سازمان جهانی گردشگری منتشر کرد
روایت ایرانی از کسب‌وکار بومی گردشگری
استوار نگه‌داشتن تاریخ و جامعه
من علی حیدری هستم؛ پنجمین و آخرین فرزند خانواده، و این داستان من است. در حقیقت، ما سه خانواده هستیم که با هم زندگی می‌کنیم. من اهل ایرانم؛ استان خوزستان، دشت آزادگان، روستای بردیه. من یکی از اعضای شبکه بوم‌گردی ایران و فعال حوزه گردشگری هستم. بخش عمده‌ای از هویت ما، در ساختمان‌های اطرافمان بازتاب می‌یابد. به همین دلیل، این محل برای من مهم است. این سازه به نام «مُضیف» شناخته می‌شود و قدمت آن به دوران سومری‌ها برمی‌گردد. متاسفانه مضیف ما، آخرین مضیف قدیمی موجود است.
این مضیف ۳۰ سال پیش تخریب شد و ما ۸ سال پیش به فکر بازسازی‌اش افتادیم. ساکنان این منطقه، از گذشته بسیار دور تاکنون، چنین سازه‌هایی ساخته و مردم زیادی آنها را دیده‌اند. ما می‌دانستیم که این سازه‌ها معنای ویژه‌ای دارند؛ بنابراین مضیف را به صورت یک جاذبه گردشگری درآوردیم. تلاش زیادی صرف کردیم تا حکایت‌های مربوط به تاریخچه و سنت‌های مضیف حفظ شود. این سازه را به مرور به هموطنانمان و نیز گردشگران خارجی معرفی و آنها را با این سازه کهن آشنا کردیم. این مضیف، در منطقه بی‌نظیر است، زیرا مدت‌هاست که ساخت مضیف در جنوب غربی ایران متوقف شده.
خدماتی که ما در مضیف بردیه به گردشگران ارائه می‌کنیم شامل اسکان، غذاهای محلی، موسیقی و رقص محلی و نیز قهوه عربی است. هر چه در توان داشته باشیم برای آسایش گردشگران در طول اقامتشان انجام می‌دهیم. دوست داریم گردشگران بیشتر در این محل بمانند تا چیزهای بیشتری بیاموزند. رسم منحصربه‌فرد و بسیار پیچیده «فنجان» را نیز در حضور گردشگران اجرا می‌کنیم. به این ترتیب که قهوه عربی را با وسایل سنتی مخصوص تهیه و طبق رسوم محلی به میهمانانمان تعارف می‌کنیم. علاوه‌بر همه اینها، در صورت تمایل گردشگران، تورهای بازدید از سه تالاب بین‌المللی شادگان، هورالعظیم و هورالهویزه را نیز برنامه‌ریزی می‌کنیم. تورهای تماشای پرندگان بومی و تورهای بوم‌شناسی در صحرا و مناطق حفاظت‌شده نیز قابل اجرا است.
بزرگ‌ترین چالش ما در پذیرایی از گردشگران، وضعیت هواست. تنها مانع ما، آب‌و‌هوایی است که پنج ماه از سال گرم و بسیار مرطوب است. به این ترتیب ما در طول دوره گرما و رطوبت، نمی‌توانیم داخل مضیف پذیرای گردشگران باشیم. امروزه مضیف به عنوان یک مکان دیدنی حیات دوباره یافته و به‌عنوان یکی از مقاصد گردشگری در کشور ما مطرح شده است. مضیف به عنوان میراث ملی هم ثبت شده است. از اینکه مضیف را به دیگران شناسانده‌ایم، خوشحالیم. به خاطر وجود مضیف است که الان من راهنمای تور هستم. گردشگران پس از بازدید از منطقه ما، اطلاعات بیشتری در خصوص مردم محلی و شیوه زندگی‌شان کسب می‌کنند. به همین خاطر، بسیاری از گردشگران خارجی، اقامت در مضیف را به هتل‌های پنج ستاره ترجیح می‌دهند. این به معنای توسعه توریسم پایدار در منطقه است و موجب خوشحالی ماست. منتهای آرزوی ما، رضایت گردشگران است. هدف ما این است که با گردشگران مهربان باشیم تا از اقامت در اینجا لذت ببرند.
معرفی ایران
در سراسر خاک ایران، معماری چشمگیر بناها، تاریخ غنی این ملت و این منطقه را بازگو می‌کنند. اما زمان رد پای خود را باقی گذاشته است و حکایت‌هایی که در دل سنگ‌ها نهفته‌اند، با فروریختن آنها بر زمین می‌غلتند. در استان خوزستان، جنوب غربی ایران، مردم روستای بردیه در دشت آزادگان، می‌کوشند تا گذشته خویش را پاس بدارند. این روستا با ایجاد شبکه بوم‌گردی، توانسته است تجربه و تخصص خود را به روستاهای همجوار تسری دهد و آسوده خاطر باشد که گنجینه میراثش، استوار و پرغرور، حفظ خواهد شد. این میراث از آنِ ۱۲۵ هزار نفر اهالی روستا و نیز شمار روزافزون گردشگرانی است که برای دیدن زیبایی تاریخی و بهره‌مندی از میهمان‌نوازی گرم روستا، به آنجا سفر می‌کنند.
ارسال نظر