کنترل بر قیمت خدمات ارائه‌شده به گردشگران می‌تواند جزو نکات با اهمیت تلقی شود. بعضا بالا بودن بهای تمام‌شده یکی از معضلات اساسی قیمت‌گذاری اثربخش عنوان می‌شود. اگر خدمات گردشگری را بتوان حداقل بر اساس دو محور عمده طبقه‌بندی کرد، آن دو عبارت خواهد بود از محور و مشخصه قیمت (بهای تمام شده) و محور و مشخصه کیفیت. هریک از این محورها و مشخصه‌ها در هر شرایط مشخص بین یک حداقل و حداکثری حرکت می‌کند که در مورد قیمت عبارت از حداقل قیمت قابل توجیه برای تولید‌کننده خدمات و حداکثر قیمت قابل قبول برای مشتری و استفاده کننده است. در مورد محور و مشخصه کیفیت نیز حرکت بین حداقل کیفیت از نظر مشتری و مصرف‌کننده و حداکثر کیفیت قابل‌توجیه برای تولید‌کننده است.  برآیند و حاصل دو محور و مشخصه مذکور، جایگاه و منطقه حیات خدمات ارائه شده را در بازار و نزد مشتریان مشخص و تعیین می‌کند. در شرایط بازار رقابتی حداقل و حداکثر در محور و مشخصه هر خدمت و منطقه حیات آن، مقدار ثابت نداشته و متحرک و متغیر است.

استراتژی غلط

اما مشکل از اینجا آغاز می‌شود که مدیریت تمایل دارد با استفاده از روشی که به Cost-Plus معروف است، از یکسو با انتقال کلیه هزینه‌ها از جمله هزینه‌های پرسنل ناکارآمد و مازاد، استهلاک دارایی‌های مازاد که فاقد استفاده لازم و منطقی است، هزینه‌های جذب‌نشده ناشی از ظرفیت‌های خالی، هزینه‌های تعمیر و نگهداری نابجا، هزینه‌های تبلیغات ناکارآمد و فاقد بازده و سایر هزینه‌هایی که فاقد ارزش افزوده بوده و از سوی دیگر جمع کردن آن با تورم غیرمنطقی و نابجای بهای تمام‌شده خدمات و در نهایت با تجمیع آن با سود مورد علاقه و انتظار خود، به قیمتی دست پیدا کند که گردشگر باید پرداخت کند.

در دنیای پررقابت و حساس کنونی اتلاف هزینه حتی در ابعاد و اندازه‌های بسیار کوچک معنی ندارد. در سیستم‌های Target- Costing هزینه خدمات عاری از هرگونه اتلاف و ناکارآمدی است. امروزه اول قیمت مشخص می‌شود، سود مورد علاقه از آن کم می‌شود و مانده آن، هر چه هست باید بهای تمام‌شده باشد و اگر این بهای تمام‌شده کم است و ناچیز، این مشکل شرکت است نه مشکل گردشگر.  امروزه فقط کسانی در بازار باقی می‌مانند که به‌خوبی بدانند با توجه به پیشرفت‌های سریع و شگرف خدمات و سرویس‌دهی، همچنین افزایش مستمر و روزافزون رقابت در بازارهای جهانی، مدیران ناگزیر از تولید خدماتی با کیفیتی بالا، ارائه خدمات خوب به مشتریان و در عین حال با کمترین بهای تمام شده ممکن هستند.

تغییر در قیمت‌گذاری

امروزه قیمت‌گذاری یک هنر است؛ هنری آمیخته با تکنیک‌های مدرن. دیگر نمی‌شود در اتاق‌های دربسته نشست و برای قیمت تعیین تکلیف کرد. اکنون بازار حساس‌تر از همیشه است و با وسواس به قیمت و خدمات نگاه می‌کند و با دلهره تصمیم می‌گیرد و ممکن است هر لحظه پشیمان شود. امروزه کنترل هزینه‌ها در یک بازار نامطمئن از دستورالعمل‌هایی است که باید به‌طور جدی و دقیق مد نظر قرار گیرد. صنعتی‌سازی خدمات یک عنصر کلیدی از راه‌حل‌های توسعه پایدار خدمات است. مگر می‌شود به گردشگری لقب صنعت داد ولی بدون توجه به ساختارهای تجاری‌سازی و صنعتی با آن برخورد کرد. استفاده از نوآوری‌های مستمر و پایدار رمز موفقیت و شاه کلید سودمندی پایدار است.

باید با خلاقیت و نوآوری‌های دائمی، مسیر را هموار و در جهت صحیح حرکت کرد. درک تعادل بین ایده‌های جدید جهت درآمدزایی هر چه بیشتر و کنترل هزینه‌ها به‌منظور کسب حداکثر ارزش افزوده ممکن، از اقدامات بسیار مهم و جدی است. راهکارهای ارزان‌سازی و فروش انبوه سفر فقط در تولید انبوه، باکیفیت و متنوع وجود دارد. وجود تعداد بسیاری هتل با ضریب اشغال پایین در کنار هزاران آژانس و دفاتر خدمات مسافرتی کوچک که فقط نقش واسطه‌گری دارند و گردشگری که فقط به‌دنبال قیمت‌های لحظه آخری است، بازار ناهمگونی ساخته که خروج از آن فقط با تجاری‌سازی، تولید انبوه خدمات، رعایت استانداردهای کیفی و... قابل امکان است.