گل پامچال
معین شایسته
نام علمی: primula vulgaris
خانواده: پامچالیان
منشأ: مناطق معتدل جنوب آمریکا گل پامچال، گلی که جزو خانواده پامچالیان بوده و بافتهای چوبی ندارد، این بدین معنی است که راجع به گیاهی علفی صحبت میکنیم. بهطور کلی گیاهان علفی به صورت زیاد رشد کرده و به سرعت به کود، آب و. . . چه از لحاظه کمبود و چه از لحاظ ازدیاد واکنش نشان میدهند و به سرعت هم توسط حشرات و آفات از بین میروند. به طور اختصاصی این گیاه توسط لاروهای (لارو: مرحلهای از چرخه زندگی یک پروانه) پروانهای خاص از بین میرود.
نام علمی: primula vulgaris
خانواده: پامچالیان
منشأ: مناطق معتدل جنوب آمریکا گل پامچال، گلی که جزو خانواده پامچالیان بوده و بافتهای چوبی ندارد، این بدین معنی است که راجع به گیاهی علفی صحبت میکنیم. بهطور کلی گیاهان علفی به صورت زیاد رشد کرده و به سرعت به کود، آب و. . . چه از لحاظه کمبود و چه از لحاظ ازدیاد واکنش نشان میدهند و به سرعت هم توسط حشرات و آفات از بین میروند. به طور اختصاصی این گیاه توسط لاروهای (لارو: مرحلهای از چرخه زندگی یک پروانه) پروانهای خاص از بین میرود.
معین شایسته
نام علمی: primula vulgaris
خانواده: پامچالیان
منشأ: مناطق معتدل جنوب آمریکا گل پامچال، گلی که جزو خانواده پامچالیان بوده و بافتهای چوبی ندارد، این بدین معنی است که راجع به گیاهی علفی صحبت میکنیم. بهطور کلی گیاهان علفی به صورت زیاد رشد کرده و به سرعت به کود، آب و... چه از لحاظه کمبود و چه از لحاظ ازدیاد واکنش نشان میدهند و به سرعت هم توسط حشرات و آفات از بین میروند. به طور اختصاصی این گیاه توسط لاروهای (لارو: مرحلهای از چرخه زندگی یک پروانه) پروانهای خاص از بین میرود. از طرف دیگر این گل در ایران با نام گل نوروز هم شناخته میشود، زیراکه زمان گلدهی آن در حوالی نوروز و سال نو یعنی از اواسط ماه آخر زمستان تا اواسط ماه اول بهار میباشد. پس میتوان این گیاه را در حال حاضر خریداری و نگه داری کرد. گل پامچال جزو گیاهان علفی چند ساله بوده و میتواند به رنگهای سفید، زرد، بنفش، قرمز و صورتی باشد. ارتفاع این گیاه در بازهای بین ۲۵ تا ۵۵ سانتیمتر قرار میگیرد.
نگهداری
برای نگهداری گل پامچال اول به سراغ دمای نگهداری میرویم. دمای نگاهداری گل پامچال دمای معمولی خانه و یا اتاق که همان ۱۷ تا ۲۵ درجه است، میباشد و معمولا دمای نگهداری خاصی ندارد، اما به نور شدید حساس است و نور مستقیم موجب خشکی این گل میشود، پس نور غیرمستقیم را (روشنایی روز به طوری که آفتاب به صورت مستقیم روی گیاه نباشد.) بیشتر ترجیح میدهد. در مورد آبیاری آن باید گفت که با توجه به نوع خاک و جابهجایی هوا در اطراف گلدان که موجب خشک شدن خاک میشود، آبیاری باید طوری تنظیم شود که هیچوقت خاک گلدان خشک نشود و برای نگهداری گل پامچال باید از خاکی استفاده شود که نفوذپذیری بالا و خوب داشته باشد تا در اطراف ریشههای آن آب به مقدار کافی موجود باشد. گونههای وحشی و بومی آن با آب و هوای کوهستانی و نسبتا سرد سازگار هستند. اگرچه گونههایی که در ایران به فروش میرسد، همانطور که گفته شد در دمای اتاق به راحتی رشد میکنند. در مورد رطوبت اپتیمم آن میتوان گفت که رطوبت بالا بر رشد آن تاثیر مثبت میگذارد، ولی رطوبتهای پایین موجب از بین رفتن آن نمیشود، یعنی این گیاه نیاز بالایی به رطوبت ندارد و به آن حساس نیست. بهترین خاک برای نگهداری این گل یک مخلوط ۳ گانه است که متشکل از خاک باغچه، خاکبرگ پوسیده، و تروب به قسمت مساوی است.
