مترجم: مریم رضایی
راه‌اندازی یک شرکت، به تنهایی اقدامی جسورانه است، اما بسیاری از این شرکت‌ها دست به ابتکاراتی هم می‌زنند که ممکن است انجام آن از نظر خیلی‌ها غیرممکن باشد، البته اینکه شرکت‌ها چگونه این جسارت خود را به معرض نمایش می‌گذارند، تا حد زیادی به این بستگی دارد که در چه کسب‌وکاری فعالیت می‌کنند.

بنابراین اقدامات جسورانه آنها در حوزه‌های مختلف طراحی، بازاریابی، تکنولوژی، تاثیر اجتماعی و فرهنگی قرار می‌گیرد. اینگونه شرکت‌ها ریسک‌های بزرگی می‌کنند و البته اطمینان دارند که مشتریان و کارمندانشان به آنها علاقه دارند. در اینجا به تعدادی از اقدامات جسورانه و متهورانه شرکت‌ها اشاره می‌کنیم:

همه مدیر خود باشیم


شرکت مورنینگ استار که بزرگ‌ترین شرکت فراوری گوجه فرنگی در جهان است، ساختاری کاملا مسطح دارد. در این شرکت هیچ مدیر، مقام، عنوان یا امکان ارتقای درجه وجود ندارد.
فلسفه این روش مدیریتی توسط کریس رافر، موسس مورنینگ استار (که دوست ندارد مدیرعامل نامیده شود.) ایجاد شده است. بیش از 40 سال پیش، رافر یک شرکت حمل بار برای انتقال گوجه فرنگی به کارخانه‌های رب‌سازی تاسیس کرد. این کار، جایی برای تئوری‌های مدیریتی که وی در دانشگاه آموخته بود، نداشت. «چگونه می‌توان رانندگان کامیون را مدیریت کرد؟ آیا باید برای هر کامیون یک سرپرست گذاشت؟» بنابراین او تصمیم گرفت تئوری خود را اجرا کند؛ یعنی شرایطی را به وجود آورد تا هر کسی مسئول کارخودش باشد.
این تئوری در آن زمان برای هر کامیون موثر واقع شد و امروز در سطح شرکتی که کارمندانش در فصل برداشت گوجه فرنگی به بیش از ۲۴۰۰ نفر می‌رسند، گسترش یافته است. رافر می‌گوید: «کارمندان ما عملکرد خوبی دارند و پیشرفت می‌کنند. در واقع، این روش مزیت رقابتی ما محسوب می‌شود.»
مورنینگ استار این اقدام خود را «مدیریت خود» می‌نامد. البته می‌توان به آن مدیریت متقابل هم گفت؛ یعنی تصمیمات کارمندان در مورد کاری که انجام می‌دهند، تا حد زیادی بر اساس تعهداتشان به دیگران تعیین می‌شود.
کارمندان این شرکت در همه زمینه‌ها اختیار کامل دارند. اگر به تجهیزات جدیدی برای کارشان نیاز داشته باشند، می‌توانند خودشان آن را خریداری کنند. اگر فرآیندی به مهارت‌های مختلف نیاز داشته باشد، می‌توانند با مشورت هم کارمند جدید استخدام کنند.
یکی از کارمندان شرکت می‌گوید: «همه ما مدیر هستیم. بنابراین اهداف بلندی برای خودمان تعیین می‌کنیم. بنابراین وقتی این اهداف تحقق می‌یابند، احساس پیروزی واقعی به ما دست می‌دهد.»


کپی‌برداری از اعضای بدن انسان


در حال حاضر، در آمریکا نزدیک به ۱۲۰ هزار نفر در انتظار پیوند اعضا به سر می‌برند. در میان این تعداد، ۹۵ هزار نفر به کلیه، ۱۵ هزار نفر به کبد و ۳ هزار نفر به پیوند قلب احتیاج دارند. این بیماران، با توجه به سن و گروه خونی، از چند ماه تا چند سال در انتظار عضو پیوندی باقی می‌مانند و برخی از آنها نمی‌توانند به موقع عضو را دریافت کنند. کیت مورفی، مدیرعامل شرکت مهندسی پزشکی تازه تاسیس ارگانووو معتقد است راه بهتر استفاده از تکنولوژی بیوپرینت سه بعدی است که در آن، پزشکان بتوانند اعضای بدن را هنگام نیاز یک بیمار در آزمایشگاه تولید کنند. مورفی می‌گوید: «اگر نسوج بدن در اختیار پزشکان قرار بگیرد، می‌توان آن را تکثیر کرد و اگر این تکثیر با کمک سلول‌های خود بیمار باشد، جراحان به دستاوردهایی خواهند رسید که در طول تاریخ بی‌سابقه خواهد بود.» پروفسور گابور فورگاس و تیم او در دانشگاه میسوری شرکت ارگانووو را در سال ۲۰۰۷ تاسیس کرده و از آن زمان این شرکت پیشرفت قابل توجهی در زمینه مهندسی نسوج بدن داشته است. این شرکت برخلاف دیگر روش‌های مهندسی پزشکی که از مواد پلیمری برای ساخت اندام مصنوعی استفاده می‌شود، از سلول‌های انسانی استفاده می‌کند و آن را به شکل نسوج واقعی درمی آورد.

