پروژه GHE، حرکتی اجتماعی است که در روستا‌های محصور در کوه‌های هیمالیا شروع به فعالیت کرد تا به واسطه توسعه گردشگری فناوری‌های جدید را برای تامین انرژی پاک، آموزش دیجیتال، ارتباط، دسترسی و ایجاد فرصت‌های درآمدزایی برای جوامع کوهستانی دور افتاده به ارمغان بیاورد. لداخ منطقه‌ای کوهستانی است که میان رشته ‌کوه‌های هیمالیا محصور شده. گردشگران از سراسر جهان از این منطقه برای مدیتیشن و یافتن آرامش، گشت‌و‌گذار در دره‌های کوهستانی و بازدید از میراث سنتی آن بازدید می‌کنند. قبل از راه‌اندازی این پروژه مردم محلی برای روشنایی، وابسته به چراغ نفتی بودند که باعث ایجاد گازهای سمی و مشکلات مربوط به سلامت برای آنها شده بود. اولین بار در سال ۲۰۱۳، شخصی به نام Paras Loomba تصمیم گرفت تا از طریق توسعه گردشگری و ارائه مدل توسعه روستایی زمینه‌ساز دسترسی مردم محلی و جوامع دور افتاده این منطقه به برق شود و در عین حال به گردشگران این امکان را داد تا بتوانند به ناشناخته‌ترین مناطق هیمالیا سفر کنند و باعث ایجاد تاثیرات مثبت در زندگی مردم روستایی شوند. به واسطه سه گام زیر این امکان برای گردشگران و جوامع محلی ایجاد شد:

  •   همفکری با مردم محلی برای ایجاد برنامه سفر حول محور ماجراجویانه با هدف ایجاد تاثیر مثبت در زندگی مردم محلی؛
  •   دسترسی به گردشگران از طریق رسانه‌های اجتماعی و دعوت از آنها تا عضوی موثر در این فعالیت‌ها باشند؛
  •   برگزاری تورهایی 15 تا 20 نفره از اقصی نقاط جهان در راستای بهبود زندگی جوامع محروم حاشیه‌نشین.

تا به امروز، این پروژه ۳۷ عملیات انجام داده و دسترسی ۵۵ روستا به برق را فراهم آورده که از این طریق زندگی حداقل ۲۰هزار نفر را راحت‌تر کرده است.

محورهای اصلی

در این پروژه چند محور اصلی توسعه درنظر گرفته شده که هر کدام از این محورها توانسته‌اند به گونه‌ای درخور در توسعه پایدار منطقه مذکور نقش‌آفرینی کنند:

رشد اقتصادی پایدار: این پروژه باعث افزایش درآمد در ۲۰ روستا شده است. این روستاییان اکنون به برق دسترسی دارند و از گردشگری کسب درآمد می‌کنند.

مشارکت اجتماعی، اشتغال و کاهش فقر: این پروژه باعث ایجاد شغل‌هایی مثل آشپز، راهنما، باربری و... برای ۱۲۰ نفر شد. دسترس به برق همچنان باعث افزایش فرصت‌های بیشتر کار برای مردم محلی می‌شود و گردشگری منجر به ایجاد درآمد قابل‌توجهی برای مردم محلی شده است.

بهره‌وری منابع، حفاظت از محیط زیست و تغییرات اقلیمی: با جایگزینی انرژی خورشیدی به جای چراغ‌های نفتی، از تولید ۲۳۵ تن CO۲ در روستاها کاسته شد. تا به امروز، این پروژه ۱۷۳ شبکه خورشیدی برای استفاده از انرژی تجدیدپذیر و سازگار با محیط زیست ایجاد کرده است.

ارزش‌ها، تنوع و میراث فرهنگی: تامین برق در مکان‌های تاریخی مثل صومعه‌ها به آنها بسیار کمک کرده است. این سایت‌های تاریخی در حال حاضر ازسوی اپراتورهای گردشگری محلی به‌عنوان بخشی از پیشنهاد گردشگری معنوی منطقه معرفی می‌شوند. توریست‌ها برای بازدید از این سایت‌ها پول پرداخت می‌کنند و این باعث افزایش درآمد بیشتری برای نگهداری میراث باستانی می‌شود.

درک متقابل، صلح و امنیت: دسترسی به برق برای مردم محلی امکان تعامل و معاشرت در شب را به‌وجود آورده است. همچنین باعث شده است تا کودکان بتوانند در شب به فضاهای امن بیشتری دسترسی داشته باشند یا اینکه پس از تاریکی بتوانند مطالعه کنند.

عوامل موفقیت این پروژه را نیز می‌توان به‌صورت زیر برشمرد:

مشارکت جامعه محلی، که قلب پروژه در هر مرحله از توسعه بوده است؛ هنگامی که جامعه محلی بتوانند در یک پروژه توسعه با شرکا کار کنند از چالش‌های موجود و موفقیت‌ها مطلع شده و بر آنها غلبه می‌کنند. بنابراین، اعتمادسازی با جوامع محلی بسیار مهم و از آن مهم‌تر درک نیازهای آنها است.

اطمینان از ارائه خدمات مناسب و ایجاد تجربه خوب برای گردشگر نیز از عوامل موفقیت این پروژه بوده است. یک وعده غذای بی‌کیفیت یا چادر نامناسب می‌تواند دیگر تجربیات به‌یادماندنی گردشگران از مقصد را خراب کند.

وجود شرکای متعدد، برای ایجاد چنین مدل‌های گردشگری موفق ضروری است. سازمان‌های غیردولتی محلی به‌عنوان عضوی از پروژه‌های گردشگری می‌توانند نقش مهمی در بسیج و آموزش روستاییان داشته باشند.