خطر نابودی کشاورزی بریتانیایی
در یک کنفرانس کشاورزی در آکسفورد در روز پنج‌شنبه هفته گذشته، استیو بارکلی، وزیر محیطزیست بریتانیا اعلام کرد که دولت در مورد یک طرح برچسب‌‌‌گذاری جدید که مواد غذایی تولید‌شده با استانداردهای بریتانیا را مشخص می‌کند، تصمیم‌گیری خواهد کرد و به مصرف‌کنندگان این امکان را می‌دهد تا مواد غذایی سازگارتر با محیطزیست را انتخاب کنند. بارکلی همچنین مدعی افزایش مشوق‌‌‌های جدید برای کشاورزی سازگار با محیطزیست پس از برگزیت با هدف تشویق بیشتر کشاورزان به انتخاب‌‌‌های دوستدار طبیعت در زمین‌‌‌هایشان شد.
با این حال، کشاورزان و خردهفروشان از این بیم دارند که افزایش استانداردهای زیستمحیطی در بریتانیا در حالی که واردات از کشورهایی با استانداردهای پایین‌‌‌تر کماکان ادامه دارد، باعث شود کشاورزان بریتانیایی کم‌‌‌کم محو شوند و از بازار خارج شده و غذای بریتانیایی با کیفیت بالا به یک کالای لوکس و گران‌قیمت در این کشور تبدیل شود. جو استنلی، کشاورز و رئیس اتحادیه ملی کشاورزان شعبه لسترشایر، در مورد سیاست برچسب‌‌‌گذاری گفت: اگر این موضوع از سوی دولتی اجرایی می‌‌‌شد که قبلا با آنها در این خصوص مشورت نکرده بود، کمتر تعجب می‌‌‌کردم. اصل سیاست تجاری انگلستان از سال ۲۰۱۶ بر مبنای تهیه ارزان‌‌‌ترین و مضرترین محصول برای محیطزیست از هر منبعی است که این امر استانداردهای کشاورزی بریتانیا را به شدت کاهش داده است.
از زمان برگزیت، دولت انگلیس با کشورهای استرالیا، مکزیک و کانادا قراردادهایی منعقد کرده است و این نگرانی را ایجاد کرده که گوشتی مانند گوشت خوک و گاو تولید‌شده با استانداردهای پایین در خصوص رفاه حیوانات و محیطزیست به بریتانیا وارد شود. گزارشی که در این کنفرانس ارائه شد و توسط کارشناس خرده‌‌‌فروشی جید فاتر نوشته شده بود، می‌‌‌گوید واردات ارزان، مزارع بریتانیا را در معرض خطر قرار می‌دهد. در این گزارش آمده است: خردهفروشان بریتانیایی اعتقاد دارند که دریای فراوانی برای محصولات کشاورزی وجود دارد و اگر یک تولیدکننده بریتانیایی را از دست بدهند، می‌توانند آن را با واردات جایگزین کنند.
سال گذشته، فروپاشی بازار تخم‌مرغ در بریتانیا به این معنی بود که تخم‌مرغ‌‌‌های لهستانی بازار را پر کرده بودند. تولیدکنندگانی که در این گزارش به آنها اشاره شده است می‌‌‌گویند که دولت از آنها در دستیابی به اهداف زیستمحیطی و خالص صفر حمایت نکرده است، زیرا با وضع قوانین و مقررات سختگیرانه، دست‌‌‌های کشاورزان را بلافاصله از پشت بسته تا نتوانند با کشورهایی که غذای ارزان‌‌‌تری با استانداردهای پایین‌‌‌تر تولید می‌کنند، رقابت کنند.
جیمز رابینسون، یک کشاورز و دامدار که یک مزرعه خانوادگی در کامبریا را اداره می‌کند و ریاست شبکه کشاورزی دوستدار طبیعت در انگلستان را بر عهده دارد، در این خصوص اظهار کرد که از رویکرد دولت ناامید شده است. او گفت: با توجه به وعده‌‌‌هایی که همیشه توسط دولت داده می‌شود و هرگز عملی نمی‌شود، این شرایط بسیار ناامیدکننده است. در ادامه این نشست مایکل گوو برخاست و گفت که ما کشاورزان خود را با معاملات تجاری، تضعیف نخواهیم کرد و سپس افزود که اولین معامله تجاری ما دقیقا همین بود. اما این دلیلی برای پایین آوردن استانداردهایمان نیست. وی تصریح کرد: فقط به این دلیل که برخی از محصولات ارزان‌قیمت با استانداردهای پایین‌‌‌تر در بازار عرضه می‌‌‌شوند، نباید به این معنی باشد که ما نیز باید استانداردهای خود را کاهش دهیم.
رابینسون گفت که کشاورزان بریتانیایی به حمایت خردهفروشان و کل زنجیره تامین نیاز دارند تا از کاهش کیفیت واردات کالا جلوگیری شود. لوسیندا لنگتون، رئیس بخش پایداری مارکس و اسپنسر، گفت که نگران کم‌کاری و چالش‌‌‌های شغلی کشاورزان در آینده است و این شرکت در حال اتخاذ تدابیری برای اطمینان از تولید محصولات غذایی وارداتی توسط کشاورزان با استانداردهای مشابه با محصولات بریتانیاست.
کریگ بنت، مدیر اجرایی انجمن زیست محیطی Wildlife Trusts، گفت: ما نباید اجازه واردات غذاهایی را بدهیم که با استانداردهای پایین‌‌‌تر از استانداردهای زیستمحیطی بریتانیا تولید می‌‌‌شوند. و این بسیار ناامیدکننده است که چگونه دولت در پنج سال گذشته به وعده‌‌‌های خود در این خصوص عمل نکرده است. بارکلی از اظهارنظر در مورد کاهش قیمت محصولات کشاورزان به دلیل واردات بی‌‌‌رویه خودداری کرد، اما در مورد برچسب‌‌‌گذاری گفت: این در پاسخ مستقیم به بازخوردهایی است که من از بخش کشاورزی دریافت کرده‌‌‌ام، جایی که مشاوره بسیار سریعی دارم و البته ما می‌توانیم بررسی کنیم که آیا خطرات و عواقب ناخواسته‌‌‌ای در انجام این کار وجود دارد یا خیر، اما اصل اساسی برای من این است که چگونه مصرف‌کنندگان را توانمند کنیم؟
