در جوار روستای تاریخی جنوب

دنیای‌اقتصاد : اگر مسافر شهر تاریخی شوش هستید، دهکده قدیمی «خماط» را از دست ندهید؛ جایی که در آن آرامگاه بزرگ دانیال نبی هم قرار دارد؛ روستایی که اکثر مردمانش عرب‌زبان هستند. در فصل گرم سال، تحمل هوای این روستا طاقت‌فرسا می‌شود؛ برای همین اگر قصد سفر به شوش و از جمله این روستا را دارید بهترین زمان آغاز فصل زمستان است. این روستا در ۳۰ کیلومتری شهر شوش قرار گرفته و شاید تا قبل از دهه ۹۰ این روستا را کمتر کسی به‌عنوان مقصد گردشگری می‌شناخت.

امفطح، دُهن حر، دبس، افتر، حمیس، آش‌توله، خورشت بامیه و خوراک ماهی از جمله غذاهای محلی این روستاست که حتما باید طعم و دستپخت بی‌نظیر زنان خماط را با چشیدن این غذاهای متنوع تجربه کنید. نان محلی، کنجد و لبنیات نیز محصولاتی هستند که نباید لذت طعم آنها را از دست بدهید. حصیر‌بافی و کپو‌بافی از جمله سوغاتی‌های روستای خماط است؛ سوغاتی‌هایی که توسط زنان روستایی بافته می‌شود و اتفاقا در آثار ملی کشور هم به ثبت رسیده است.  وقتی وارد این روستا می‌شوید حتما مهمان‌خانه‌های روستاییان خماط شوید. آنها به شدت مهمان‌نواز هستند و در همان بدو ورود از شما با قهوه‌های مخصوص عربی خود پذیرایی خواهند کرد. اگر خوش شانس باشید هم می‌توانید با موسیقی خاص و زیبای این منطقه از ایران نیز آشنا شوید.   در نزدیکی روستای خماط، آثار تاریخی متعددی وجود دارد؛ یکی از آنها «معبد زیگورات چغازنبیل» است؛ اثری که ثبت جهانی نیز شده. اگر به خماط آمدید تماشای مناطق حفاظت شده دز و کرخه را هم از دست ندهید. برای آمدن به روستای خماط کار دشواری در پیش ندارید. تمام مسیرهایی که از طریق شهرهای اندیمشک، دزفول و شوش به این روستا منتهی می‌شود، آسفالته است. برای همین کافی است خود را به این شهر جنوبی کشور برسانید و طی مسیر از تماشای دیدنی‌های آن لذت ببرید. خوشبختانه برای اقامت در این روستا هم با سختی روبه‌رو نخواهید بود. اگر دوست دارید می‌توانید مهمان‌خانه‌های روستایی‌ها باشید. در غیر این صورت اقامتگاه‌های بوم‌گردی در خماط مشغول به فعالیت است.