غذایی که ما مصرف می‌‌‌کنیم چقدر گاز ساطع می‌‌‌کند؟

براساس گزارش سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (FAO)، سیستم‌‌‌های غذایی جهانی ۱۷میلیارد تن دی اکسید کربن معادل یا ۳۱‌درصد از انتشار گازهای گلخانه‌‌‌ای ‌‌‌ساخت انسان در سال ۲۰۱۹ را به خود اختصاص داده‌‌‌اند. به گفته فائو، این شامل انتشارات مربوط به بخش کشاورزی و استفاده از زمین، تولید محصولات زراعی و دام، مصرف و ضایعات مواد غذایی خانگی و انرژی مورد استفاده در مزارع و فرآوری و حمل‌ونقل محصولات کشاورزی و مواد غذایی می‌شود. بر اساس گزارش فائو، در مجموع، این بخش‌‌‌ها ۲۱‌درصد از کل دی اکسید کربن جهان، ۵۳‌درصد از کل متان و ۷۸‌درصد از کل انتشار اکسید نیتروژن در سطح جهان را تولید می‌‌‌کنند.

 دام

یکی از بزرگ‌ترین مشارکت‌‌‌کنندگان در این موضوع، دام و فعالیت‌‌‌های دامداری است. بر اساس گزارش فائو، تولید جهانی دام حدود ۱۴.۵‌درصد از کل انتشار گازهای گلخانه‌‌‌ای انسانی را ایجاد می‌‌‌کند.

گاو مسوول ۶۵‌ درصد این انتشارات است که عمدتا انتشار آلایندگی از این حیوان و مکان‌‌‌های نگهداری و فرآوری آن، به صورت گاز متان است. هنگامی‌‌‌که حیوانات نشخوارکننده مانند گاو و گوسفند غذا را هضم می‌‌‌کنند، متان را به شکل آروغ تولید می‌‌‌کنند. این در حالی است که ذخیره‌‌‌سازی کود به‌خصوص در تالاب‌‌‌های بزرگ نیز متان منتشر می‌‌‌کند. انتشار گازهای گلخانه‌‌‌ای نیز از تولید و فرآوری خوراک دام، از جمله شخم زدن زمین برای رشد محصولات زراعی، که دی‌اکسید کربن ذخیره شده در خاک را آزاد می‌‌‌کند، ناشی می‌شود.

 کاربری زمین

کاربری سرزمین یا کاربری اراضی به استفاده انسان از زمین گفته می‌شود. کاربری سرزمین، شامل مدیریت و تبدیل محیط طبیعی یا محیط وحشی به محیط ساخته شده مانند شهرک‌‌‌ها و زیستگاه‌‌‌های طبیعی مانند زمین‌‌‌های زراعی، چراگاه‌‌‌ها و جنگل‌‌‌های مصنوعی می‌شود. به گفته فائو، فعالیت‌‌‌هایی برای حمایت از کشاورزی مانند جنگل‌زدایی یا تخریب زمین‌‌‌های دارای زغال سنگ نارس، سالانه ۳.۵ میلیارد تن معادل CO۲ تولید می‌‌‌کند.  هنگامی ‌‌‌که جنگل‌‌‌ها برای اهداف کشاورزی مانند پرورش دام یا کشت محصولات پاکسازی می‌‌‌شوند، کربن ذخیره شده در جو آزاد می‌شود. جنگل‌‌‌زدایی مسوول نزدیک به ۸۰‌درصد از انتشارات ناشی از تولید مواد غذایی در برزیل، بزرگ‌ترین صادرکننده گوشت گاو و سویا در جهان است. در همین حال، پوده‌‌‌زارها مقادیر زیادی کربن ذخیره می‌‌‌کنند که این میزان دو برابر بیشتر از جنگل‌‌‌های جهان است.

پوده‌‌‌زار یا لوش به مناطق تالابی گفته می‌شود که در آن گیاهان زنده سازنده پوده وجود دارد. این مناطق به‌‌‌دلیل تجزیه ناقص مواد آلی و پسماندهای گیاهی ناشی از ورود آب‌‌‌های بی‌‌‌اکسیژن و در نتیجه کمبود اکسیژن به‌‌‌وجود می‌‌‌آیند. بر اساس گزارش سال ۲۰۲۱ سازمان ملل، زهکشی یا سوزاندن تالاب‌‌‌ها برای اهدافی مانند کشت محصولات زراعی یا چرای دام مسوول حدود ۵‌درصد از کل انتشارات انسانی است.

 زباله‌‌‌های مواد غذایی

طبق گزارش سازمان ملل متحد، حدود یک‌سوم کل مواد غذایی تولید شده در جهان هدر می‌‌‌رود که ۱۳‌درصد از آن بین مراحل برداشت و خرده‌‌‌فروشی و بالغ بر ۱۷‌درصد در خانواده‌‌‌ها و در بخش خدمات غذایی و خرده‌‌‌فروشی است. بر اساس مطالعه‌‌‌ای که در ماه مارس در مجله Nature Food منتشر شده است، این مواد غذایی هدر رفته، از جمله انرژی مورد استفاده برای تولید و حمل‌ونقل، فاسد شدن در طول مسیر و مواد غذایی که پس از پوسیدگی در یخچال‌‌‌های خانگی دورریخته می‌‌‌شوند، موجب نیمی ‌‌‌از انتشارات گاز در سیستم غذایی جهان هستند.

 

اخبار مرتبط