چرا هنرمند باید به اقتصاد فکر کند؟ - ۷ دی ۹۱
یاسین نمکچیان
هنرمندان سنتی ایران یعنی همان‌هایی که سال ها خاک صحنه خورده‌اند و دود چراغ را از ریه‌هایشان گذارنده‌اند، روی اصولی پافشاری می‌کنند که چندان با زندگی هنرمند عصر امروز تناسبی پیدا نمی‌کند. شعارهنرمندان سنتی همواره بر‌پایه هنر برای هنر استوار بوده و در خوش بینانه‌ترین حالت برای مخاطب هم سهمی کنارگذاشته می‌شد. دراین چرخه، اقتصاد جایگاه چندان مهمی نداشت و خاطره سازان نسل گذشته سعی می کردند با بی‌تفاوت ازکنارش بگذرند.
شاید همین عدم توجه به اصل مهمی همچون اقتصاد و پیوند ناگسستنی آن با زندگی باعث شد تا حالا بسیاری ازهنرمندان نام و نشاندار این سرزمین در شرایطی نفس بکشند که بسیار تأسفبار است، شرایطی که آیینه‌ای تمام نماست برای هنرمندان نسل جوان.
هنرمندان سنتی ایران یعنی همان‌هایی که سال ها خاک صحنه خورده‌اند و دود چراغ را از ریه‌هایشان گذارنده‌اند، روی اصولی پافشاری می‌کنند که چندان با زندگی هنرمند عصر امروز تناسبی پیدا نمی‌کند. شعارهنرمندان سنتی همواره بر‌پایه هنر برای هنر استوار بوده و در خوش بینانه‌ترین حالت برای مخاطب هم سهمی کنارگذاشته می‌شد. دراین چرخه، اقتصاد جایگاه چندان مهمی نداشت و خاطره سازان نسل گذشته سعی می کردند با بی‌تفاوت ازکنارش بگذرند.
شاید همین عدم توجه به اصل مهمی همچون اقتصاد و پیوند ناگسستنی آن با زندگی باعث شد تا حالا بسیاری ازهنرمندان نام و نشاندار این سرزمین در شرایطی نفس بکشند که بسیار تأسفبار است، شرایطی که آیینه‌ای تمام نماست برای هنرمندان نسل جوان.
یاسین نمکچیان
هنرمندان سنتی ایران یعنی همان‌هایی که سال ها خاک صحنه خورده‌اند و دود چراغ را از ریه‌هایشان گذارنده‌اند، روی اصولی پافشاری می‌کنند که چندان با زندگی هنرمند عصر امروز تناسبی پیدا نمی‌کند. شعارهنرمندان سنتی همواره بر‌پایه هنر برای هنر استوار بوده و در خوش بینانه‌ترین حالت برای مخاطب هم سهمی کنارگذاشته می‌شد. دراین چرخه، اقتصاد جایگاه چندان مهمی نداشت و خاطره سازان نسل گذشته سعی می کردند با بی‌تفاوت ازکنارش بگذرند.
شاید همین عدم توجه به اصل مهمی همچون اقتصاد و پیوند ناگسستنی آن با زندگی باعث شد تا حالا بسیاری ازهنرمندان نام و نشاندار این سرزمین در شرایطی نفس بکشند که بسیار تأسفبار است، شرایطی که آیینه‌ای تمام نماست برای هنرمندان نسل جوان. کم نیستند شمار هنرمندان مهمی که ایفاگر نقش‌هایی بزرگ بوده‌اند و حالا درسن بازنشستگی، علاوه بر خانه نشینی و تنهایی و کهولت، غم خانه به دوشی را هم یدک می‌کشند. کم نیستند شمار هنرمندان عزیزی که روزگاری سوپر‌استارهای سینما و موسیقی بوده‌اند و حالا برای نان شب هم محتاج شده‌اند.
در شرایطی که هیچ نهاد و سازمان و ارگانی حامی هنرمندان اصیل این مرز و بوم نیست و فکری برای آینده آنها نشده است، باید به نسل تازه ازراه رسیده حق داد که در جوانی برای روزمبادا تدبیری بیاندیشند و راه های درآمدزایی را تجربه کنند. گذشته از همه این حرف‌ها در همه جای دنیا هنر شغل محسوب می‌شود و هنرمند با افتخار ازشغلش پول در می‌آورد تا آینده خود را تامین کند. درهمه جای دنیا بخشی از درآمد بازیگران و موزیسین‌ها و ... به خاطرحضورآنها در تبلیغات کالاهای مصرفی تامین می‌شود، درحالیکه این اتفاق در کشورما تا همین چند سال پیش رفتاری غیرعادی جلوه می‌کرد. تمرین تجارت هنرمندان از سال‌هایی نه چندان دور کلید خورده و گاهی با موفقیت و گاهی هم با عدم موفقیت همراه بوده است.
