درمبخش زیاده از حد گالری داریم - ۴ آبان ۹۱
کامبیز درمبخش که در طی دو سال گذشته دو نمایشگاه در پاریس برگزار کرده است، میگوید که گالریها در این شهر خالی هستند و باید حرف تازهای داشته باشید تا مردم را به گالری بیاورید. او در مقایسه این وضعیت با ایران معتقد است تعداد گالریها نسبت به علاقهمندانی که خواهان دیدن آثار هنری باشند، بسیار زیاد است. کامبیز درمبخش چند سالی است از خارج به ایران بازگشته است و تا میتواند کار میکند. او سال گذشته شش نمایشگاه برگزار کرد و امسال هم علاوه بر نمایشگاه پاریس، دومین نمایشگاه خود را در گالری سیحون برگزار کرد.
کامبیز درمبخش که در طی دو سال گذشته دو نمایشگاه در پاریس برگزار کرده است، میگوید که گالریها در این شهر خالی هستند و باید حرف تازهای داشته باشید تا مردم را به گالری بیاورید. او در مقایسه این وضعیت با ایران معتقد است تعداد گالریها نسبت به علاقهمندانی که خواهان دیدن آثار هنری باشند، بسیار زیاد است. کامبیز درمبخش چند سالی است از خارج به ایران بازگشته است و تا میتواند کار میکند. او سال گذشته شش نمایشگاه برگزار کرد و امسال هم علاوه بر نمایشگاه پاریس، دومین نمایشگاه خود را در گالری سیحون برگزار کرد. او که با کاریکاتورهایش با مردم ارتباط برقرار می کند، در مورد گالریگردی در ایران میگوید: «اگر میخواهید به گالری سر بزنید، حتما قبل از آن اطلاعاتی در مورد هنر معاصر داشته باشید.» او با خنده ادامه میدهد: «نکته جالب دیگر در مورد گالریگردی این است که در کشور ما بیشتر همان جنبه «گردی»، معنا پیدا کرده است و هدف خیلی از کسانی که به دیدن گالری و هنرمندان مختلف میروند، این است که بگردند و وقت خود را بگذرانند تا اینکه بخواهند آثار معاصر را دنبال کنند.»
درمبخش در مورد مردمی که به دیدن نمایشگاهها میروند، عنوان میکند: «وقتی به دیدن نمایشگاهی میروم که افراد به جای دیدن کارها مشغول صحبت با یکدیگر هستند، برایم جالب است. آنها که مجموعههای هنری دارند و آثار هنری را گردآوری میکنند اصلا به گالری نمیروند؛ بلکه با مدیران گالریها یا هنرمندان در ارتباط هستند و آثار را به این طریق میخرند؛ برای همین گالریها هنوز معنی واقعی خود را در ایران پیدا نکردهاند. گالریها در کشور ما بیشتر جنبه تفننی دارند.»
این کارتونیست همچنین از تعداد گالریها انتقاد کرد: «ما آنقدر هنرشناس و هنرمند درجه یک نداریم که اینهمه گالری تاسیس شده است. به نظرم زیاده از حد گالری داریم درحالیکه نمیدانم چگونه میخواهیم مردمی را که خیلی با گالری آشنا نیستند، به گالری رفتن تشویق کنیم. تعداد هنرمندان درجه یک ما آنقدر نیست که بتوانند به همه این گالریها خوراک بدهند تا هر ماه یک نمایشگاه عالی برگزار شود.» درمبخش در مقایسه وضعیت هنر در ایران و خارج از کشور میگوید: «نمایشگاه من در پاریس در محل ژرژ پمپیدو برگزار شد که گالریهای زیادی در آن محل فعالیت میکردند. من به تمام این گالریها سر زدم و عجیب بود که بیشتر آنها خالی بودند و بازدیدکنندهای نداشتند.» او در توضیح دلیل خالی بودن گالریها در پاریس میافزاید: «در آنجا گالری رفتن برای مردم خیلی جذابیتی ندارد، چون سالها است آثار هنری جدید را دیدهاند. دیگر خوب بودن و عالی بودن یک کار خیلی مهم نیست بلکه شما باید نابغه باشید و باید کاری کنید که دیگران نکرده باشند، آنوقت مورد توجه قرار میگیرد. البته دلیل دیگری که باعث شده است تعداد بازدیدکنندگان کاهش داشته باشند، مسائل اقتصادی است چون گالریها 30 درصد از هنرمند مالیات میگیرند و 50 درصد سود حاصل از فروش یک کار هم نصیب گالری میشود و برای هنرمند برگزاری نمایشگاه صرف زیادی ندارد.»
