بدون ایجاد تحول در فرآیندهای کشاورزی کنونی، آینده‌ای وجود نخواهد داشت. دلیل آن ساده است. همه ما برای زنده ماندن نیاز به خوردن و آشامیدن داریم، اما سیستم غذایی کنونی ما نیاز فوری به دگرگونی دارد. برای حصول نتیجه در این خصوص به چند آمار اشاره می‌کنیم. به طور متوسط ۷۰‌درصد از آب شیرین جهان برای کشاورزی استفاده می‌شود، سیستم غذایی جهانی تقریبا یک‌چهارم از انتشار گازهای گلخانه‌ای را تشکیل می‌دهد و حدود ۲۵‌درصد از زمین‌های جهان تخریب شده است، همه این موارد در راستای نیاز به سازگاری با تغییرات آب و هوایی و آماده شدن برای تغذیه ۱۰ میلیارد نفر هستند.

کشاورزی، صنعتی با چالش‌های بسیار پیچیده و چندوجهی است که نیازمند رویاپردازان، استراتژیست‌ها و افراد اهل عمل است. این بخش مملو از پتانسیلی است که می‌تواند سهم قابل‌توجهی در آینده جهان داشته باشد. با توجه به اینکه بسیاری از مردم از زمان پاندمی کووید-۱۹، در فعالیت پرزحمت در شرکت‌های خود از پا درآمده‌اند و اهدافشان را کمرنگ دیدند، کمک به تغییرات در صنعت کشاورزی باعث رضایتمندی، هدف و امید می‌شود. همچنین فضایی برای کسب موفقیت‌های مالی در این بخش وجود دارد. تمرکز بر دسترسی کشاورزان به منابع مالی باعث تقویت فناوری کشاورزی می‌شود.

کشاورزی به طور فزاینده‌ای در میان جامعه سرمایه‌گذاران محبوب می‌شود که تحت فشار زیاد برای پیوستن به مبارزه با تغییرات آب و هوایی و توقف تامین مالی آلاینده‌ها قرار دارند. این روند تا حد زیادی نتیجه تصویب قوانین و مقررات عمده در اتحادیه اروپا و ایالات متحده است. قانون کاهش تورم ۲۰۲۲ (IRA)  که هزینه‌‌‌های جدید فدرال را به سمت کاهش انتشار کربن هدایت می‌کند، شامل حدود ۴۰ میلیارد دلار بودجه برای بخش کشاورزی در جهت تقویت مواردی مانند کشاورزی هوشمند هماهنگ با آب و هوا، حفاظت از کشاورزی، تامین انرژی پاک و جنگل‌‌‌داری کشاورزی است.

در سراسر بریتانیا، ایالات متحده و اتحادیه اروپا مجموعه‌‌‌ای از دستورالعمل‌‌‌ها ارائه شده‌اند که به عنوان سرمایه‌گذاری پایدار تعریف می‌‌‌شوند و هدف آن هدایت سرمایه‌‌‌ها به سمت پروژه‌‌‌هایی است که آسیب‌زا نیستند. شرکت‌های بزرگ و موسسات مالی ملزم به ارائه گزارش در مورد تلاش‌‌‌های خود در خصوص مقوله پایداری هستند، که سرمایه‌گذاران را به سمت مناطق مناسب سرمایه‌گذاری از جمله کشاورزی سوق داده است. این در حالی است که در اروپا، دو‌سوم اقتصاد توسط بانک‌ها تامین مالی می‌شود و به آنها قدرت و مسوولیت بسیار زیادی برای کمک به‌گذار به آینده‌ای با‌ثبات می‌دهد.

یکی از گرایش‌‌‌هایی که در حال ظهور است، استفاده از وام‌‌‌های مرتبط با پایداری و ارائه شرایط مطلوب‌‌‌تر به کسب و کارها برای اتخاذ شیوه‌‌‌های ماندگار و اقدام در خصوص مقابله با تغییرات آب و هوایی است. به عنوان مثال، در صنعت کشاورزی، این وام‌ها به الزامات کشاورزی پایدار خاصی که کشاورزان باید بعد از دریافت وام برآورده کنند، گره خورده است. برای این منظور، بانک‌ها شروع به همکاری با شرکت‌های فناوری کرده‌‌‌اند تا مکانیزم‌‌‌های لازم را برای مدیریت موثر انواع جدید این وام‌‌‌ها فراهم کنند، که از آن جمله می‌توان به تعیین مقیاس، تایید و اعتبارسنجی شیوه‌‌‌های مرتبط با پایداری کشاورزان دریافت‌‌‌کننده وام‌‌‌ها، اشاره کرد.

چنین فناوری‌‌‌هایی در ترکیب با پیدایش مکانیزم‌‌‌ها در خصوص پیش‌‌‌پرداخت اعتبار کربن، به کشاورزان این فرصت را داده که با استقبال از فرآیند کشاورزی احیاکننده درآمد بیشتری کسب کنند. در حالی که این موضوع مملو از بحث و جدل است، اعتبارات کربن با کیفیت بالا که اندازه‌‌‌گیری، بازبینی و تایید می‌‌‌شوند، عنصر مهمی در‌ گذار به آینده کم‌کربن هستند و منبع حیاتی تامین بودجه برای صنعت کشاورزی است که همواره مشکل دیرینه برای تامین مالی دارد.

در حالی که اقتصاد جهانی دوران بسیار چالش‌برانگیزی را سپری می‌کند، بخش کشاورزی در موقعیت بهتری نسبت به سایر صنایع برای مقابله با مشکلات قرار دارد. اعداد منتشر شده نشان می‌دهد که معاملات سرمایه‌گذاری مشترک در بخش فناوری‌های کشاورزی از ۵/ ۶ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۰ به ۴/ ۱۱ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۱ افزایش یافته و در حالی که رشد سرمایه‌گذاری‌ها احتمالا کاهش می‌یابد، نظرات سرمایه‌گذاران به این بخش بسیار مثبت ارزیابی شده است. علاوه بر این، به لطف ظهور مکانیزم‌‌‌های مالی جدید برای کشاورزان، ما شاهد تقاضای بسیار بیشتری برای کشاورزی متحول‌کننده در سراسر سال ۲۰۲۳ و پس از آن خواهیم بود.

قبل از ورود به این صنعت چه چیزهایی باید در نظر بگیریم؟

با توجه به روندهای اخیر، ممکن است برخی از کارآفرینان به فکر ورود به این فضا باشند. در حالی که ما معتقدیم اکنون می‌تواند زمان خوبی برای انجام این کار باشد، در اینجا مواردی وجود دارد که ما باید در نظر بگیریم. بخش کشاورزی یک صنعت بسیار یارانه‌ای است که در عین حال به شدت تحت نظارت دولت‌ها قرار دارد. محیط نظارتی این صنعت احتمالا در دهه آینده به شدت تغییر می‌کند زیرا دولت‌ها تحت فشار فزاینده‌ای در راستای اجرای استراتژی‌های عملی برای مقابله با بحران آب و هوایی قرار می‌گیرند. در حالی که این امر فرصت‌‌‌های جدیدی را در اختیار کارآفرینان نوآور قرار می‌دهد، اما همچنین یک میدان مین از تشریفات اداری و موانع بوروکراتیک ایجاد می‌کند که باید در نظر گرفته شوند. با این حال، هیچ کس نباید ناامید شود، بدون شک پاداش فعالیت در صنعتی که ما را تغذیه می‌کند ارزش تلاش را دارد.