رکاب‌زدن از کوهستان تا دریامسافت:50 کیلومتر - ۲۸ دی ۹۱
امیرعباس محمودی
مسافت:۵۰ کیلومتر
نوع برنامه: دوچرخه سواری کوهستان
رده: کراس کانتری
زمان اجرا: خردادماه 1391 چهارشنبه شب ساعت 22 با کرایه یک دستگاه مینی بوس که تعداد دو ردیف صندلی‌های آخر آن جهت بارگیری 8 دستگاه دوچرخه کوهستان باز شده بود از همدان حرکت می‌کنیم تا به زنجان سپس میانه و حوالی اردبیل برسیم، دریاچه نیور دریاچه‌ای بسیار زیبا در دامنه ارتفاعات بغروداغ در 50 کیلومتری اردبیل و با 220 هکتار وسعت بزرگترین دریاچه کوهستانی ایران است (وسیع‌ترین دریاچه در ارتفاع بالای 2000 متری از سطح دریا). از میانه به سمت خلخال و سپس اردبیل راهی می‌شویم. حدود 40 کیلومتری اردبیل در محلی به نام بودآلالو جاده‌ای آسفالته و کوهستانی از جاده اصلی جدا می‌شود که با حدود 10 کیلومتر شیب تند و کوهستانی به این دریاچه زیبا ختم می‌شود، ساعت 8 صبح پس از شبی سر کردن در ماشین و طی جاده به دریاچه می‌رسیم و دوچرخه‌ها را که با زحمت فراوان در شب پیش با بسته‌بندی و استفاده از فوم در ماشین بارگیری کرده‌ایم پیاده می‌کنیم. وزش باد سرد صبحگاهی باعث می‌شود از خیر بیرون آمدن از ماشین برای صرف صبحانه بگذریم و این بخش از سفرمان را هم در همان مینی‌بوس بگذارنیم. بعد از صرف صبحانه و پوشیدن لباس و کلاه مخصوص آماده رکاب زدن مسیر می‌شویم، هنگام پیاده شدن در کنار دریاچه و قبل از حرکت ماشین را از راهی که آمده بودیم راهی خلخال و تالش کرده تا در روستای کیش دیبی منتطر ما باشد زیرا راه ما خاکی سنگلاخ بوده و برای مینی بوس قابل استفاده نیست. دریاچه بر دامنه قلل بغروداغ گسترده شده است و وزش باد آن را مواج کرده، محیط بسیار زیبا و پوشیده از گل و گیاهان بهاری شده است. مسیری خاکی در اطراف دریاچه وجود دارد که آن را دور زده و در منتها الیه جنوبی آن به سمت گردنه بغروداغ می‌رود، پس از طی مقداری از مسیر غربی دریاچه مجبور به حمل دوچرخه‌ها بر روی کول می‌شویم تا منطقه‌ای صخره‌ای را رد کنیم و سپس مجددا با رکاب زدن به ادامه مسیر به سمت شرق پرداخته تا با طی شیبی نسبتا تند به بالای گردنه برسیم، بعد از حدود 2 ساعت پیمایش راه، مسیر دارای افت و خیز شده و به سمت روستایی ییلاقی به نام مریان می‌رود، جاده خاکی در برخی مناطق سنگلاخ بوده که صرفا خودروهای شاسی بلند و وانت نیسان در آن تردد گاه به گاه دارند، توصیف زیبایی‌ها و جلوه بهار در این منطقه غیر ممکن است؛ به این زیبایی هوای کوهستان را هم اضافه کنید که بسیار لطیف و روح فزاست. پس از حدود سه ساعت به دلیل ارتفاع بالا چشم‌انداز زیبای دریای خزر در دوردست‌ها قابل رویت است، عشایر با چادر و دام‌هایشان در جای جای منطقه سکونت دارند. با دعوت آنها ناهار را در همراهی با این مردمان صمیمی صرف می‌کنیم و پس از تعمیر پنچری تایر یکی از دوچرخه‌ها به راهمان ادامه می‌دهیم، از اینجا به بعد مسیر دارای افت ارتفاع شده و شیب آن رو به پایین است پس از پشت سر نهادن شیب‌ها و پیچ‌های بسیار که آه و ناله ترمز دوچرخه‌ها را درآورده در ساعت 18 عصر به روستای ییلاقی مریان می‌رسیم، این روستای خوش آب و هوا و زیبا دارای جاده آسفالته است، استراحتی کوتاه کرده و سپس جاده 17 کیلوتری و جنگلی مریان تا روستای کیش دیبی را رکاب می‌زنیم و ساعت 20 به کیش دیبی می‌رسیم و در نزدیکی رودخانه و کنار جنگل چادر می‌زنیم، این منطقه به دلیل دارا بودن مراتع خوب و دام گوشت بسیار معروفی دارد که ما نیز با تهیه آن و سپس کباب کردنش در یکی از قهوه خانه‌های روستا شامی مفصل می‌خوریم. به این ترتیب در شب را با خوابی آرام و سنگین که ناشی از خستگی روزانه است به صبح می‌رسانیم.
صبح روز جمعه ۵ خرداد نیز پس از خوردن صبحانه و آمادگی لازم مسیر جنگلی و زیبای کیش دیبی تا تالش و ساحل را رکاب زده و پس از حدود ۱۵ کیلومتر به ساحل می‌رسیم و تنی بر آب زده و خستگی از تن می‌زداییم؛ غذایی می‌خوریم و سپس با بسته‌بندی مجدد دوچرخه‌ها و بارزدن آنها و سایر وسایل از جاده رشت قزوین به سمت همدان باز می‌گردیم.

نکات قابل توجه
1- طول کل مسیر 50 کیلومتر و از دریاچه تا مریان خاکی و سنگلاخ و از مریان تا تالش آسفالت است و در برخی نقاط تلفن همراه آنتن دهی دارد.
۲- کنترل نمودن شرایط آب و هوایی پیش از اجرای برنامه اهمیت خاصی دارد.
3- همراه داشتن وسایل پنچر گیری و تیوپ یدک ضروری است.
۴- داشتن آمادگی جسمانی و استفاده از کلاه ایمنی و لباس مخصوص، راحتی و ایمنی شما را افرایش می‌دهد.
5- همراه داشتن وسایل کمپینگ و اقامت شبانه نیز ضروری است.
6- استفاده از دوچرخه‌های سبک با سیستم ترمز دیسک و روغن و سطح بالا باعث افزایش کیفیت اجرای برنامه می‌شود.