از دامنه جنگلی تا قله درفک - ۲۸ دی ۹۱
وحید عامری
درفک کوه زیبایی است. جنگل‌های زیبا با تراکم بیشتر در ارتفاعات پایین و تنک و مسیری سنگلاخی در ارتفاعات بالاتر، راه‌های صعود متفاوت اعم از طولانی و کم‌شیب همراه با جنگل‌نوردی ملایم تا صعودهای یک روزه و پرشیب در کنار تاریخ پرفراز و نشیب این منطقه، آن را به یکی از جاذبه‌های طبیعت‌گردی و کوهنوردی تبدیل کرده است. درفک را شاید بتوان یکی از آخرین قله‌های شاخص البرز غربی دانست که پس از سماموس و در امتداد کوه‌های سیالان و خشچال قرار دارد. ارتفاع آن از سطح دریا۲۷۴۰ متر است، اما به دلیل پایین بودن ارتفاع جلگه‌های گیلان، صعود آن همانند یک قله ۴۰۰۰ متری زمان و انرژی می‌طلبد. پیشتر دو بار به این قله صعود کرده بودیم و این سومین صعود ما محسوب می‌شد. همانطور که گفته شد مسیرهای متفاوتی برای صعود به این قله وجود دارد: مسیر شاه‌شهیدان، مسیر راجعون، مسیر دفراز و یا مسیر اسطلخ‌جان. اما به نظر من مسیر روستای شیرکوه زیباترین و البته به لحاظ اقتصادی مقرون‌به‌صرفه‌ترین مسیر است. بنابراین برای صعود به قله این مسیر را انتخاب کردیم. ساعت ۱۱:۳۰ شب با اتوبوسی به سمت رشت حرکت کردیم. قرار بر این بود با این اتوبوس‌ها تا ۳ راهی توتکابن برویم و از آنجا مسیر ۳ کیلومتری را تا روستای شیرکوه که ابتدای مسیر حرکت ماست پیاده طی کنیم. حدود ساعت ۴ صبح به ۳ راهی توتکابن رسیدیم. از اتوبوس پیاده شده و مسیر سربالایی را از بین زمین‌های کشاورزی طی کردیم تا اینکه حوالی ساعت ۵:۲۰ صبح به روستای شیرکوه رسیدیم. در گرگ و میش صبح به دنبال جایی مسطح برای خوردن صبحانه می‌گشتیم تا اینکه پیرمرد روستایی از ما در منزل شخصی‌اش دعوت کرد. حدود یک ساعت را در تراس خانه پیرمرد به خوردن صبحانه گذراندیم وساعت ۷ صبح از شیرکوه به سمت ییلاق لارنه حرکت کردیم. جاده روستایی را مستقیم به سمت خورشید ادامه دادیم و بر روی تپه‌ای در پشت روستا قرار گرفتیم. لازم به ذکر است که فصل مناسب برای صعود به قله درفک اواخر شهریور و حداکثر مهر‌ماه است. از ماه آبان بارش باران شدید می‌شود و سرد شدن هوا و گل‌شدن مسیر صعود و پوشانده شدن راه پاکوب از برگ‌های پاییزی اندکی ادامه مسیر را با مخاطره مواجه می‌کند.