تکثیر
تکثیر این گیاه به ۲ صورت انجام میشود؛
1- بذر ۲- تقسیم بوته
در مورد روش اول میتوان گفت قبل از کشت، گلدانها را از خاک غنی از شن خاکبرگ و کودهای گیاهی پر کرده و دانهها را در عمق ۱۵ سانتیمتر خاک بکارید. بوته این گیاه را در اوایل پاییز در گلدان بکارید، گل پامچال برای رشد نیازمند رطوبت و درجه حرارت خنک است. گلدان را در معرض نور مستقیم خورشید قرار ندهید. ph مناسب خاک برای رشد گیاه ۶.۵ است. خاک گلدان باید همیشه مرطوب باشد، برای زهکشی بهتراست در کف گلدان ۲ یا ۳ سوراخ ایجاد کنید. آبیاری گیاه باید حداقل ۳ بار در هفته انجام گیرد و خاک گلدان قبل از آبیاری مجدد مرطوب باشد. توجه شود که بذر گیاه پامچال به سرعت به خواب میرود و قوه نامیه (قدرت جوانهزنی و به وجود آمدن گیاه از بذر) خود را از دست میدهد، پس تکثیر به روش بذر روش مناسبی برای تکثیر این گیاه نیست. در روش دوم که تقسیم بوته نام داشت، گیاه را از درون گلدان خارج کرده و ریشههای آن را تقسیم میکنند و در گلدانهای جداگانه میکارند که این کار بسیار متداول است. برای انجام این کار، گلدان را آبیاری کرده تا خاک و ریشههای گیاه به طور کامل خیس شوند، سپس گیاه را از درون گلدان بیرون کشیده و با استفاده از دست و اگر لازم بود چاقو، ریشهها را به تعداد دلخواه تقسیم میکنیم و در گلدانهای جدید میگذاریم. شرایط گلدانها برای تکثیر گل پامچال به روش تقسیم بوته همانند گلدانهایی میباشد که بذر در آنها کاشته میشود، با این تفاوت که گلدانی که بوته تقسیم شده در آن است به نسبت آبیاری و مواد غذایی مقداری نیاز بیشتری دارد.
نام علمی: primula vulgaris
خانواده: پامچالیان
منشأ: مناطق معتدل جنوب آمریکا گل پامچال، گلی که جزو خانواده پامچالیان بوده و بافتهای چوبی ندارد، این بدین معنی است که راجع به گیاهی علفی صحبت میکنیم. بهطور کلی گیاهان علفی به صورت زیاد رشد کرده و به سرعت به کود، آب و... چه از لحاظه کمبود و چه از لحاظ ازدیاد واکنش نشان میدهند و به سرعت هم توسط حشرات و آفات از بین میروند. به طور اختصاصی این گیاه توسط لاروهای (لارو: مرحلهای از چرخه زندگی یک پروانه) پروانهای خاص از بین میرود. از طرف دیگر این گل در ایران با نام گل نوروز هم شناخته میشود، زیراکه زمان گلدهی آن در حوالی نوروز و سال نو یعنی از اواسط ماه آخر زمستان تا اواسط ماه اول بهار میباشد. پس میتوان این گیاه را در حال حاضر خریداری و نگه داری کرد. گل پامچال جزو گیاهان علفی چند ساله بوده و میتواند به رنگهای سفید، زرد، بنفش، قرمز و صورتی باشد. ارتفاع این گیاه در بازهای بین ۲۵ تا ۵۵ سانتیمتر قرار میگیرد.
