نماینده سابق ایران در اوپک در گفت‌وگو با «دنیای‌اقتصاد» مطرح کرد
ایده‌ای برای عبور از بحران انرژی
در یک ماه اخیر شاهد قطع و کاهش گاز صنایعی ازجمله صنایع مهم کشور مانند ذوب‌‌‌آهن و فولاد بوده‌‌‌ایم؛ به نظر شما زیان ناشی از این قطعی گاز برای صنایع مهم چه تاثیری بر اقتصاد کشور خواهد گذاشت و در مقابل آن چه باید کرد؟
مسلما قطع گاز صنایع پدیده مطلوبی نیست، ولی مسوولان کشور بین دو انتخاب قرارگرفته‌‌‌اند که یا باید به دلیل ناترازی گاز منازل را قطع کنند و در این سرما مردم را بدون گاز بگذارند یا گاز صنایع را قطع کنند به‌‌‌هرحال تصمیم بر این شده است که گاز صنایع را کاهش دهند و گاز و سوخت جایگزین به صنایع بدهند. این‌‌‌ها هیچ‌‌‌کدام انتخاب آسانی نیست ولی به دلیل رعایت حال مردم این تصمیم را گرفته‌‌‌اند و طبیعتا کار دشواری است که صنایع کشور را تعطیل کنند اما رفاه مردم را در نظر گرفته‌‌‌اند که کار درستی است.
با وضعیت فعلی به نظر نمی‌رسد که گذر از ناترازی در میان‌‌‌مدت اتفاق بیفتد؛ به نظر شما صنایع برای جبران قطعی گاز هرسال چه راهکاری در پیش دارند تا هر سال دچار زیان از قطعی گاز نشوند؟
من فکر می‌‌‌کنم که صنایع باید ذخیره‌‌‌سازی را آغاز کنند چون وضعیت ناترازی گازی به نظر نمی‌‌‌آید که به این زودی برطرف شود، ازآنجاکه افزایش تولید به‌‌‌کندی پیش می‌رود اما مصرف به‌‌‌شدت افزایش‌‌‌یافته است که به وضعیت ناترازی گازی دامن می‌‌‌زند و بهترین راه برای صنایع این است که با یک سرمایه‌گذاری مختصر برای خود ذخیره‌‌‌سازی ایجاد کنند و در این وضعیت منتظر بهبود وضعیت گاز نباشند.
فارغ از صنایع کوچک که عمدتا نیز با مازوت کار خود را حل می‌کنند، به نظر شما برای صنایع بزرگ که تاثیرات عیان و مشخصی بر اقتصاد دارند چه باید کرد؟ آیا نباید یک استثنا برای آنها قائل شد؟
معمولا برای یکسری شرایط خاصی که در طول سال ممکن است خیلی کوتاه اتفاق بیفتد ذخیره‌‌‌سازی‌‌‌ها به کمک می‌‌‌آید متاسفانه ما یک شرکت ذخیره‌‌‌سازی که وظیفه‌‌‌اش ذخیره‌‌‌سازی گاز بوده است در دولت قبل منحل شده است که عمده مردم نیز از آن بی‌‌‌خبرند و بحث ذخیره‌‌‌سازی در بایگانی قرار می‌گیرد. من فکر می‌‌‌کنم که صنایع معطل این بحث‌‌‌ها نباشند و به‌‌‌ویژه صنایع مادر مثل فولاد و ذوب‌‌‌آهن باید برای خود ذخیره‌‌‌سازی ایجاد کنند تا هر سال درگیر افت تولید و زیان از انرژی نباشند.
برای عبور از بحران گاز، راه‌‌‌حل‌‌‌های مختلفی پیشنهاد می‌شود، برخی بر لزوم سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌‌‌ها تاکید دارند اما تحریم‌‌‌ها راه آن را بسته است برخی نیز بر لزوم توجه بیشتر به بهینه‌‌‌سازی مصرف تاکید دارند که آن‌‌‌هم روندی زمان‌براست؛ به نظر شما با وضعیت فعلی راهکار عبور از بحران انرژی در ایران از کدام‌‌‌یک از این مسیرها می‌‌‌گذرد؟
به‌‌‌هرحال بحث بهینه‌‌‌سازی یک بحث درست است چون مصرف ما بسیار بالاتر از استانداردهاست اما کنترل مصرف نیز کاری چندوجهی می‌‌‌طلبد و با یک وجه و افزایش تولید و افزایش قیمت‌ها به نظر می‌‌‌آید راه‌‌‌حل اساسی نباشد، به‌‌‌عبارت‌‌‌دیگر ما باید سیستم‌های مصرفی را مثل همین بخاری‌‌‌ها تغییر دهیم و راندمانشان را بالا ببریم، مثل خودروها که نقش مهمی در افزایش مصرف دارند و برای حل چالش مربوط به آن باید راندمان سوخت خودروها ارتقا پیدا کند! لازمه اصلاح مصرف این است که سیستم‌های مصرفی دچار تغییر شوند و با انرژی که ما می‌‌‌دهیم بهره‌‌‌وری را بالا ببریم اما بهره‌‌‌وری در صنایع و شهرها بسیار پایین است.
