مسافران سبز چهار ویژگی دارند
ردپاهای خوب و بد توریستها
پایگاه خبری CNN در گزارشی به اینکه چگونه به یک توریست بهتر و دوستدار محیطزیست بدل شویم پرداخته و در آن چهار راهکار پیشنهاد کرده که در تعطیلات آینده بتوانیم آنها را در سفرهایمان بهکار گیریم. بر اساس این گزارش، توریست دوستدار محیطزیست بودن میتواند چالشبرانگیز باشد. گردشگری، صنعتی است که اثرات زیستمحیطی منفی زیادی به همراه دارد. لذت بردن ما از سفرها بهویژه در طبیعت اغلب به قیمت آسیب به زیستگاههای محلی یا حیات وحش تمام میشود. خلیج مایا در جزیره خالی از سکنه کو فی فی له تایلند به دلیل لوکیشن فیلم هالیوودی «ساحل» در سال۲۰۰۰ معروف شد.
اما این موضوع منجر به رشد سریع بازدیدکنندگان به میزان ۸هزار نفر در روز از خلیج شد و فشار زیادی بر زیستگاههای طبیعی خلیج وارد کرد. از سال ۲۰۱۸ این خلیج به مدت چهار سال به روی گردشگران بسته شد تا صخرههای مرجانی و حیاتوحش آن احیا شوند. اما گردشگری همچنین میتواند راهی الهامبخش برای ارتباط با خود، دیگران و مکانهای جدید باشد. بنابراین، بهعنوان گردشگر، میتوانیم یاد بگیریم، به اشتراک بگذاریم و در شیوههای مثبت زیستمحیطی سهیم باشیم. طبق گزارش CNN شما بهعنوان یک توریست، در محیطزیست تاثیر دارید. پولی که خرج میکنید، تعاملات اجتماعی که دارید و منابعی که مصرف میکنید همگی به شکل دادن به یک منطقه کمک میکنند. بنابراین در اینجا چهار توصیه برای بهتر کردن تعطیلات بعدی برای محیطزیست وجود دارد.
خرید از محلیها
همه ما تغییرات درباره منطقه گردشگری مانترا را شنیدهایم که «فقط خاطرات را بردارید، رد پاها را به جا بگذارید.» این ایده «مصرف کمتر و تاثیر منفی کمتر»، یک رفتار خوب برای گردشگری حساس به محیطزیست است. اولین کاری که باید انجام دهید این است که به این فکر کنید که چگونه میتوانید ردپای مثبت بیشتری را برجا بگذارید.یک راه عالی برای استفاده حداکثری از ردپای اقتصادی خود، ماندن و خرید از مشاغل مستقل محلی است. این مشاغل تمایل به پرداخت مالیات محلی دارند و در مالکیت و استخدام افراد محلی هستند. در نتیجه بیشتر پولی که خرج میکنید، نزدیک به منطقه باقی میماند. جایی که پول توریست مستقیما به نفع مردم و مشاغل محلی استفاده شود ضمن حمایت و حفاظت از آنها، منجر به تشویق به ادامه فعالیت محلیها میشود.
برای مثال، گردشگرانی که از پناهگاههای کرگدن در بوتسوانا بازدید میکنند، ضمن کسب درآمد، از مشاغل حمایت میکنند. در سال۲۰۱۰ پناهگاه کرگدن خاما در این کشور منجر به استخدام ۲۶ کارمند دائمی و بسیاری از کارگران عادی شد. این امنیت اقتصادی به نوبه خود میتواند مردم محلی را به درک اهمیت حفاظت از گونههای جانوری آسیبپذیر مانند کرگدن ترغیب کند. تحقیقات جداگانه روی افرادی که در اطراف ذخیرهگاه طبیعی Maasai Mara کنیا زندگی میکنند، نشان میدهد افرادی که معیشتشان به گردشگری وابسته است، احتمالا در راستای حمایت و حفظ حیات وحش محلی تلاش میکنند.
کاهش ردپاها
گردشگری باعث تولید زباله و مصرف منابع میشود. کاهش ردپاها، تاثیرات محیطی را بر مقصد تعطیلات خود به حداقل میرساند. یک راه ساده برای کاهش ردپای محیطی، استفاده از منابع کمتر در هر مرحله از تعطیلات است. یک گردشگر مجرد به طور متوسط هر شب ۳۰۰ لیتر آب در محل اقامت خود در تعطیلات استفاده میکند. استفاده مجدد از حوله، شستوشوی کمتر توالت و کوتاه کردن زمان دوش گرفتن میتواند به کاهش تقاضا برای منابع آب کمک کند. فکر کردن درباره ردپایی که به عنوان یک گردشگر از خود به جا میگذارید مفید است. این باعث میشود، حتی از میراث مثبتی که میتوانید به جا بگذارید آگاهتر شوید. در مورد منطقه محلی و مسائل زیست محیطی که در آنجا مهم هستند اطلاعات کسب کنید. اگر از دست دادن زیستگاه برای منطقه مشکلساز است، به سازمانهای محلی که از حفاظت حمایت میکنند کمک کنید. سازمانهایی مانند «اعتماد ملی» حتی تعطیلاتی را در بریتانیا ارائه میدهند که به تامین مالی کارشان کمک میکند.
