مرزهای ۳۰ ساله طرح ترافیک تهران - ۲۸ دی ۹۱
تهران دیگر شبیه ۳۰ سال قبل نیست. نه خیابانها، نه آدمها و نه حتی خودروها، اما مرزهای محدوده طرح ترافیک همان است که بود. این عبارت «آلودگی هوا» آنقدرها هم پیچیده نیست! صورت مساله این است: بر اساس آخرین گزارش شرکت کنترل کیفیت هوای تهران «۸۹ درصد» سهم انتشار آلودگی هوای تهران به وسایل نقلیه اختصاص دارد که شامل خودروهای سبک، سنگین و موتورسیکلتها هستند.
از ۳۶۵ روز سال گذشته(۱۳۹۰) به طور کلی ۳ روز هوای تهران «بسیار ناسالم»، ۲۱۵ روز «ناسالم»، ۱۱۴ روز«سالم» و تنها ۳ روز «پاک» بوده است. تعداد مرگ و میرها، نوزادان نارس و.
از ۳۶۵ روز سال گذشته(۱۳۹۰) به طور کلی ۳ روز هوای تهران «بسیار ناسالم»، ۲۱۵ روز «ناسالم»، ۱۱۴ روز«سالم» و تنها ۳ روز «پاک» بوده است. تعداد مرگ و میرها، نوزادان نارس و.
تهران دیگر شبیه 30 سال قبل نیست. نه خیابانها، نه آدمها و نه حتی خودروها، اما مرزهای محدوده طرح ترافیک همان است که بود. این عبارت «آلودگی هوا» آنقدرها هم پیچیده نیست! صورت مساله این است: بر اساس آخرین گزارش شرکت کنترل کیفیت هوای تهران «89 درصد» سهم انتشار آلودگی هوای تهران به وسایل نقلیه اختصاص دارد که شامل خودروهای سبک، سنگین و موتورسیکلتها هستند.
از 365 روز سال گذشته(1390) به طور کلی 3 روز هوای تهران «بسیار ناسالم»، 215 روز «ناسالم»، 114 روز«سالم» و تنها 3 روز «پاک» بوده است. تعداد مرگ و میرها، نوزادان نارس و... بر اثر آلودگی هوا و تبعات آن هم بر همگان روشن است. اگرچه در روزهای تعطیل و زمانی که دیگر کار به آنجا میکشد که دید به حداقل رسیده، توجه همه مردم به آلودگیها جلب میشود، اما در تهران ما در خوشبینانهترین حالت تنها سه روز در هوای طبیعی نفس میکشیم، آن 114 روز دیگر هم هوا طبیعی نیست، بلکه قابل تنفس است. قاعدتا اولین و منطقیترین راهی که در کشورهای توسعه یافته نیز امتحان خود را پس داده، افزایش مالیات و عوارض استفاده از خودروی شخصی، نظیر بالا بردن هزینه پارکینگ، نگهداری و عوارض خودرو یا مالیات بر سوخت و... است. اما از آنجا که تجربه نشان داده است تصمیمسازان و برنامهریزان ایران زیاد اهل تحمیل هزینهها به صورت شفاف نیستند، پس باید سراغ راه حل دوم یعنی «ایجاد محدودیت» رفت. در اینجا هم، آنچه حسب نتیجه مشخص شده هم نشان میدهد، طرح زوج و فرد چه از در منازل و چه در محدوده مشخص، چیزی را در مورد هوای آلوده تهران تغییر نمیدهد. هر سال بر تعداد افرادی که وسیله نقلیه شخصی دارند افزوده میشود، خروج خودروهای فرسوده هم به طور کامل عملیاتی نشده و از همه مهمتر، کلانشهر تهران هر سال از طرفین بزرگتر میشود، واحدهای مسکونی بزرگتر جای خود را به واحدهای کوچکتر میدهد و جمعیت هم طبیعتا بالاتر میرود. همه چیز عوض شده، هیچ چیز دیگر شبیه 30 سال قبل نیست، انگار تنها چیزی که دست نخورده باقی مانده محدوده طرح ترافیک است. محدوده طرح ترافیک تهران 1391، همانی است که سی سال قبل بود. به خیابانها و بزرگراهها سر بزنید، اگرچه ماموران زحمت کش راهنمایی و رانندگی در این هوای آلوده خودروهای متخلف از طرح زوج و فرد را جریمه میکنند، اما بازهم متخلفان هستند، اصلا حضور ماموران بهترین دلیل برای تخلف مردم است. از دیگر سو، مگر چند نفر نیروی انسانی میتوانند شهری به وسعت تهران و با این جمعیت را کنترل کنند. آیا وقت آن نرسیده که محدودهای که سی سال از تعیین مرزهای آن گذشته، تغییر کند؟ وقتی این طرح تصویب و مرزهای آن مشخص شده است که تهران به این شکل است نبوده.