حوالی 10 صبح با ادامه راه پاکوب به یک چشمه رسیدیم. بطری‌ها را از آب پر کرده و اندکی استراحت کردیم. در ادامه مسیر متاسفانه راه پاکوب اصلی را گم کرده و مجبور شدیم از مسیری پوشیده از گیاهان خاردار که صعب‌العبور و پرشیب است عبور کنیم که راه را طولانی‌تر کرد. نهایتا با قرار گرفتن بر روی چندین یال و سعی و خطا در پیداکردن راه پاکوب حوالی ساعت 1 بعدازظهر به ییلاق لارنه رسیدیم. از آنجا که همگی شب را در اتوبوس گذرانده و استراحت خوبی نکرده بودیم و حرکت هم از صبح خیلی زود آغاز شده بود بنابراین تصمیم گرفتیم 2 ساعتی را در ییلاق لارنه با خوردن ناهار و استراحت بگذرانیم. حدود ساعت 3 بعداز ظهر بعد از خوردن ناهار و چرتی کوتاه مسیر را همچنان به سمت شرق ادامه می‌دهیم. پس از یک ساعت و نیم پیمودن مسیر حوالی ساعت 4:30 به یک دره رسیدیم که راستای آن شمالی-جنوبی‌ست و امکان دور زدن آن وجود ندارد پس چاره‌ای جز رفتن به کف دره و ارتفاع گرفتن مجدد نیست.
از اینجا به بعد کوهی جنگلی و مسیری پرشیب و طاقت‌فرسا را به مدت ۳ ساعت پیمودیم تا اینکه نهایتا ساعت ۸ شب به ییلاق جیرونی رسیدیم. کوله‌ها را بر زمین گذاشته و چادرها را برپا کردیم. صرف شام و پناه بردن به کیسه خواب گرم، پایان اولین روز سفر ما بود.
6 صبح جمعه بعد از بیدار باش و خوردن صبحانه حدود 7:45 صبح مسیر را به سمت بالا و از بین درختان تنک و سر به فلک کشیده ادامه می‌دهیم تا اینکه کم‌کم جنگل‌ها تمام و مسیر سنگلاخ آغاز می‌شود. پس از ادامه مسیر به مکانی مسطح می‌رسیم و کلبه‌ای که محل برخورد 3 یال است. افراد محلی توصیه کردند که یال وسطی را انتخاب کنیم که مسیری ساده‌تر است و مستقیم به قله می‌رسد. ما اما به سمت راست می‌رویم و راه را روی دامنه کوه تراورس می‌کنیم تا نهایتا به کاسه کوه درفک می‌رسیم. تعدادی از دوستان همانجا مشغول استراحت می‌شوند و از کوله‌ها مراقبت می‌کنند تا دوستان دیگر قله را صعود کرده و بازگردند. کاسه درفک مملو از کومه‌های روستایی و آغل گوسفندانی‌است که البته در فصل آبان نه چوپانی به چشم می‌خورد و نه گوسفندی. افراد کم‌کم از فتح قله بازمی‌گردند. ناهار می‌خوریم و کمی استراحت می‌کنیم. به سمت کاسه‌درفک سرازیر می‌شویم. هر از چندگاهی ابرها انباشته می‌شوند و باران ملایمی می‌بارد. همچنان مسیر کاسه را به سمت راست می‌پیماییم تا از جاده خاکی خود را به روستای اربناب برسانیم. حدود 2 ساعت راه را به سمت پایین ادامه می‌دهیم. کمی مانده به جنگل اربناب تراکم ابرها زیاد می‌شود و رعد و برق‌های پی‌در‌پی نوید بارانی تند را می‌دهد. همین که به جنگل می‌رسیم بارش باران بسیار شدید می‌شود. تصمیم می‌گیریم که خود را به کف جنگل برسانیم و چادر بزنیم. پس از پیمودن جنگل به سمت پایین مکانی مسطح را پیدا میکنیم که گروهی دیگر نیز در آنجا کمپ زده‌اند. به‌سرعت کوله‌ها را برزمین گذاشته و چادر‌ها را برپا می-کنیم. اما شدت باران بسیار زیاد است در حالی که تمام لباس‌های رویمان خیس شده به داخل چادر می-خزیم. حدود یک ساعت بعد از رفتن به چادر‌ها هم باران