نیاز توسعه شهری و مدیریت بافت تاریخی به فناوری‌های نوین
توسعه پایدار شهرها، بدون توجه به فناوری‌های نوین و رویکردهای هوشمندانه قطعاً در آینده چالش‌هایی جدی ایجاد خواهد کرد. وی ادامه داد: شهرهای ما، به‌ویژه در مناطق تاریخی، نیازمند رویکردی نوین و فراتر از شیوه‌های متداول مدیریتی هستند تا بتوانند پاسخگوی نیازهای جامعه امروز و فردا باشند. فناوری‌های هوشمند در پیشبرد توسعه شهری و بهبود کیفیت زندگی در بافت‌های قدیمی نقشی بنیادین دارند. درواقع، کشور در شرایط کنونی به تغییر و گذار از شیوه‌های سنتی مدیریت نیازمند است.
عضو هیات‌علمی دانشگاه علم و صنعت افزود: ضرورت دارد که بافت‌های تاریخی، به گونه‌ای مدیریت شوند که نه‌تنها اصالت و هویت آن‌ها حفظ شود، بلکه زیست‌پذیری و پایداری این مناطق نیز افزایش یابد. ما نمی‌توانیم انتظار داشته باشیم که با همان روش‌های قدیمی، پایداری و توسعه‌یافتگی در این مناطق برقرار شود. بهزادفر تاکید بر رویکردهای هوشمندانه را در طراحی و مدیریت شهری پراهمیت دانست و توضیح داد: این مسئله نه‌تنها به حفظ تاریخ و فرهنگ این مناطق کمک می‌کند، بلکه از لحاظ زیست‌محیطی و اقتصادی نیز مزایای چشمگیری به همراه خواهد داشت.
وی همچنین به نقش داده‌ها در مدیریت هوشمند شهرها اشاره و این‌گونه تبیین کرد: برای دستیابی به یک شهر هوشمند و پایدار، دسترسی به داده‌های کامل و دقیق امری حیاتی است، اما این داده‌ها شامل اطلاعات خصوصی و حساس نیز می‌شود که حفظ امنیت آن‌ها چالشی جدی است. ما باید با ایجاد زیرساخت‌های ایمن، هم امنیت داده‌ها را تأمین کنیم و هم بهره‌وری بیشتری از این اطلاعات داشته باشیم. رییس آزمایشگاه شهر هوشمند دانشگاه علم و صنعت ایران در بخشی دیگر از سخنان خود خاطرنشان کرد: پیاده‌سازی فناوری‌های هوشمند در شهرهای تاریخی همچون تهران، اصفهان و شیراز می‌تواند به تحولاتی اساسی در ساختار شهری منجر شود، اما این امر مستلزم برنامه‌ریزی دقیق و مطالعه‌شده است.
عضو هیات‌علمی دانشگاه علم و صنعت ایران با نظر به اهمیت فناوری‌ها یادآور شد: اجرای فناوری‌های مذکور در مناطقی که با چالش‌های محیطی چون کمبود آب یا آسیب‌پذیری‌های زلزله مواجه هستند، می‌تواند به بهبود ایمنی و کیفیت زندگی کمک کند، ولی این امر تنها در صورتی ممکن است که داده‌محوری و شناخت واقعی از نیازهای شهروندان در برنامه‌های شهری لحاظ شود.
بهزادفر تأکید کرد: دستیابی به توسعه متوازن، مستلزم ترکیب عناصر فرهنگی، تاریخی و زیست‌محیطی با فناوری‌های پیشرفته است. برای بازآفرینی شهرهای تاریخی به گونه‌ای که قابلیت زیست‌پذیری بالا و همچنین تاب‌آوری در برابر تغییرات محیطی و اقتصادی را داشته باشند، لازم است بافت‌های تاریخی به‌صورت هوشمندانه و هدفمند بازسازی شوند. وی با اشاره به اینکه شهر هوشمند تنها با استفاده از فناوری‌های دیجیتال یا زیرساخت‌های فناوری اطلاعات ساخته نمی‌شود، تصریح کرد: شهر هوشمند به نگاه جامع و پایدار در تمامی جوانب انسانی، محیطی و فرهنگی نیازمند است.
