دوربین های ارزشمند اصفهان
نخستین برخوردهای شما با دوربین از کجا و به چه شکل آغاز شد؟
من قبل از ۶ سالگی به دنبال دایی‌ام به عکاسی می‌رفتم، تابستان‌ها هم وقتی مدرسه تمام می‌شد درب مغازه عکاسی دایی‌ام بودم. بعد هم به اصفهان آمدم و به نتیجه رسیدم دوربین بازی را بیشتر از عکاسی دوست دارم، به خودم نمی‌گویم عکاس اما به قول دوستان یکی از دوربین بازهای خوب ایران هستم. آن‌هایی که آرزو دارند کلکسیون خوب داشته باشند دوربین‌هایی را که ندارند به آرشیو من سر می‌زنند. دوربین‌هایی هم که در مغازه‌دارم بیشتر سرگرمی است، کار من واردات لوازم عکاسی از تمام دنیاست.
یعنی هیچ مشکل تحریمی برای ورود لوازم عکاسی نداریم؟
اگر به من محول شود قطعا مشکلی نیست. من خودم تولید داشتم، تانک‌های ظهور فیلم و قاب اسلاید و درب لنز ساختم. اما متاسفانه یا خوشبختانه دیجیتال آمد و آنالوگ جمع شد. در ایران هم هیچ کالایی مربوط به دوربین آنالوگ تولید نمی‌شود چون آن‌چنان مخاطبی ندارد که چیزی تولید کنیم. اما شما هر چیزی در بخش عکاسی بخواهید اگر نداشته باشم را بیست‌روزه از هرکجای دنیا تهیه می‌کنم.
موج آنالوگ به‌یک‌باره از سال 95 به این‌سو گسترش یافت، علت این توجه مجدد جامعه را چه می‌دانید؟
97 به این‌طرف مقداری مخاطب آمد. البته جنس در ایران زیاد است و شاید آن‌قدر که جنس در ایران زیاد است دیگر نقاط نباشد. ایران کشوری ثروتمندی بود هنوز هم ثروتمند است و آن‌قدر دوربین خوب به ایران آمد که شاید خیلی از آنها جایی نباشد البته تعداد زیادی از آنها به خارج رفت و فروختند.
با این حساب، آنالوگ به یک پدیده لوکس در خارج از کشور تبدیل‌شده است؟
الان مقداری لاکچری‌تر شده است هرچند طرفداران خود را بیرون از ایران دارد. تقریبا قیمت‌ها در ایران هنوز متعادل‌تر است، البته بستگی به خیلی از عوامل دارد. در همین پاساژ ممکن است کنون آ.ای.1 را یک‌میلیون یا پنج میلیون بخرید. خیلی جاها بیرون ایران من دوربین خریدم چند مغازه جلوتر فروخته‌ام. آنالوگ قیمت ثابتی ندارد.
کشورهای قدرتمند در این زمینه کدام هستند؟ هنوز فستیوال آنالوگ برگزار می‌شود؟
قطعا ژاپن و آلمان قوی هستند و هنوز استفاده می‌کنند. فستیوال‌های آنالوگ نیز همه‌جا هست و غیر از ایران اکثر جاها این فستیوال رادارند.
استفاده‌های امروزه از آنالوگ تا چه حد شخصی و تا چه حد دانشگاهی است؟ آیا هنوز ناصرخسرو مرکز فروش آنالوگ است؟
بیشتر استفاده‌های شخصی است. مثل همان کنون آ.ای.1 که رند بازار است. ارزان است و کم اذیت می‌کند. در مدیم فرمت‌ها از «مامیا» بیشتر استقبال می‌شود. همه‌جا آنالوگ هست. در ناصرخسرو همه‌چیز گیرتان می‌آید.
بعد از تهران می‌توان گفت که اصفهان حرفی برای گفتن در آنالوگ دارد. البته فروشنده کم است و نهایت سه مغازه باشند که سر دربیاورند.
آن تعدادی که سر درنمی‌آورند چند نفر هستند؟
آن‌هایی که سردر نمی‌آورند به کسانی که سردر می‌آورند زنگ می‌زنند یا می‌گویند کار ما نیست. در اصفهان من و آقای آزادی و آقا منوچهر کار آنالوگ می‌کنیم.
وضعیت ظهور در اصفهان چطور است؟
خیلی ضعیف است. مشتری آن‌قدر نیست که بخواهند دستگاه‌ها را گسترش دهند. شما یک پارت دارو را بازکنید به سمت فاسدشدن می‌رود و شاید آن‌قدر فیلم وجود نداشته باشد که به‌صرفه باشد تا یک پارت دارو باز شود.
