در بیشتر کشورها ابتدا کشاورزی رشد کرده و سپس موجب توسعه دیگر صنعتها شده است در حالی که حرکت کلی کشورها به سمت توسعه و پیشرفت و میل به استقلال، رابطه مستقیمی با تولیدات کشاورزی دارد.
افرادی که برای خرید مایحتاج خود به مراکز عرضه میوه و سبزی مراجعه میکنند، با محصولات بسیار متنوع در انواع رنگ و اندازه مواجه میشوند؛ درصورتی که بیشتر آنها با نحوه پرورش این محصولات و فرآیند تولید تا عرضه آنها به بازار آشنایی چندانی ندارند.
امنیت غذایی و ارتقای تولید محصولات کشاورزی عنوان گزارشی است که گروه کشاورزی مرکز مطالعات راهبردی کشاورزی و آب اتاق ایران زیرنظر مرکز پژوهشهای اتاق ایران در ادامه ارزیابی لایحه برنامه هفتم توسعه از نگاه بخشخصوصی تهیه کرده است. طبق تعریف سازمان غذا و کشاورزی ملل متحد (فائو)، امنیت غذایی بهمعنای اطمینان از دسترسی فیزیکی- اقتصادی پایدار همه افراد جامعه به غذای کافی، مغذی و سالم در تمامی اوقات برای داشتن فعالیت و زندگی سالم است. امنیت غذایی را بیتردید میتوان شالوده امنیت ملی بهشمار آورد و تضمین امنیت ملی نیز یکی از اصلیترین اهداف حاکمیتهای سیاسی محسوب میشود، از اینرو تلاش کشورهای جهان عمدتا بر این مبنا بوده و هست که سهم قابلقبولی از غذای موردنیاز جوامع خود را با اتکا بر تولیدات داخلی تامین کنند و به این ترتیب امنیت غذایی آنها را تضمین کنند.