مجتبی سرانجام‌پور
همین ۱۰-۲۰ سال قبل را خاطرتان هست؟ پشت بام هایی در تهران بودند که همیشه روی آنها کبوترهای خاصی مینشستند. آنها کبوتر وحشی نبودند، دست آموز بودند.

آموزش دیده بودند اما نه برای کار خاصی، تنها برای سرگرمی. نگاه بدی هم به آنها و هم به صاحبانشان که مشهور به «کفتر باز» بودند وجود داشت و معمولا حضور آنها در همسایگی هر کس مترادف دردسری سهمگین بود! اینها اما «کفتر خارجی» هستند. ماجرا از این قرار است که سال ها قبل برای مخابره کردن اخبار و مبادله کردن قیمت ها بین دو شهر پاریس و برلین از کبوترها استفاده می شد. اما امروز با توجه به استفاده از تکنولوژی تمام این مبادلات به وسیله اینترنت انجام می شود. اما این پیشرفت باعث نمی شود کفتر ها را دور بیندازند! طرفداران نگهداری و حفاظت از حیوانات هنوز سنت قدیمی خود را انجام می دهند و از این حیوانات نامه بر قدیمی محافظت می کنند.این افراد عضو کلوپ سلطنتی اسوشیتد انگلیس هستند که اعضای آن به مرور زمان در حال کاهش هستند ولی همچنان این باشگاه به کار خود ادامه می دهد.هر ساله در ماه ژانویه مسابقه طی مسافت بین دو شهر پاریس و برلین برای کبوتران تعلیم دیده برگزار می شود.


یکی از کبوتران مسابقه ای که قبل از ورود به قفس توسط ردیاب الکتریکی چک می شود.


صاحبان پرندگان آنها را به سان عضوی از خانواده خود نگاه می دارند و هر روز به اوضاعشان رسیدگی می کنند


نشان یادبود برای برندگان مسابقه کبوتر بازی که هرساله به برنده اصلی اهدا می شود.



کبوتر مسابقه ای درون قفس که آماده است برای پریدن و آغاز مسابقه.



هر ساله قبل از شروع مسابقه کبوتر بازی صاحبان کبوترها آنها را به نمایش می گذارند




برنده سال قبل مسابقه کفتر بازی که پرندگانش یازده ساعت در هوا چرخیدند تا به مقصد برسند.



صاحبان پرندگان و تماشاچیان در حال تعقیب مسابقه


یکی از ناظران بین المللی در حال چک کردن پر و بال کبوتران قبل از مسابقه بزرگ





لحظه مسابقه فرا رسیده است و پرندگان تا جاییکه بتوانند بالاتر خواهند رفت تا صاحبانشان را شاد کنند.




اینجا منزل این جفت مسابقه دهنده است که صاحبشان برایشان غذای تازه میریزد