ره هموار نیست

بارها این مساله را شنیده‌ایم که ایران می‌توانست هاب حمل‌ونقل منطقه خاورمیانه و راه ارتباط شرق به غرب و جنوب به شمال باشد اما با وجود ظرفیت‌های مناسب جغرافیایی مانند ارتفاع مناسب از سطح دریا و وجود زمین‌های مسطح برای کشیدن جاده و بزرگراه و ریل، این صنعت آن‌طور که باید و شاید، توسعه نیافته است. به نظر می‌رسد در این مهم یک غفلت تاریخی از سوی سیاستگذار انجام گرفت و در دورانی که نه خبری از فرودگاه‌ها و بنادر عظیم کشورهای حاشیه خلیج فارس بود و کشورهای شمالی راه‌های مواصلاتی و ناوگان حمل‌ونقلی سریع و ایمن خود را راه نینداخته بودند، ما فرصتی تاریخی را از کف دادیم.

با این همه هنوز این توان و ظرفیت در داخل فراهم و کافی است تا فضای کسب‌وکار و شرایط سرمایه‌گذاری داخلی و خارجی جذاب‌تر شود تا توسعه حمل‌ونقل از مسیر شرکت‌های داخلی و بین‌المللی انجام شود. نیازی نیست خودمان تولیدکننده و صادرکننده کالا باشیم و می‌توانیم تنها به ارائه خدمات ترانزیتی به دیگر کشورها بپردازیم و از منافع بالای آن بهره‌برداری کنیم. ضمن این که توسعه ترانزیت و حمل‌ونقل خود کمک شایانی به تولید و تجارت داخلی خواهد کرد. راه‌اندازی پروژه‌هایی چون راه‌آهن خواف-هرات یکی از همان بسترهایی است که به توسعه صنعت حمل‌ونقل کمک فراوانی می‌کند.

اینفوگرافیک: علیرضا تاجیک