دراین میان اصل حس کنجکاوی و تیزهوشی آنهایی است که دیگر باورکرده‌اند «هنر برای هنر» تنها شعاری است که در عصر مدرن کاربردی پیدا نمی‌کند. تردیدی وجود ندارد که کسی مخالف حضور چهره‌های مشهور در عرصه فعالیت‌های اقتصادی نیست و انگشت اتهام تنها سوی کسانی نشانه گرفته می شود که کاسب کاری را با تجارت و بیزنس اشتباه گرفته‌اند. آنجا که اخلاق حرفه‌ای زیر سوال قرار می‌رود، کاسب‌کاری است و باید هم به بقیه حق داد تا موضع بگیرند وگرنه در روزگاری که جهان بر پایه‌های اقتصاد چرخ می‌خورد، هیچکس نمی‌تواند ساز مخالف کوک کند.
با تحریریه !
آخر هفته ها با «آخر هفته دنیای اقتصاد»
شما می‌توانید از طریق شماره تلفن 87762120 نظر خود را در مورد مطالب «آخر هفته» با ما در میان بگذارید.
هنرمندان سنتی ایران یعنی همان‌هایی که سال ها خاک صحنه خورده‌اند و دود چراغ را از ریه‌هایشان گذارنده‌اند، روی اصولی پافشاری می‌کنند که چندان با زندگی هنرمند عصر امروز تناسبی پیدا نمی‌کند. شعارهنرمندان سنتی همواره بر‌پایه هنر برای هنر استوار بوده و در خوش بینانه‌ترین حالت برای مخاطب هم سهمی کنارگذاشته می‌شد. دراین چرخه، اقتصاد جایگاه چندان مهمی نداشت و خاطره سازان نسل گذشته سعی می کردند با بی‌تفاوت ازکنارش بگذرند.
شاید همین عدم توجه به اصل مهمی همچون اقتصاد و پیوند ناگسستنی آن با زندگی باعث شد تا حالا بسیاری ازهنرمندان نام و نشاندار این سرزمین در شرایطی نفس بکشند که بسیار تأسفبار است، شرایطی که آیینه‌ای تمام نماست برای هنرمندان نسل جوان. کم نیستند شمار هنرمندان مهمی که ایفاگر نقش‌هایی بزرگ بوده‌اند و حالا درسن بازنشستگی، علاوه بر خانه نشینی و تنهایی و کهولت، غم خانه به دوشی را هم یدک می‌کشند. کم نیستند شمار هنرمندان عزیزی که روزگاری سوپر‌استارهای سینما و موسیقی بوده‌اند و حالا برای نان شب هم محتاج شده‌اند.
در شرایطی که هیچ نهاد و سازمان و ارگانی حامی هنرمندان اصیل این مرز و بوم نیست و فکری برای آینده آنها نشده است، باید به نسل تازه ازراه رسیده حق داد که در جوانی برای روزمبادا تدبیری بیاندیشند و راه های درآمدزایی را تجربه کنند. گذشته از همه این حرف‌ها در همه جای دنیا هنر شغل محسوب می‌شود و هنرمند با افتخار ازشغلش پول در می‌آورد تا آینده خود را تامین کند. درهمه جای دنیا بخشی از درآمد بازیگران و موزیسین‌ها و ... به خاطرحضورآنها در تبلیغات کالاهای مصرفی تامین می‌شود، درحالیکه این اتفاق در کشورما تا همین چند سال پیش رفتاری غیرعادی جلوه می‌کرد. تمرین تجارت هنرمندان از سال‌هایی نه چندان دور کلید خورده و گاهی با موفقیت و گاهی هم با عدم موفقیت همراه بوده است.
دراین میان اصل حس کنجکاوی و تیزهوشی آنهایی است که دیگر باورکرده‌اند «هنر برای هنر» تنها شعاری است که در عصر مدرن کاربردی پیدا نمی‌کند. تردیدی وجود ندارد که کسی مخالف حضور چهره‌های مشهور در عرصه فعالیت‌های اقتصادی نیست و انگشت اتهام تنها سوی کسانی نشانه گرفته می شود که کاسب کاری را با تجارت و بیزنس اشتباه گرفته‌اند. آنجا که اخلاق حرفه‌ای زیر سوال قرار می‌رود، کاسب‌کاری است و باید هم به بقیه حق داد تا موضع بگیرند وگرنه در روزگاری که جهان بر پایه‌های اقتصاد چرخ می‌خورد، هیچکس نمی‌تواند ساز مخالف کوک کند.
با تحریریه !
آخر هفته ها با «آخر هفته دنیای اقتصاد»
شما می‌توانید از طریق شماره تلفن 87762120 نظر خود را در مورد مطالب «آخر هفته» با ما در میان بگذارید.
ارسال نظر