اسپانسری پرریسک


شرکت ردبول سعی دارد در آگهی‌های خود از صحنه‌های هیجان‌انگیز استفاده کند.
در اکتبر گذشته، این شرکت تولیدکننده نوشابه‌های انرژی‌زا دست به جسورانه‌ترین اقدام تبلیغاتی خود زد و اسپانسر فلیکس بامگارتنر شد که با پرش از سطح جو، رکورد بلندترین و سریع‌ترین پرش دنیا را شکست. رکوردشکنی بامگارتنر را میلیون‌ها نفر در سراسر دنیا به صورت زنده تماشا کردند.
ردبول پیش از آن، با اسپانسر شدن برای حدود ۵۰۰ ورزشکار در جهان برای همه اشکال ورزش‌های سخت - از دوچرخه‌سواری روی کوه گرفته تا بیس‌جامپینگ که پرش از ساختمان‌های بلند، پل و دیگر نقاط بلند را شامل می‌شود - به شهرت رسانه‌ای زیادی دست پیدا کرده بود.
رابی نایش، کایت سواری که رد بول تقریبا 20 سال اسپانسر او بوده، می‌گوید: «اگر ورزشکاری باشید که ردبول از شما حمایت کند، می‌دانید که در ورزش خود به سطح قابل اطمینانی رسیده‌اید.»



هر فنجان یک ماجرا


تاد کارمیشائل، موسس و مدیر عامل شرکت لا کلمبه برای یافتن بهترین دانه‌های قهوه برای شرکت خود، به خطرناک‌ترین نقاط دنیا سفر می‌کند. کارمیشائل، از کوهستان‌های خشن هاییتی گرفته تا زمین‌های کشت خشخاش در شمال تایلند و میانمار را می‌پیماید تا گران‌ترین و منحصربه فردترین دانه‌های قهوه را که خیلی از افراد از آنها چشم‌پوشی می‌کنند، بیابد.
اقدام جسورانه کارمیشائل این است که او این امکان را به وجود می‌آورد تا مشتریان شرکت که از قهوه‌های او می‌نوشند، در تجربه‌های ماجراجویانه او سهیم باشند؛ به طوری که در هر سفر از ماجراهای جالب خود عکس و فیلم می‌گیرد و تصاویر را به یک شو تلویزیونی به نام «سرزمین‌های خطرناک» می‌فرستد. در این برنامه هر کشف جدید از ابتدا تا انتها به صورت مستند پخش می‌شود. کارمیشائل که ایده این کار را از همسرش گرفته می‌گوید: «کارمندان شرکت ما همیشه تلاش می‌کنند فاصله خود را با تجربه مشتری کم کنند و کاری کنند که آنها بدانند غذایشان از کجا تامین می‌شود.» این کار باعث شده فروش شرکت لاکلمبه در سال گذشته به 35 میلیون دلار افزایش یابد.


تبلیغات با شوخ طبعی


وقتی سامسونگ در سال ۲۰۱۱ مشتری آژانس تبلیغاتی ۷۲andSunny شد، این آژانس اپل را هدف حمله خود قرار داد. در آن زمان۷۲andSunny مجموعه آگهی‌هایی ساخت که طرفداران سرسخت گوشی‌های iPhone را که برای خرید آخرین مدل‌های این گوشی باید چند ساعت وقت صرف می‌کردند، مسخره می‌کرد. در این مجموعه آگهی‌های بازرگانی با عنوان Fan Boys، طرفداران اپل نشان داده می‌شدند که به صورت گروهی در انتظار خرید آخرین مدل گوشی iPhone جمع شده بودند و در عین حال حس حسادت آنها نسبت به ویژگی‌های برتر گوشی گلکسی ۴ سامسونگ برانگیخته می‌شد. یکی از مجموعه‌های Fan Boy در میان ۱۰ آگهی برتر در سال ۲۰۱۲ که بیشترین بیننده را داشت برگزیده شد. این آگهی‌ها باعث شد سامسونگ با فروش بیش از ۲۱۵ میلیون گوشی در سال گذشته در بازار گوشی‌های هوشمند از اپل پیشی بگیرد. جان بویلر، مدیرعامل آژانس موفقیت شرکت خود را وجود حس شوخ طبعی در آگهی‌ها می‌داند.


موتور، ماشین یا هر دو؟


موتورسواری یک راه ایده‌آل برای گشتن در شهر است، اما این کار می‌تواند خیلی خطرناک باشد. شرکت لیت موتورز که در سال ۲۰۱۰ توسط دنیل کیم تاسیس شد، وسیله نقلیه دوچرخی را به نام C-۱ تولید کرده که الکتریکی است و بسیار امن‌تر از موتورسیکلت است. این وسیله نقلیه اتاقی برای راننده و یک مسافر دارد که با یک موتور مرکزی در هر چرخ کار می‌کند. همچنین در این وسیله از تکنولوژی ژیروسکوپی استفاده شده تا حتی وقتی خاموش باشد نیز، به صورت ایستاده بماند. شارژ کردن C-۱ ۴ تا ۶ ساعت طول می‌کشد و پس از هر بار شارژ با سرعت ۱۰۰ کیلومتر حدود ۳۲۰ کیلومتر را می‌پیماید. ایده تاسیس این شرکت زمانی به ذهن کیم رسید که او به عنوان تعمیرکار ماشین‌های لندروور کار می‌کرد. هنگام تعمیر یکی از این ماشین‌ها، شاسی افتاد و نزدیک بود او را له کند. کیم از این اتفاق جان سالم به در برد، اما این تجربه باعث شد او به نقش وسایل نقلیه بزرگ و ناکارآمد فکر کند. به گفته کیم، «دیگر نیازی نیست کلاه ایمنی به سر داشته باشید، چون داخل کلاه ایمنی بزرگ‌تری نشسته‌اید.» در نهایت، او به این نتیجه رسید که بازار خودرو نیازمند یک گزینه جایگزین است و شرکت لیت موتورز را به همین هدف راه‌اندازی کرد.