به همان شدت می‌بارد. متاسفانه بعضی از دوستان چادر خود را به خوبی بر‌پا نکرده‌اند که این باعث شده آب به داخل چادرهایشان راه یابد. خلاصه اینکه این باران بی‌موقع ما را از زمان‌بندیمان به عقب می‌اندازد. زیرا قرار بود روز دوم خود را به روستای شاه‌شهیدان برسانیم در حالی که هنوز به اربناب هم نرسیده بودیم. چاره‌ای نبود. باران به‌شدت می‌بارید و زمین را گل‌آلود کرده بود، هوا هم تاریک شده بود و ادامه مسیر به مصلحت نبود.بنابراین روز دوم هم در چادر در حالی که بارش باران امان نمی‌داد به اتمام رسید. صبح روز بعد اولین کار این است که صبحانه خورده و چادرها را جمع ‌کنیم و به سمت اربناب و روستای شاه‌شهیدان حرکت می‌کنیم. کمتر از دو ساعت راه‌پیمایی در امتداد راه پاکوب و مسیری ییلاقی و بسیار زیبا ما را به روستای شاه‌شهیدان می‌رساند. از اینجا تا روستای آسیابر پیاده حدود 2 ساعت راه است اما نه زمان اجازه می‌دهد و نه دوستان یارای ادامه دادن این مسیر را دارند. بنابراین دو ماشین(یک وانت و یک پیکان) می‌گیریم و از اینجا خود را به روستای آسیابر می‌رسانیم. از آنجا نیز 3 دستگاه پیکان کرایه می‌کنیم تا ما را به لاهیجان ببرد. کمی مانده به ساعت 2 بعدازظهر به لاهیجان می‌رسیم. از آنجا برای تهران بلیت رزرو کرده‌ایم. سوار اتوبوس می‌شویم و باز می‌گردیم.
پیشنهادها: مناسبت‌ها و روز‌های تعطیل باعث می‌شود که به سرعت بلیت اتوبوس‌ها تمام شود. برای مثال ۸ روز قبل از شروع برنامه بلیت تمام اتوبوس‌های ترمینال آرژانتین به سمت رشت تمام شده بود و ما مجبور شدیم با اتوبوس‌های فوق‌العاده ترمینال غرب که ریسک بالایی هم داشت و ممکن بود آنها هم جای خالی نداشته باشند با ۵۰۰۰ تومان بیش از مبلغ بلیتی که در مواقع عادی می‌توان تهیه کرد خود را به تنکابن برسانیم. ارتفاع قله درفک کمی بیش از ۲۷۰۰ متر است. اما ارتفاع پایین نقطه شروع (حدود ۴۰۰ متر) باعث می‌شود صعود به این قله بیش از آنچه به‌نظر می‌رسد سخت باشد. بنابراین حتما مراقب ترکیب تیم و افرادی که در برنامه شرکت می‌کنند باشید. افراد ضعیف هم تنش را در گروه زیاد می‌کنند و هم سرعت تیم را کند.
قبل از اجرای برنامه طی صحبت با یکی از افراد محلی هوای این منطقه مخصوصا در این فصل از سال بسیار متغیر و بارانی ذکر شد. سایت‌های هوا‌شناسی اما هوا را صاف تا قسمتی ابری و بارش پراکنده اما بسیار کم ذکر کرده بودند. برای مثال سایت accuweather.com حداکثر 2 میلی‌متر بارش را در روز جمعه برای این منطقه نشان می‌داد در حالی که بدون اغراق در روز دوم برنامه حداقل 2 ساعتی را در زیر بارش بی‌امان باران به سر بردیم. بهتر است این برنامه حداکثر تا اواخر مهرماه اجرا شود.
صبح زود از روستای آسیابر مینی‌بوس‌هایی به سمت دیلمان حرکت می‌کنند. اما نخست باید خود را به موقع به روستای آسیابر برسانید و نیز از زمان دقیق حرکت آنها مطمئن شوید. استفاده از این مینی‌بوس‌ها مقرون به‌صرفه و اقتصادی‌تر است در غیر این صورت باید ماشین‌های سواری و تاکسی تهیه کنید که هزینه اولیه شما را بسیار بالا خواهد برد.