شب‌های روشن ایرانی - ۲۶ مرداد ۹۱
بابک حمیدیان
بازیگر چ مثل چمران
برای آخر هفته شما یک پیشنهاد خاص دارم؛ فیلم «شب‌های روشن» یک درام عاشقانه و خیلی خاص بود. فیلمی بود که اگرچه خیلی دیده نشد اما اگر دیده شد و به دل تماشاگرش نشست.. جایی می‌خواندم که نوشته بود عاشقانه‌ترین فیلم سینمای ایران همین شب‌های روشن است. شب‌های روشن داستان زندگی مردی است که استاد ادبیات دانشگاه است. زندگی سرشار از تنهایی و سکوتی دارد که با ورود ناگهانی یک دختر به زندگیش دگرگون می‌گردد. آشنایی استاد با این دختر کاملا اتفاقی است. شب‌های روشن، دومین همکاری فرزاد موتمن و سعید عقیقی پس از هفت پرده است. شب‌های روشن در تقسیم‌بندی سینماهای نمایش دهنده، در بخش فیلم‌های مخاطب خاص قرار گرفت و زیانی بزرگ دید، اما در ذهن مخاطبانش ماندگار شد. شب‌های روشن فیلمی روشن فکری و در ستایش شعر است، تصویر و صدا نیز در کنار یکدیگر از شعر فارسی قدردانی می‌کنند. فضای فیلم و صحنه‌ها همگی شاعرانه است، شخصیت‌ها نیز شعرگونه‌اند و از درون شعر برآمده‌اند. شب‌های روشن شعر را به شخصیت‌ها پیوند می‌دهد و به صورت مستقیم وارد داستان می‌کند نه اینکه از شعر به عنوان وسیله‌ای برای بیان فکر و عقیده‌ای بهره گیرد.