درمبخش سپس به استقبال فرانسویها از آثارش اشاره میکند: «نمایشگاهم در پاریس مورد استقبال قرار گرفت. یکی از ناشران بسیار معروف آنجا به نام «لافون» تصمیم گرفت کتابی از آثارم را به زبانهای مختلف، قطع بزرگ و تیراژ 15 هزار به بالا منتشر کند و در مجله «ال» نوشتند که من «ژاک سامپه» (یکی از کاریکاتوریستهای مشهور فرانسه) ایران هستم. پس اگر کاری کنید که حرفی برای گفتن داشته باشید، هنوز میتوانید مردم را به نمایشگاه بیاورید.»
درمبخش در مورد مردمی که به دیدن نمایشگاهها میروند، عنوان میکند: «وقتی به دیدن نمایشگاهی میروم که افراد به جای دیدن کارها مشغول صحبت با یکدیگر هستند، برایم جالب است. آنها که مجموعههای هنری دارند و آثار هنری را گردآوری میکنند اصلا به گالری نمیروند؛ بلکه با مدیران گالریها یا هنرمندان در ارتباط هستند و آثار را به این طریق میخرند؛ برای همین گالریها هنوز معنی واقعی خود را در ایران پیدا نکردهاند. گالریها در کشور ما بیشتر جنبه تفننی دارند.»
این کارتونیست همچنین از تعداد گالریها انتقاد کرد: «ما آنقدر هنرشناس و هنرمند درجه یک نداریم که اینهمه گالری تاسیس شده است. به نظرم زیاده از حد گالری داریم درحالیکه نمیدانم چگونه میخواهیم مردمی را که خیلی با گالری آشنا نیستند، به گالری رفتن تشویق کنیم. تعداد هنرمندان درجه یک ما آنقدر نیست که بتوانند به همه این گالریها خوراک بدهند تا هر ماه یک نمایشگاه عالی برگزار شود.» درمبخش در مقایسه وضعیت هنر در ایران و خارج از کشور میگوید: «نمایشگاه من در پاریس در محل ژرژ پمپیدو برگزار شد که گالریهای زیادی در آن محل فعالیت میکردند. من به تمام این گالریها سر زدم و عجیب بود که بیشتر آنها خالی بودند و بازدیدکنندهای نداشتند.» او در توضیح دلیل خالی بودن گالریها در پاریس میافزاید: «در آنجا گالری رفتن برای مردم خیلی جذابیتی ندارد، چون سالها است آثار هنری جدید را دیدهاند. دیگر خوب بودن و عالی بودن یک کار خیلی مهم نیست بلکه شما باید نابغه باشید و باید کاری کنید که دیگران نکرده باشند، آنوقت مورد توجه قرار میگیرد. البته دلیل دیگری که باعث شده است تعداد بازدیدکنندگان کاهش داشته باشند، مسائل اقتصادی است چون گالریها 30 درصد از هنرمند مالیات میگیرند و 50 درصد سود حاصل از فروش یک کار هم نصیب گالری میشود و برای هنرمند برگزاری نمایشگاه صرف زیادی ندارد.»
درمبخش سپس به استقبال فرانسویها از آثارش اشاره میکند: «نمایشگاهم در پاریس مورد استقبال قرار گرفت. یکی از ناشران بسیار معروف آنجا به نام «لافون» تصمیم گرفت کتابی از آثارم را به زبانهای مختلف، قطع بزرگ و تیراژ 15 هزار به بالا منتشر کند و در مجله «ال» نوشتند که من «ژاک سامپه» (یکی از کاریکاتوریستهای مشهور فرانسه) ایران هستم. پس اگر کاری کنید که حرفی برای گفتن داشته باشید، هنوز میتوانید مردم را به نمایشگاه بیاورید.»
ارسال نظر