اهمیت دادن به مقصد
گردشگری شما را از چیزهای آشنا دور میکند و به شما فضایی برای تأمل در خود میدهد. تحقیقات نشان داده است که مردم از سفر برای ایجاد تغییراتی در زندگی مانند نقل مکان یا تغییر شغل الهام گرفتهاند. به عنوان مثال، بسیاری از صخرهنوردان مشتاق، سبک زندگی مینیمالیستی و متحرک را اتخاذ میکنند. یک مطالعه در مورد سبک زندگی کوهنوردان در ایالات متحده نشان داد که چالشهای زندگی در جادهها، گردهماییها در کمپها و زمان قابلتوجهی که در طبیعت سپری میشود میتواند بسیار ارزشمند باشد. سبک زندگی صخرهنوردان، الهامگرفته از محیطهای طبیعی و مرتبط با آن است و جایگزین بسیاری از انواع گردشگری نیز هستند. این گردشگران میتوانند مدافعان قدرتمندی برای حفاظت از مکانهایی باشند که عمیقا به آنها اهمیت میدهند. برای مثال، گردشگران موجسواری، کمپینهای مختلفی را علیه تخلیه فاضلاب به آبهای حمام بریتانیا برگزار کردهاند. شما و کسانی که با آنها سفر میکنید، میتوانید مشوقهای مشابهی برای مکانهایی باشید که به آنها اهمیت میدهید. به سازمانهایی بپیوندید که برای حفاظت از آنها مبارزه میکنند، به توسعه پایدار آنها کمک کنید و قدردانی خود را از این مکانها با دیگران به اشتراک بگذارید.
کنجکاو ماندن
آخرین کاری که میتوانید به عنوان یک توریست انجام دهید این است که به کاوش ادامه دهید. ماندن در یک حباب توریستی و خارج نشدن از محدوده استراحتگاه خود یا نپیوستن به گروهها و فعالیتهای مسافرتی آشنا میتواند وسوسهانگیز باشد. سفرهای دریایی یک نمونه کلاسیک از گردشگری حبابی است. مکانهای بازدیدشده واقعا مهم نیستند، چرا که هتل شناور جاذبه اصلی است. اما گردشگری کروز به ندرت به نفع مردم محلی است و اثرات منفی زیست محیطی قابلتوجهی دارد. به عنوان مثال، در منطقه خلیج Trujillo در هندوراس، از زمانی که گردشگری تجاری با کشتی در سال ۲۰۱۴ فعالیت خود را آغاز کرد، افزایش زباله و فاضلاب گزارش شده است. نگرانیهای مشابهی باعث شده است تا درخواستهایی برای محدود کردن گردشگری با کشتی در مقاصد محبوب اروپایی مانند ونیز، مارسی و بارسلون ایجاد شود. در سال ۲۰۲۲، بیش از ۵۰هزار نفر طوماری را امضا کردند تا تردد کشتیهای مسافرتی از مارسی را ممنوع کنند. فراتر رفتن از حبابهای توریستی آشنا یا لوکس میتواند به شما کمک کند تا از چنین تداعیهای منفی اجتناب کنید. ت
عطیلات شهری در مسافتهای کوتاه گزینه سازگارتر با محیطزیست است. مسافرانی که به این مقاصد میروند بیشتر از وسایل حملونقل عمومی مانند اتوبوس و قطار استفاده میکنند که با انتشار کربن کمتری نسبت به سفرهای طولانیمدت همراه است و در مناطق شهری، احتمالا فعالیت آنها در یک منطقه جغرافیایی متمرکز انجام میشود. فکر کردن در مورد ردپاهایی که از خود به جا میگذارید و خاطراتی که به یاد میآورید میتواند به شما کمک کند تا به یک گردشگر آگاهتر از محیطزیست تبدیل شوید. آثار مثبت در طبیعت برجای بگذارید، با احتیاط قدم بردارید و به کاوش ادامه دهید. این شعاری است که باید آن را بپذیرید و با گروههای مسافرتی خود به اشتراک بگذارید تا از تجربیات تعطیلات خود بیشترین بهره را ببرید و در عین حال تاثیر خود را روی کره زمین کاهش دهید.