پذیرایی ساده، تمسخر قدرت پول - ۲۸ دی ۹۱
رضا درمیشیان
کارگردان تئاتر
پذیرایی ساده به کارگردانی مانی حقیقی، در واقع در پی جدی گرفتن سوال جالب اگر یکدفعه کلی پول گیرت بیاد، چیکار می‌کنی؟نوشته شده است. منتها نه از این جهت که با این پول چه کار می‌کنی، بلکه در واقع «هنگام تعارف این پول، چه عکس‌العملی نشان می‌دهی؟».
داستان در مورد یک زوج است با نسبتی نامشخص و از جایی نامشخص که با دلیلی نامشخص، ۲۰۰ کیسه اسکناس هزار تومانی را در منطقه‌ای کوهستانی می‌خواهند به افراد مستحق بدهند. البته نه با نیتی خیرخواهانه، بلکه احیانا از سر جنون و دیوانه‌وار و البته دیوانگی‌ای متفکرانه از جنس دیوانگی شخصیت‌های منفی بتمن نظیر جوکر. البته آنها برای خود قواعدی هم دارند یا بنا بوده داشته باشند که به چه کسی پول‌ها را بدهند و به هر کس چقدر بدهند؛ اما این قواعد، تقریبا در هیچ موردی عملی نمی‌شود.
در واقع گویا این افراد، روانپزشکانی هستند که مامورند یک آزمایش روانشناختی را از مردمی روستایی و ساده به‌عمل آورند و آن اینکه ببینند آنها در مواجهه با یک پول هنگفت بادآورده، چه عکس‌العملی نشان می‌دهند. باید بگویم موضوع فیلم بسیار زیباست و این موضوع، به علت گستردگی خود، می‌تواند انتخاب‌های بسیاری را در پیش روی فیلمساز قراردهد.
برگزیدن تعدادی از انتخاب‌های بیشماری که موضوع در اختیار فیلمساز قرار می‌دهد و تحت تاثیر قرار دادن تماشاگر با مساله «قدرت پول» کار چندان دشواری نیست، اما «پذیرایی ساده» همین که در نشان دادن این موضوع، در کلیشه‌های رایج گرفتار نمی‌شود، جای امیدواری بسیار دارد. قدرت پول می‌تواند انسان را دروغ گو، رذل و پست کند، یا مردی را نسبت به سرنوشت نوزاد خردسال خود هر چند مرده بی‌تفاوت کند موضوعاتی است که برخی ممکن است با دیدن آن از این رو به آن رو شوند و برای فیلمساز هورا بکشند، اما فیلمساز لااقل این شهامت را داشته که انسان‌هایی را هم مانند پیرمرد ساده دل را در کوه که برای بازگرداندن پول به صاحب آن تا نیمه شب منتظر می‌ماند هم نشان دهد. با تمامی این احوال، من ایده‌های نو فیلمساز را دوست داشتم و از آنها لذت بردم.