از 365 روز سال گذشته(1390) به طور کلی 3 روز هوای تهران «بسیار ناسالم»، 215 روز «ناسالم»، 114 روز«سالم» و تنها 3 روز «پاک» بوده است. تعداد مرگ و میرها، نوزادان نارس و... بر اثر آلودگی هوا و تبعات آن هم بر همگان روشن است. اگرچه در روزهای تعطیل و زمانی که دیگر کار به آنجا میکشد که دید به حداقل رسیده، توجه همه مردم به آلودگیها جلب میشود، اما در تهران ما در خوشبینانهترین حالت تنها سه روز در هوای طبیعی نفس میکشیم، آن 114 روز دیگر هم هوا طبیعی نیست، بلکه قابل تنفس است. قاعدتا اولین و منطقیترین راهی که در کشورهای توسعه یافته نیز امتحان خود را پس داده، افزایش مالیات و عوارض استفاده از خودروی شخصی، نظیر بالا بردن هزینه پارکینگ، نگهداری و عوارض خودرو یا مالیات بر سوخت و... است. اما از آنجا که تجربه نشان داده است تصمیمسازان و برنامهریزان ایران زیاد اهل تحمیل هزینهها به صورت شفاف نیستند، پس باید سراغ راه حل دوم یعنی «ایجاد محدودیت» رفت. در اینجا هم، آنچه حسب نتیجه مشخص شده هم نشان میدهد، طرح زوج و فرد چه از در منازل و چه در محدوده مشخص، چیزی را در مورد هوای آلوده تهران تغییر نمیدهد. هر سال بر تعداد افرادی که وسیله نقلیه شخصی دارند افزوده میشود، خروج خودروهای فرسوده هم به طور کامل عملیاتی نشده و از همه مهمتر، کلانشهر تهران هر سال از طرفین بزرگتر میشود، واحدهای مسکونی بزرگتر جای خود را به واحدهای کوچکتر میدهد و جمعیت هم طبیعتا بالاتر میرود. همه چیز عوض شده، هیچ چیز دیگر شبیه 30 سال قبل نیست، انگار تنها چیزی که دست نخورده باقی مانده محدوده طرح ترافیک است. محدوده طرح ترافیک تهران 1391، همانی است که سی سال قبل بود. به خیابانها و بزرگراهها سر بزنید، اگرچه ماموران زحمت کش راهنمایی و رانندگی در این هوای آلوده خودروهای متخلف از طرح زوج و فرد را جریمه میکنند، اما بازهم متخلفان هستند، اصلا حضور ماموران بهترین دلیل برای تخلف مردم است. از دیگر سو، مگر چند نفر نیروی انسانی میتوانند شهری به وسعت تهران و با این جمعیت را کنترل کنند. آیا وقت آن نرسیده که محدودهای که سی سال از تعیین مرزهای آن گذشته، تغییر کند؟ وقتی این طرح تصویب و مرزهای آن مشخص شده است که تهران به این شکل است نبوده.
ارسال نظر