نگهداری
برای نگهداری گل پامچال اول به سراغ دمای نگهداری میرویم. دمای نگاهداری گل پامچال دمای معمولی خانه و یا اتاق که همان ۱۷ تا ۲۵ درجه است، میباشد و معمولا دمای نگهداری خاصی ندارد، اما به نور شدید حساس است و نور مستقیم موجب خشکی این گل میشود، پس نور غیرمستقیم را (روشنایی روز به طوری که آفتاب به صورت مستقیم روی گیاه نباشد.) بیشتر ترجیح میدهد. در مورد آبیاری آن باید گفت که با توجه به نوع خاک و جابهجایی هوا در اطراف گلدان که موجب خشک شدن خاک میشود، آبیاری باید طوری تنظیم شود که هیچوقت خاک گلدان خشک نشود و برای نگهداری گل پامچال باید از خاکی استفاده شود که نفوذپذیری بالا و خوب داشته باشد تا در اطراف ریشههای آن آب به مقدار کافی موجود باشد. گونههای وحشی و بومی آن با آب و هوای کوهستانی و نسبتا سرد سازگار هستند. اگرچه گونههایی که در ایران به فروش میرسد، همانطور که گفته شد در دمای اتاق به راحتی رشد میکنند. در مورد رطوبت اپتیمم آن میتوان گفت که رطوبت بالا بر رشد آن تاثیر مثبت میگذارد، ولی رطوبتهای پایین موجب از بین رفتن آن نمیشود، یعنی این گیاه نیاز بالایی به رطوبت ندارد و به آن حساس نیست. بهترین خاک برای نگهداری این گل یک مخلوط ۳ گانه است که متشکل از خاک باغچه، خاکبرگ پوسیده، و تروب به قسمت مساوی است.
تکثیر
تکثیر این گیاه به ۲ صورت انجام میشود؛
1- بذر ۲- تقسیم بوته
در مورد روش اول میتوان گفت قبل از کشت، گلدانها را از خاک غنی از شن خاکبرگ و کودهای گیاهی پر کرده و دانهها را در عمق ۱۵ سانتیمتر خاک بکارید. بوته این گیاه را در اوایل پاییز در گلدان بکارید، گل پامچال برای رشد نیازمند رطوبت و درجه حرارت خنک است. گلدان را در معرض نور مستقیم خورشید قرار ندهید. ph مناسب خاک برای رشد گیاه ۶.۵ است. خاک گلدان باید همیشه مرطوب باشد، برای زهکشی بهتراست در کف گلدان ۲ یا ۳ سوراخ ایجاد کنید. آبیاری گیاه باید حداقل ۳ بار در هفته انجام گیرد و خاک گلدان قبل از آبیاری مجدد مرطوب باشد. توجه شود که بذر گیاه پامچال به سرعت به خواب میرود و قوه نامیه (قدرت جوانهزنی و به وجود آمدن گیاه از بذر) خود را از دست میدهد، پس تکثیر به روش بذر روش مناسبی برای تکثیر این گیاه نیست. در روش دوم که تقسیم بوته نام داشت، گیاه را از درون گلدان خارج کرده و ریشههای آن را تقسیم میکنند و در گلدانهای جداگانه میکارند که این کار بسیار متداول است. برای انجام این کار، گلدان را آبیاری کرده تا خاک و ریشههای گیاه به طور کامل خیس شوند، سپس گیاه را از درون گلدان بیرون کشیده و با استفاده از دست و اگر لازم بود چاقو، ریشهها را به تعداد دلخواه تقسیم میکنیم و در گلدانهای جدید میگذاریم. شرایط گلدانها برای تکثیر گل پامچال به روش تقسیم بوته همانند گلدانهایی میباشد که بذر در آنها کاشته میشود، با این تفاوت که گلدانی که بوته تقسیم شده در آن است به نسبت آبیاری و مواد غذایی مقداری نیاز بیشتری دارد.
ارسال نظر