نقش چشمگیر جوانان در توسعه پایدار
سازمان‌ها و نهادهای فراوانی در جهت تعمیق اطلاعات زیست محیطی در جهان و تحقق توسعه پایدار در میان ملل کوشش نموده اند. کنفرانس استکهلم که نقطه عطف سیاستهای بین المللی محیط زیست به شمار می رود توانست تأثیر حفاظتی شگرفی را نسبت به محیط در اذهان جهانیان برجا نهد این کنفرانس، بنیاد اقدامات مهمی در زمینه مسائل زیست محیطی شد؛ از جمله منشور زمین و دستور کار بیست و یکم از فصل بیست و پنجم این دستورالعمل به نقش جوانان در مدیریت بهتر و بهبود کره زمین و توجه به مسائل زیست محیطی در سده ۲۱ اشاره دارد.
سیر تحول اندیشه و بهسازی محیط زیست بر این امر دلالت دارد که شرط نخست رسیدن به توسعه پایدار، حضور مؤثر یکایک افراد جامعه است. قاعده اصلی آن است که مردم با هم شریک باشند و از زمین و منابع آن مراقبت کنند. نقش محوری انسان و نیازهای او یکی از مهمترین ابعاد کنفرانس ریو است؛ به همین جهت مشارکت و تعهد پذیری در دستیابی به این هدف امری است اجتناب ناپذیر؛ زیرا هر بند از فرهنگ توسعه پایدار دلالت دارد بر مشارکت جوانان سرمایه های ذهنی هر جامعه برای تحقق و دستیابی به آرمانهای نهایی است و حضور آنها در ابعاد مختلف جامعه روح و انرژی تازه ای را به همراه خواهد داشت و این خود کارایی و تحولات را در پی می آورد. تشویق جوانان به پذیرش مسوولیت و تعهد در کلیه ابعاد توسعه پایدار، باعث می شود که ایده های جدید و نوینی مطرح شوند و این در حالی است که جهت دهی مثبت و سازنده جوانان توان و نیروی آنها را برای فعالیت بیش تر خواهد کرد.
در نظر گرفتن نقش کلیدی نیروهای جوان باعث ارتقا و تداوم مسیرهای مناسب فعلی خواهد شد و لذا باید امکانات و تسهیلات بیش‌تری برای ساماندهی به این بخش در نظر گرفته شود تا حضور آنها بیش از پیش نظام مند و یکپارچه گردد. دسترسی جوانان به انواع آموزش‌ها و به کار بستن اقدامات ابتکاری در کشور یکی از روش‌های مطلوبی است که در کاهش بیکاری فعلی آنها نقش ارزنده ای دارد. تدوین و اجرای چنین روش‌های مثبتی در سطح کشور پدیدآورنده فرصت های جدید برای اشتغال خلاق جوانان خواهد بود. در جوامع انسانی از جوانان که تشکیل دهنده حداقل ۳۰ درصد از جمعیت کره زمین هستند به عنوان ستون فقرات جامعه نیروی ذخیره آینده چرخ اقتصاد یک کشور نیروی آینده نگر و فعال گنجینه ملی جامعه و دلسوزان صنعت یاد کرده اند و ادعا شده است که با توانمند سازی جوانان توسط دولت و دیگر سازمان‌های مربوطه و درگیر کردن جوانان امروزی در تصمیم گیری های محیط زیستی و نیز در پیاده سازی این نوع برنامه ها توسط آنان نقش عملکرد آنان در تحقق توسعه پایدار یسی پررنگ و حائز اهمیت خواهد بود و باعث موفقیت های بلند مدت خواهد شد. دانشمندان توسعه معتقدند که شالوده شخصیتی جوانان از آغوش مادر شکل گرفته و نقش آموزش مادران در تربیت جوانان توسعه گر بسیار تعیین کننده خواهد بود. پس ضروری است که در رفتار با کودکان به ویژه از بدو تولد تا مهد کودک و دبستان برنامه ریزی‌های جامع و همه جانبه داشته باشیم و تنها در این صورت پس از دوران دبیرستان و دانشگاه و ورود جوانان خلاق و توسعه گر به جامعه شاهد تغییر و دگرگونی آینده کشور خواهیم بود.
واگذاری مسوولیت‌های مناسب به کودکان در خانواده و سپس در مراحل مهد کودک دبستان و مقاطع بالاتر توسط جامعه و درگیر کردن دانشجویان در مراحل تحصیل دانشگاه یا فعالیت‌های اقتصادی و اجتماعی و نهایتا جانشین پروری در بین مدیران در ابعاد و سطوح مختلف مدیریتی میتواند توسعه آینده کشور را رقم بزند بی شک جوانان آینده هر کشور را خواهند ساخت و این وظیفه نسلهای پیشین است که برای جوانان فرش قرمز پهن نموده و با آغوش باز مسوولیت‌ها را مرحله به مرحله به آنان واگذار کنند.
