی‌نظمی در سیاست‌های مالی مشاهده ‌می‌شود. بنابراین نمی‌توان به هزینه‌کرد دولت در بخش عمرانی امید بست. در عین حال، فضای سرمایه‌گذاری برای سرمایه‌گذاران خارجی نیز مبهم است و آنان نمی‌دانند چگونه باید سود خود را از کشور خارج کنند.» علیرضا خائف پیشنهاد کرد که حل سه الی چهار مساله بزرگ گردشگری در دستور کار قرار گیرد و در عین حال با برگزاری سمینارهایی، اهمیت صنعت گردشگری برای دولت تبیین شود.