بدانیم بهکجا میرویم - ۳ اسفند ۹۱
مسعود پاکدل براین باور است که اگر به دیدن نمایشگاهی میرویم، قبل از آن باید پوستر یا بروشوری را که از طرف هنرمند تهیه شده است، مطالعه کنیم و بدانیم او در چه زمینهای فعالیت میکند یا قبلا چه آثاری تهیه کرده است. مسعود پاکدل، عکاسی که این روزها به همراه علی زارع در گالری راه ابریشم آثار سینمایی و تئاتریشان را به نمایش گذاشتهاند، درباره گالریگردی گفت: «فرهنگ گالریگردی باید در کشور ما جا بیفتد و رسانهها این امر را به صورت عادت وارد زندگی مردم کنند. »
او ادامه داد: «همانطور که مردم به خرید کتاب به عنوان یک کالای فرهنگی عادت کردهاند، باید بدانند دیدن گالریها و بازدید از آثار هنری بخش دیگری از کار فرهنگی است و اهمیت دارد که شکلهای مختلف هنر را ببینند.
او ادامه داد: «همانطور که مردم به خرید کتاب به عنوان یک کالای فرهنگی عادت کردهاند، باید بدانند دیدن گالریها و بازدید از آثار هنری بخش دیگری از کار فرهنگی است و اهمیت دارد که شکلهای مختلف هنر را ببینند.
مسعود پاکدل براین باور است که اگر به دیدن نمایشگاهی میرویم، قبل از آن باید پوستر یا بروشوری را که از طرف هنرمند تهیه شده است، مطالعه کنیم و بدانیم او در چه زمینهای فعالیت میکند یا قبلا چه آثاری تهیه کرده است. مسعود پاکدل، عکاسی که این روزها به همراه علی زارع در گالری راه ابریشم آثار سینمایی و تئاتریشان را به نمایش گذاشتهاند، درباره گالریگردی گفت: «فرهنگ گالریگردی باید در کشور ما جا بیفتد و رسانهها این امر را به صورت عادت وارد زندگی مردم کنند.»
او ادامه داد: «همانطور که مردم به خرید کتاب به عنوان یک کالای فرهنگی عادت کردهاند، باید بدانند دیدن گالریها و بازدید از آثار هنری بخش دیگری از کار فرهنگی است و اهمیت دارد که شکلهای مختلف هنر را ببینند. برای همین آگاه کردن مردم با رویدادهایی که در گالریها روی میدهد، خیلی مهم است.»
او همچنین به کسب اطلاعات از نمایشگاهی که مردم میخواهند بروند، اشاره کرد: «این نکته خیلی مهم است که اگر میخواهیم به دیدن نمایشگاهی برویم، قبل از آن حتما بروشور یا پوستری را که از طرف هنرمند تهیه شده است، با دقت بخوانیم یا مطالعه کنیم چون باید بدانیم که به کجا میرویم.» پاکدل در این زمینه به ذکر مثالی پرداخت: «خیلی از بازدیدکنندگانی که به دیدن نمایشگاه ما میآیند، میپرسند عکسهای سینمایی و تئاتری هم هنر هستند؟ درست است که عکسهای سینمایی و تئاتری شاخه مستقلی نیستند، اما جزء لاینفک تئاتر و سینما محسوب میشوند و قائم به ذات هستند.» او که زمانی ریاست تالار وحدت را برعهده داشت، افزود: «وقتی از قبل در مورد نمایشگاه مطالعه کرده باشیم، میدانیم عکسهای تئاتر و سینما چه ماهیتی دارند و عکاسی در سینما و تئاتر چیست. برای همین خیلی تاکید دارم که اگر به دیدن گالری میرویم، حتما پیش از آن بدانیم، هنرمند آن نمایشگاه کیست و قبلا چه آثاری خلق کرده است تا بدین نحو ما هم در هنرشان سهیم شویم.» پاکدل ابراز کرد: «یک نکتهای که در افتتاح همین نمایشگاه اخیرمان به نظرم رسید و برای خودم جالب بود، این بود که خیلی از بازدیدکنندگان با هدایایی مثل گل و شکلات به دیدن نمایشگاه آمده بودند که این لطف آنها را نشان میدهد. شاید قیمت برخی از دستههای کل بیش از 100 هزار تومان بود. البته من اصلا مخالف این هدایا نیستم. درعین حال من و علی زارع میدانستیم عکسهای تئاتر و سینما، آثاری نیستند که مردم خریدار آنها باشند، مگر تعدادی از بازیگران همین رشتهها آنها را بخرند. به همین دلیل کتابی از همین آثار منتشر کردیم تا اگر کسی خواست این کتابها را بخرد.» او سپس درباره حمایت از هنرمندان گفت: «قیمت کتاب ما که دو نگاه نام داشت، 20 هزار تومان است و در کل بیش از 60 قطعه از آن به فروش نرسید، درحالیکه میزان هدایی که در شب افتتاح نمایشگاه جمع شده بود، در حدود دو میلیون تومان بود. در همان شب افتتاحیه به ذهنم رسید چه خوب بود خیلی از کسانی که این هدیهها را آورده بودند، کتاب ما را میخریدند تا به این وسیله هم از ما حمایت کنند هم اینکه هزینه کمتری پرداخت میکردند. به هرحال الان هزینههای برگزاری یک نمایشگاه خیلی گران است و به همین دلیل میتوانیم با خرید آثار به جای هدیههای گرانقیمت از هنرمندان حمایت کنیم.»
