محوری میانی copy

سید رضا شهرستانی، عضو انجمن فولاد ایران، درباره تولید فولاد با ارزش‌افزوده بالا به «دنیای اقتصاد» گفت: آنچه مسلم است به خاطر اینکه در مسائل ساختمانی دست زیاد شده است؛ مثل ورق و تیرآهن و میلگرد و... این‌ها دیگر جوابگو نیست و یک رقابت سنگین ایجادشده است. برای ادامه حیات شرکت‌ها راهی جز این نیست که به سمت فولادهای خاص حرکت کنند تا ارزش‌افزوده بیشتری داشته باشند. بلکه ما شاهد این هستیم که با ورق‌های جدیدی که کشورهای پیشرفته تولید می‌کنند و نسل چهارم فولاد محسوب می‌شوند، استحکام زیادی دارند و از مشکلات محیط‌زیستی کمتری دارند و مواد مضر کمتری وارد محیط‌زیست می‌شود. در صنعت چهارم بیشتر از این فولادها استفاده می‌شود. اگر به سمت این نوع فولادها نرویم و فولاد باکیفیت و آلیاژی تولید نکنیم کلا حذف می‌شویم. نه‌فقط در زمینه فولادهای خاص برای صنایع مختلف مانند پتروشیمی و نظامی و... حتی برای کارهای عادی نیز نیازمند هستیم.

وی در ادامه درباره خطرات صنعت فولاد اشاره کرد: به‌جایی خواهد رسید که ما به‌عنوان یک واردکننده تبدیل خواهیم شد. مشتری که می‌خواهد فولاد مصرف کند مسلما دنبال قیمت بهتر و کیفیت بیشتر است. ما خیلی از صنایع را به چینی‌ها باخته‌ایم، حتی در برخی صنایع که توسط آن‌ها  بلعیده‌شده‌ایم و حالا این چینی‌ها هستند  که همان محصولات را  به ما صادر هم می‌کنند. این‌یک الزام است که باید فولاد باکیفیت و با ارزش‌افزوده بالا تولید کنیم. بحث صرفا هم درآمد بیشتر نیست بلکه بحث حیات است. اگر به‌روز نشویم مانند صنعت نساجی حذف می‌شویم؛ یک‌زمان نساجی ایران حرف اول را می‌زد اما الآن تبدیل به یک واردکننده شده‌ایم.

شهرستانی در رابطه با فقدان فناوری در صنعت فولاد بیان کرد: برخی فناوری ها را در حوزه فولاد داریم برخی از مسائل را هم نداریم. در زمینه صرفه‌جویی انرژی فناوری نداریم، البته در حوزه آب فنّاوری‌هایی وجود دارد که جلو مصرف بالای آب را می‌گیرد. در حوزه‌های دیگر انرژی باید فناوری را وارد کنیم و وابستگی‌های خاصی در این زمینه‌داریم.

 در بخش فولادهای آلیاژی سواد و علم‌داریم و حتی فنّاوری ساخت ماشین‌آلات آن را هم داریم اما نیاز به سرمایه‌گذاری و حمایت دولت و مجلس دارد تا مشوقی ایجاد شود که در آنجا سرمایه‌گذاری کند. ما معمولاً برای فولاد آلیاژی نسبت به فولادهای دیگر ناچیز است.

32 میلیون تن فولاد خام تولید می‌کنیم ولی 20 میلیون تن تبدیل به نورد می‌شود. از کل این 20 میلیون تن 300 هزار تن مصرف فولادهای خاص داریم و باقی آن برای ساختمان و صنایع دیگر استفاده می‌شود. در بخش خودرو هم مصارفی وجود دارد اما فولاد معمولی است. تولید ورق خاص در کشور امکان‌پذیر است و خط جدیدی نیز توسط فولاد مبارکه در حال احداث است که اتفاق مهمی است.

شهرستانی در پایان گفت: صنایع به‌تنهایی نمی‌توانند قدم خوبی برای حل این مشکلات بردارند مگر اینکه دولت و مجلس دست‌به‌دست هم دهند و یک انرژی ایجاد شود. متاسفانه قوانینی که الآن وجود دارد و دخالت‌هایی که وزارت صمت و دولت انجام می‌دهند، باعث شده که همین‌طور از دنیا عقب بیفتیم. همین کشورهایی که حساب نمی‌شدند ازنظر صادرات از ما جلو افتادند. مثلا امارات که هیچ منابعی هم ندارد یا ترکیه که چند صد میلیارد صادرات انجام می‌دهد. مهم این است که نگاه مسوولین درازمدت باشد. مثلا امروز اتفاقی مثل جنگ اوکراین اتفاق می‌افتد، فردای آن روز جلسه‌ای برای صادرات می‌گذارند و همه‌چیز را نابود می‌کنند و بازار را از دست می‌دهند و روس‌ها بازار را به دست می‌گیرند. بعد که کار از کار گذشت تعرفه را برمی‌دارند. اگر ما در داخل کمبود داریم برای صادرات باید تعرفه بگذاریم؛ ولی اگر کالایی داریم که بالاتر از نیاز داخل است، باید از صادرات آن حمایت کنید. متاسفانه در اینجا برای فولادی که بیش از نیاز داخل داریم تعرفه می‌گذارند.برای همین است که مدعی هستم برخی اصولا  الفبای اقتصاد را بلد نیستند.