فقدان نگاتیو باکیفیت بر عدم‌استفاده از آنالوگ تاثیرگذاشته است؟
اصلا به خاطر این موضوع نیست، مشکل پول است. الان خیلی‌ها دنبال فیلم تاریخ بالا هستند که باید آن را یک‌میلیون بخرید و از پارسال تا الان پنج برابر شده است. کلا همه‌چیز همین‌طور شده است. دوربین هم همین‌طور است. یک پارت دارو پارسال 200هزار تومان بود الان 800هزار تومان شده است.
اصفهان در چه حوزه‌ای از آنالوگ می‌تواند نقش بازی کند؟
مثلا فیلم تولید کند؟الان بزرگ‌های این کار مانده‌اند. شرکت فوجی هم برایش نمی‌صرفد یک سری فیلم‌ها را تولید کند. شاید تولید کرده و برای زمان گرانی نگه‌داشته است.
سه چالش آنالوگ در اصفهان؟
نبود مشتری، نبود مشتری، نبود مشتری! بچه‌ها لنگ پول‌اند، شما یک نگاتیو را باید یک‌میلیون بخرید. دلار اگر ارزان می‌شد یک فیلم را دویست‌هزار تومان می‌خریدید. درآمدها نیز نسبت به دلار بالا نرفته است پس مردم بودجه‌ای برای این کارها نمی‌گذارند. اگر دلار ارزان بود به‌جای سالی یک حلقه، بیست حلقه عکاسی می‌کنید.
کلکسیونرهای آنالوگ در چه وضعیتی قرار دارند؟
کلکسیونر آنالوگ زیاد داریم، اگر پولدار باشند آرشیوشان خوب است. هنوز هم دوربین بازهای بزرگی در ایران داریم، مثلا آقای حسین محمد‌زاده، آقای مناف و آقای جدیدالسلام که تعداد دوربین‌هایشان زیاد است. البته الان وضع خیلی خوبی نداریم چون هنوز هم دوربین از ایران به بیرون می‌رود و فروخته می‌شود. مثلا دوربینی که 2500 دلار قیمت دارد را چگونه در ایران بفروشند؟ در این شرایط در خارج می‌فروشند. البته من زیاد دنبال این نیستم که جنس آنالوگ‌ام را بفروشم.
دوربین اشخاص مهم و مشهور نیز هنوز فروخته می‌شود؟و این عامل بر قیمت‌ها تاثیر دارد؟
قطعا؛ خیلی از موارد در این کار روی قیمت‌گذاری تاثیر دارد. این دوربین‌ها هم‌چنین حالت‌هایی دارند که متعلق به شخص خاصی بوده باشند. مثلا سلطان قابوس عمان یک دوربینی سفارش داده بود که موجود است؛ یا چند سال پیش که آمریکا به عراق حمله کرد دوربین‌های عراق به تهران رسید و در ناصرخسرو معامله می‌شد. در کشورهای خارجی نیز از این دوربین‌ها زیاد دیده‌ام که برخی نیز طلا بوده‌اند.
آیا می‌توان ایران را تبدیل به موزه آنالوگ کرد؟
چرا نشود؟من دوربین‌هایی را نشانتان می‌دهم که بزرگ‌های این کار آرزو دارند در دنیا ببینند.
آیا موزه دوربین در ایران داریم؟
گمان کنم یکجا در تهران است و چند سال پیش نیز با من تماس گرفتند تا یکی از دوربین‌هایم را که 130 میلیون بود، 10 میلیون بخرند. آن دوربین متعلق به 140سال پیش است که 800 دلار از آمریکا خریدم و 400 دلار خرج آمدنش به ایران شد.
آنالوگ در جهان و در ایران چه مسیری را طی خواهد کرد؟
آنالوگ در جهان راه خودش را می‌رود و گاهی برخی شرکت‌ها تولید دارند. اگر وضع اقتصادی در ایران این‌گونه باشد دوربین‌ها خیلی کم می‌شوند. همه‌چیز به اقتصاد برمی‌گردد.
بدترین برخوردی که با دوربین در دست مشتری‌ها دیده‌اید چه بوده است؟
نابود کردن دوربین‌ها یا دخل و تصرف در دوربین!مثلا اسمشان را زیر دوربین می‌نویسند.
