ریسک‌‌‌های تولید گلخانه‌‌‌ای صیفی‌‌‌جات

صیفی‌‌‌‌ها جزو محصولاتی است که به صورت زمینی و گلخانه‌‌‌ای کشت می‌شود و به دلیل آب‌بر بودن، استفاده از روش‌های نوین آبیاری و بهینه‌‌‌سازی مصرف آب می‌تواند نقطه عطف در این عرصه باشد. در روش گلخانه میزان مصرف آب به دلیل محدودیت در فضا و الزامی ‌‌‌بودن منبع ذخیره در هر گلخانه و استفاده از سیستم قطره‌‌‌ای بسیار کمتر است، ولی در‌‌‌نوع زمینی متاسفانه هنوز افرادی دیده می‌شوند که بدون توجه به مشکلات کم‌آبی در کشور از روش‌های سنتی برای آبیاری محصولات خود استفاده می‌کنند. یکی از ایده‌‌‌هایی که می‌توان میزان آب‌بری را در تولیدات زمینی کمتر کرد روش قطره‌‌‌ای و نوار تیپ است که ۷۰‌درصد میزان مصرف آب را پایین‌‌‌تر می‌آورد و عملکرد محصول را فراتر می‌برد. از دیگر مزایای استفاده از نوار تیپ می‌توان  از کمک به حذف بعضی از هزینه‌‌‌های جانبی مثل نیروی کار کمتر برای آب‌‌‌دهی زمین، حذف هزینه علف‌‌‌کش، آب‌دهی دقیق‌‌‌تر، سرعت و سهولت در کار و... نام برد.

صیفی‌‌‌کاری یکی از مشاغل طاقت‌‌‌فرسا و پراسترس و با هزینه جانبی بسیار بالاست که لازم است افرادی که در این حوزه فعالیت دارند، قدرت ریسک‌‌‌پذیری بالایی داشته باشند تا بتوانند در این حوزه دوام بیاورند. این افراد همچنین باید با نحوه کاشت بذر و انتخاب زمان درست برای پرورش محصول آشنایی کامل داشته باشند تا بتوانند در بازار رقابت باقی بمانند. در کاشت صیفی‌‌‌جات به صورت زمینی، زمان و نحوه کاشت و انتخاب نوع بذر و کود در‌‌‌مقایسه با کشت گلخانه‌‌‌ای متفاوت است؛ زیرا کشت زمینی به‌‌‌طور مستقیم با خاک و هوای آزاد در تماس است و امکان برخورد با هرگونه عوامل طبیعی مثل آفتاب سوزان، باران و تگرگ و... وجود دارد، ولی در کشت گلخانه‌‌‌ای این مشکلات وجود ندارد. اکثر مردم بر این باورند که محصولات زمینی نسبت به گلخانه‌‌‌ای ارگانیک‌‌‌تر هستند، ولی این عقیده درست نیست و باید عنوان کرد که در‌‌‌ هر دو روش برای باروری بیشتر، رنگ‌‌‌دهی زیباتر، تسریع در رشد و ماندن در بازار‌‌‌ رقابت متاسفانه هر دو سمت قضیه از انواع هورمون‌‌‌های رشد و کود‌‌‌های شیمیایی به اجبار برای محصولات خود استفاده می‌کنند و تنها موضوعی که شاید برای آنها در‌‌‌ اولویت نباشد سلامتی مصرف‌کنندگان است.

 به دلیل بازار رقابتی این محصولات قیمت هرکدام آنها متفاوت است، مثلا زمان مراجعه به مراکز توزیع این محصولات، خیار گلخانه‌‌‌ای را خیار رسمی ‌‌‌و نوع زمینی آن را محلی می‌‌‌شناسند که قیمت نوع گلخانه‌‌‌ای معمولا حساب ریالی بالاتری نسبت ‌‌‌به نوع زمینی دارد که همیشه گلایه‌‌‌هایی از سمت تولید‌‌‌کنندگان در پی داشته است و معتقد‌‌‌ند که هزینه‌‌‌هایی مثل اجاره‌بهای زمین کشاورزی، دستمزد ادوات کاشت و برداشت، قیمت بذر، سم و کود و حتی مزد کارگر وقتی برای تولید و برداشت محصولات برابری می‌کند، پس باید قیمت‌ها هم برابر باشد، اما این تفا‌‌‌وت قیمت‌ها شاید دلایلی مثل بسته‌‌‌بندی، کیفیت و تنوع رنگ محصول گلخانه‌‌‌ای نسبت به زمینی آن و همه‌فصلی بودن برداشت در این محصولات  داشته باشد.

دغدغه کشاورزان برای ماندن در بازار رقابت

زمان‌بندی در‌‌‌نوع کشت زمینی نقش کلیدی در کیفیت محصولات ایفا می‌کند. نوع بذر، اشتباه در زمان‌بندی کاشت، نحوه شخم زدن زمین، محل قرار گرفتن کرت‌‌‌ها و حتی اشتباه در زمان هوادهی به محصول می‌تواند خسارات جبران‌‌‌ناپذیری به کشاورزان وارد کند و برداشت محصول را با مشکلاتی مواجه خواهد کرد. در صورت بروز این مسائل، صیفی‌‌‌کاران از بازار رقابت بازمی‌‌‌مانند؛ چرا که ممکن است محصول برداشت‌‌‌شده کشاورز در زمان مناسب و زمانی که بازار نیازمند آن محصول است به دست فروشندگان نرسد. به این ترتیب کشاورز از فضای رقابتی دور خواهد شد و این فرآیند زیان‌‌‌ده خواهد بود.