او ادامه داد: «همانطور که مردم به خرید کتاب به عنوان یک کالای فرهنگی عادت کردهاند، باید بدانند دیدن گالریها و بازدید از آثار هنری بخش دیگری از کار فرهنگی است و اهمیت دارد که شکلهای مختلف هنر را ببینند. برای همین آگاه کردن مردم با رویدادهایی که در گالریها روی میدهد، خیلی مهم است.»
او همچنین به کسب اطلاعات از نمایشگاهی که مردم میخواهند بروند، اشاره کرد: «این نکته خیلی مهم است که اگر میخواهیم به دیدن نمایشگاهی برویم، قبل از آن حتما بروشور یا پوستری را که از طرف هنرمند تهیه شده است، با دقت بخوانیم یا مطالعه کنیم چون باید بدانیم که به کجا میرویم.» پاکدل در این زمینه به ذکر مثالی پرداخت: «خیلی از بازدیدکنندگانی که به دیدن نمایشگاه ما میآیند، میپرسند عکسهای سینمایی و تئاتری هم هنر هستند؟ درست است که عکسهای سینمایی و تئاتری شاخه مستقلی نیستند، اما جزء لاینفک تئاتر و سینما محسوب میشوند و قائم به ذات هستند.» او که زمانی ریاست تالار وحدت را برعهده داشت، افزود: «وقتی از قبل در مورد نمایشگاه مطالعه کرده باشیم، میدانیم عکسهای تئاتر و سینما چه ماهیتی دارند و عکاسی در سینما و تئاتر چیست. برای همین خیلی تاکید دارم که اگر به دیدن گالری میرویم، حتما پیش از آن بدانیم، هنرمند آن نمایشگاه کیست و قبلا چه آثاری خلق کرده است تا بدین نحو ما هم در هنرشان سهیم شویم.» پاکدل ابراز کرد: «یک نکتهای که در افتتاح همین نمایشگاه اخیرمان به نظرم رسید و برای خودم جالب بود، این بود که خیلی از بازدیدکنندگان با هدایایی مثل گل و شکلات به دیدن نمایشگاه آمده بودند که این لطف آنها را نشان میدهد. شاید قیمت برخی از دستههای کل بیش از 100 هزار تومان بود. البته من اصلا مخالف این هدایا نیستم. درعین حال من و علی زارع میدانستیم عکسهای تئاتر و سینما، آثاری نیستند که مردم خریدار آنها باشند، مگر تعدادی از بازیگران همین رشتهها آنها را بخرند. به همین دلیل کتابی از همین آثار منتشر کردیم تا اگر کسی خواست این کتابها را بخرد.» او سپس درباره حمایت از هنرمندان گفت: «قیمت کتاب ما که دو نگاه نام داشت، 20 هزار تومان است و در کل بیش از 60 قطعه از آن به فروش نرسید، درحالیکه میزان هدایی که در شب افتتاح نمایشگاه جمع شده بود، در حدود دو میلیون تومان بود. در همان شب افتتاحیه به ذهنم رسید چه خوب بود خیلی از کسانی که این هدیهها را آورده بودند، کتاب ما را میخریدند تا به این وسیله هم از ما حمایت کنند هم اینکه هزینه کمتری پرداخت میکردند. به هرحال الان هزینههای برگزاری یک نمایشگاه خیلی گران است و به همین دلیل میتوانیم با خرید آثار به جای هدیههای گرانقیمت از هنرمندان حمایت کنیم.»
ارسال نظر